خط و نشان ثروتمندترین و قدیمی‌ترین دانشگاه آمریکا در برابر کاخ سفید
طغیان هاروارد علیه ترامپ
دانشگاه هاروارد، نماد دیرپای آموزش عالی آمریکا، در برابر دولت ترامپ و خواسته‌های گسترده‌اش برای تغییرات فرهنگی، خط و نشان کشیده است. اکنون این دانشگاه چشم به حمایت مؤسسات هم‌تراز خود دوخته تا در این کارزار تنها نماند.
شرق: دانشگاه هاروارد، نماد دیرپای آموزش عالی آمریکا، در برابر دولت ترامپ و خواسته‌های گسترده‌اش برای تغییرات فرهنگی، خط و نشان کشیده است. اکنون این دانشگاه چشم به حمایت مؤسسات هم‌تراز خود دوخته تا در این کارزار تنها نماند.
در واشنگتن، جمهوری‌خواهان معتقدند ثروتمندترین و قدیمی‌ترین دانشگاه کشور با این اقدام، مرتکب خطای محاسباتی بزرگی شده و به‌زودی هزینه سنگین ایستادگی در برابر ترامپ را خواهد پرداخت. برخورد میان رئیس‌جمهور و نمادین‌ترین دانشگاه آمریکا به‌محض آغاز، به‌سرعت بالا گرفت. ترامپ روز سه‌شنبه تهدید کرد که وضعیت معافیت مالیاتی هاروارد را لغو خواهد کرد؛ اقدامی که ضربه مالی آن به‌مراتب فراتر از کاهش بودجه 2.26 میلیارد دلاری فدرال خواهد بود که دولت ترامپ دوشنبه‌شب و پس از اعلام رئیس هاروارد مبنی بر عدم تسلیم در برابر فهرست بلندبالای خواسته‌ها، اعلام کرده بود.
متحدان ترامپ نیز قسم خورده‌اند که در برابر این دانشگاه عضو آیوی لیگ (Ivy League) که پشتوانه مالی بیش از ۵۰ میلیارد دلاری دارد، کوتاه نیایند. الیس استفانیک، نماینده جمهوری‌خواه کنگره از نیویورک و دانش‌آموخته هاروارد، در مصاحبه‌ای با وال‌استریت‌ژورنال گفت: «فکر می‌کنم هاروارد برای اتخاذ رویکردی متفاوت، مشاوره بدی دریافت کرده است. اما آنها متوجه سطح جدیت ماجرا نیستند – این موضوع کاملا جدی است». حالا که هاروارد پیش‌قدم شده و خود را به خطر انداخته، منتظر دریافت حمایت است. این مؤسسه با شرکت لابی‌گری «بالارد پارتنرز» که روابط نزدیکی با ترامپ دارد و اوایل سال جاری توسط دانشگاه استخدام شده، همکاری می‌کند. به گفته افراد مطلع، هاروارد همچنین بر تیم خود در واشنگتن تکیه کرده تا با جمهوری‌خواهان بالقوه دلسوز در دولت یا کنگره که ممکن است مایل به کمک باشند، ارتباط برقرار کند. پیام آنها به جمهوری‌خواهان، طبق گفته یک منبع آگاه، این است: «زیاده‌روی نکنید، این یک نهاد خصوصی است».
به نظر می‌رسد جسارت هاروارد، دانشگاه کلمبیا را نیز تشویق کرده است. کلمبیا مدت‌هاست درگیر مذاکرات طولانی با دولت ترامپ برای بازگرداندن ۴۰۰ میلیون دلار بودجه قطع‌شده به دلیل اتهامات یهودستیزی است. پس از موضع‌گیری علنی هاروارد، کلر شیپمن، رئیس موقت کلمبیا، به جامعه دانشگاهی خود اعلام کرد که اجازه نخواهد داد واشنگتن در مورد استخدام‌ها یا محتوای آموزشی‌اش تصمیم بگیرد. شیپمن نوشت: «ممکن است دانشگاه برای تضمین آینده خود مجبور به گرفتن تصمیمی دشوار شود، اما ما هرگونه صحنه‌گردانی سنگین از سوی دولت را که به طور بالقوه می‌تواند به نهاد ما آسیب برساند، رد خواهیم کرد».
روزی که خبر هاروارد منتشر شد، دانشگاه‌های ام‌آی‌تی، پرینستون و سایر دانشگاه‌ها از وزارت انرژی شکایت کردند تا جلوی کاهش بودجه تحقیقاتی فدرال را بگیرند که به گفته این وزارتخانه سالانه ۴۰۵ میلیون دلار صرفه‌جویی به همراه داشت. روز سه‌شنبه نیز جاناتان لوین، رئیس دانشگاه استنفورد و جنی مارتینز، معاون آموزشی این دانشگاه، ضمن ابراز حمایت از هاروارد، متعهد به مقاومت در برابر ترامپ شدند. آنها گفتند: «اعتراضات هاروارد به نامه‌ای که دریافت کرده، ریشه در سنت آزادی آمریکایی دارد؛ سنتی که برای دانشگاه‌های کشور ما ضروری است و ارزش دفاع‌کردن را دارد».
ابراز همبستگی‌ها هفته‌هاست که با افزایش موشکافی‌های ترامپ نسبت به دانشگاه‌ها، در حال شکل‌گیری است. ترزا والریو پاروت، از مدیران شرکت مشاور آموزش عالی TVP Communications می‌گوید: «آموزش عالی منتظر بود تا مؤسسه‌ای پیش‌قدم شده و در برابر دولت ترامپ بایستد. این مؤسسه باید از منابع کافی و برند قوی برخوردار می‌بود».
شکست مذاکرات
مذاکرات میان هاروارد و دولت ترامپ در اواخر ماه مارس با خوش‌بینی محتاطانه و اشتراکات قابل توجه آغاز شد. هاروارد پیش از آن ماه‌ها تلاش‌های صادقانه‌ای برای فرونشاندن یهودستیزی در محوطه دانشگاه و اجرای تغییرات ساختاری برای جلوگیری از بروز مجدد آن انجام داده بود. این تاکتیک‌ها عمدتا با درخواست‌هایی که در نامه‌ای از سوی یک کارگروه جدید بوروکراتیک ترامپ به نام «کارگروه مبارزه با یهودستیزی» ارسال شده بود، همخوانی داشت. هر دو طرف خواهان ممنوعیت استفاده از ماسک (برای پوشاندن چهره در تظاهرات) و کاهش تمرکز بر تنوع، برابری و شمول (DEI) در پذیرش دانشجو و استخدام هیئت علمی بودند.
به گفته یک فرد آگاه از مذاکرات، کارگروه معتقد بود هاروارد، درست مانند کلمبیا، کوتاه خواهد آمد. و در واقع، شکایات اولیه هاروارد به کارگروه این بود که خواسته‌ها بیش از حد مبهم هستند. آیا ممکن بود جزئیات بیشتری ارائه شود؟
اواخر جمعه گذشته، هاروارد سرانجام درخواست واقعی را دریافت کرد و به گفته فردی مطلع از مذاکرات، از جزئیات خواسته‌های مطرح‌شده در یک نامه پنج صفحه‌ای شوکه شد. این فهرست شامل الزاماتی بود مبنی بر اینکه هاروارد باید نظارت دولت فدرال بر پذیرش دانشجو، استخدام و ایدئولوژی دانشجویان و کارکنان را بپذیرد.
دانشگاه این خواسته‌ها را بسیار شدیدتر از آنچه از همتایانش خواسته شده بود، ارزیابی کرد. به گفته این منبع، رهبران هاروارد احساس کردند چاره‌ای جز پاسخ‌دادن ندارند، زیرا بسیاری از خواسته‌ها برایشان غیرقابل قبول بود. روز یکشنبه جلسه هیئت امنا برگزار شد و اعضای هیئت امنا و وکلایشان که در نقاط مختلف کشور پراکنده بودند، برای بحث در مورد نامه به صورت مجازی به جلسه پیوستند. هیچ اختلافی وجود نداشت و توافقی قاطع بر سر اقدام لازم حاصل شد. وکلا پیش‌نویس نامه پاسخ را تهیه کردند. فرد دیگری که با مذاکرات آشنا بود، گفت: «این خواسته‌ها از یک‌سری خطوط قرمز عبور کرده بودند».
در مقابل، استفانیک گفت این خواسته‌ها برای دانشگاهی که به تصویر کشیده بود که برای محافظت از دانشجویان یهودی کم‌کاری می‌کند، منطقی بودند. او گفت: «اینها شرایطی کاملا معقول هستند. بسیار سرراست بود». روز دوشنبه، آلن گاربر، رئیس هاروارد، پیشنهاد دولت را رد کرد و لحنی سرکشانه در پیش گرفت. او نوشت: «اگرچه برخی از خواسته‌های مطرح‌شده توسط دولت با هدف مبارزه با یهودستیزی است، اما اکثریت آنها نشان‌دهنده تنظیم‌گری مستقیم دولتی بر «شرایط فکری» در هاروارد است».
ظرف چند ساعت، کارگروه فدرال مبارزه با یهودستیزی بیش از دو میلیارد دلار کمک‌هزینه تحقیقاتی را لغو کرد. روز سه‌شنبه، ترامپ در یک پست در شبکه‌های اجتماعی، وضعیت معافیت مالیاتی هاروارد را تهدید کرد.
با رد خواسته‌های دولت، ثروتمندترین دانشگاه آمریکا همچنین به اولین دانشگاهی تبدیل شد که به‌طورکامل با کاخ سفید رویارو شده است. این تصمیم به‌سادگی گرفته نشد و تنها پس از آن صورت گرفت که تعداد زیادی از فارغ‌التحصیلان و چهره‌های ملی مرتبط با هاروارد از این مؤسسه خواستند از خود و به‌طورکلی از آموزش عالی دفاع کند. لری سامرز، رئیس سابق هاروارد، این سؤال را مطرح کرد: «اگر هاروارد نه، پس کدام دانشگاه؟». باراک اوباما، فارغ‌التحصیل دانشکده حقوق هاروارد و رئیس‌جمهور اسبق، نگرانی‌های خود را طی سخنرانی عمومی در کالج همیلتون ابراز کرد.
جزئیات خواسته‌ها
از جمله خواسته‌های مطرح‌شده در نامه روز جمعه این بود که هاروارد باید شخص ثالثی را که مورد تأیید دولت فدرال باشد، استخدام کند تا بدنه دانشجویی، هیئت علمی، کارکنان و رهبری را از نظر «تنوع دیدگاه» ممیزی کند و گزارش‌های حاصل را تا پایان سال ۲۰۲۵ به دولت فدرال ارائه دهد.
هاروارد ملزم می‌شد تمام داده‌های استخدامی و پذیرش خود را – با اطلاعاتی که تحت ممیزی دولتی قرار می‌گرفت – حداقل تا پایان سال ۲۰۲۸ با دولت فدرال به اشتراک بگذارد. داده‌های پذیرش باید شامل اطلاعات مربوط به دانشجویان ردشده و پذیرفته‌شده، با تفکیک نژاد، رنگ پوست، اصالت ملی، معدل و عملکرد در آزمون‌های استاندارد باشد. تمام اعضای هیئت علمی فعلی و آینده باید از نظر سرقت ادبی بررسی می‌شدند.
هاروارد باید یک حسابرس خارجی استخدام می‌کرد تا برنامه‌ها و بخش‌هایی را که به گفته کارگروه «بیشترین نقش را در دامن‌زدن به آزار و اذیت یهودستیزانه دارند یا نشان‌دهنده تسخیر ایدئولوژیک هستند»، از جمله دانشکده الهیات، دانشکده تحصیلات تکمیلی آموزش، دانشکده بهداشت عمومی و دانشکده پزشکی هاروارد، بررسی کند. هاروارد باید فرایندهای جذب، گزینش و پذیرش را اصلاح می‌کرد تا دانشجویان بین‌المللی «دشمن ارزش‌ها و نهادهای آمریکایی» را حذف کند.
جفری فلایر، رئیس سابق دانشکده پزشکی هاروارد و عضو شورای آزادی آکادمیک که برای گسترش تنوع دیدگاه در دانشگاه تلاش می‌کند، گفت: این خواسته‌ها برای به‌بن‌بست‌کشاندن مذاکرات طراحی شده بود، نه نزدیک‌ترکردن دو طرف به توافق. او گفت: «شما نمی‌توانید ناگهان کلیدی را بچرخانید و همه‌چیز یک‌شبه تغییر کند». به گفته او، بسیاری در دولت ترامپ «گفته‌اند که فکر نمی‌کنند این مؤسسات از درون قابل اصلاح باشند و باید آنها را به آتش کشید و دوباره ساخت».