انقلابی بزرگ در فناوری انسان سده بیست‌ویکم

مریم  مرامی-کارشناس ارشد علوم شناختی: تیم برنرز لی، فیزیکدان بریتانیایی، شبکه جهانی وب را اختراع کرد. برنرز لی همراه با همکارانش، از سال ۱۹۸۹ در سرن مستقر در ژنو -سازمان اروپایی تحقیقات هسته‌ای- روی این مفهوم کار می‌کرد. هدف آنها ترکیب فناوری‌های موجود و شبکه‌های داده برای ایجاد یک سیستم کاربر پسند برای ارتباطات جهانی و اشتراک‌گذاری اطلاعات بود. ولی ابتدا برای پاسخ‌گویی به تقاضا برای اشتراک‌گذاری خودکار اطلاعات بین دانشمندان در دانشگاه‌ها و مؤسسات سراسر جهان طراحی و ساخته شد. در آن زمان، آنها کار روی اولین سرور وب جهانی را آغاز کردند و آن را httpd نامیدند. در اصل، وب یک مرورگر/ ویرایشگر فرامتن (WYSIWYG) بود که در محیط NextStep اجرا می‌شد. در سال ۱۹۹۰، برنرز لی اولین وب‌سرور و مرورگر را در سرن به نمایش گذاشت تا ایده خود را از وب جهانی توضیح دهد. ایده اصلی وب، ادغام فناوری‌های در حال تکامل رایانه‌ها، شبکه‌های داده و فرامتن در یک سیستم اطلاعات جهانی قدرتمند و آسان برای استفاده بود. در سال ۱۹۹۱ زمانی که برنرز لی، ابرمتن را توسعه داد، ابداع خود را در گروه خبری alt.hypertext اعلام کرد، بدین‌ترتیب وب به چشم عموم وارد شد. او در همان زمان اولین صفحه وب جهان را با آدرس http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html ایجاد کرد. این صفحه حاوی پیوندهایی به اطلاعات مربوط به خود پروژه وب، از جمله شرح فرامتن، جزئیات فنی برای ایجاد یک سرور وب و پیوندهایی به سایر سرورهای وب بود.

تکامل مرورگر وب و رشد وب جهانی

برنرز لی و تیمش یک مرورگر وب مبتنی بر متن را توسعه دادند که در اوایل سال ۱۹۹۲ منتشر شد. با‌این‌حال، انتشار مرورگر کاربر‌پسندتر Mosaic در سال ۱۹۹۳ لازم بود تا پذیرش سریع وب آغاز شود. یک رابط گرافیکی نقطه و کلیک ارائه کرد که مردم برای چند سال از آن در رایانه‌های شخصی استفاده می‌کردند. این آشنایی باعث افزایش علاقه عمومی به وب و رشد سریع آن در سراسر جهان شد. کارآفرین و مهندس نرم‌افزار مارک آندرسن و دیگران Mosaic و مرورگر Netscape Navigator را در ایالات متحده توسعه دادند که به‌سرعت در سال ۱۹۹۴ به مرورگر غالب تبدیل شد، تا اینکه در سال ۱۹۹۵ توسط اینترنت اکسپلورر مایکروسافت جایگزین شد. IE بر فضای مرورگر وب تسلط داشت که در سال ۲۰۰۴ توسط مرورگرهایی مانند موزیلا فایرفاکس به چالش کشیده شد. در سال ۲۰۱۵، مایکروسافت IE را متوقف و مرورگر مایکروسافت Edge را جایگزین آن کرد. پس از اختراع وب، تیم برنرز لی کنسرسیوم جهانی وب (W3C) را تأسیس کرد، یک کنسرسیوم بین‌المللی غیرانتفاعی که هدف آن استانداردسازی وب از طریق مشخصات و نرم‌افزار مرجع است.

شبکه جهانی وب (www)

وب (World Wide Web) یک سیستم اطلاعاتی جهانی مبتنی بر فرامتن است که ابتدا در آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات در ژنو توسعه یافت. وب، زیرمجموعه‌ای از اینترنت است شامل صفحاتی که توسط یک مرورگر وب، قابل دسترسی است. بسیاری از مردم تصور می‌کنند که وب همان اینترنت است و این اصطلاحات را به‌جای یکدیگر استفاده می‌کنند. با‌این‌حال، اصطلاح اینترنت در‌واقع به شبکه جهانی سرورها اشاره دارد که اشتراک‌گذاری اطلاعات را که از طریق وب انجام می‌شود، امکان‌پذیر می‌کند؛ بنابراین اگرچه وب، بخش بزرگی از اینترنت را تشکیل می‌دهد اما آنها یکی نیستند. صفحات وب به زبانی به نام زبان نشانه‌گذاری فرامتن (HTML) قالب‌بندی می‌شوند. این زبان است که به کاربران اجازه می‌دهد از طریق پیوندها روی صفحات وب کلیک کنند. وب برای انتقال داده‌ها و اشتراک‌گذاری اطلاعات از پروتکل HTTP استفاده می‌کند. از مرورگرهایی مانند اینترنت اکسپلورر، گوگل‌کروم یا موزیلا فایرفاکس برای دسترسی به اسناد وب یا صفحات وب استفاده می‌شود که از طریق پیوندها به یکدیگر متصل می‌شوند. وب، فقط یکی از راه‌هایی است که اطلاعات از طریق اینترنت به اشتراک گذاشته می‌شود. سایر موارد عبارت‌اند از ایمیل، پیام فوری و پروتکل انتقال فایل (FTP).

وب اپلیکیشن

برنامه وب، یک برنامه کاربردی است که روی یک سرور راه دور ذخیره می‌شود و از طریق یک رابط مرورگر از طریق اینترنت ارائه می‌شود. میلیون‌ها کسب و کار، از اینترنت به‌عنوان یک کانال ارتباطی مقرون به صرفه استفاده می‌کنند. این به آنها امکان می‌دهد اطلاعات را با بازار هدف خود، مبادله کنند و تراکنش‌های سریع و ایمن انجام دهند. با‌این‌حال تعامل مؤثر تنها زمانی امکان‌پذیر است که کسب و کار بتواند تمام داده‌های لازم را جمع‌‌آوری و ذخیره کند و ابزاری برای پردازش این اطلاعات و ارائه نتایج به کاربر داشته باشد. برنامه کاربردی وب، از ترکیبی از اسکریپت‌های سمت سرور (PHP و ASP) برای مدیریت ذخیره‌سازی و بازیابی اطلاعات و اسکریپت‌های سمت سرویس گیرنده (جاوا اسکریپت و HTML) برای ارائه اطلاعات به کاربران استفاده می‌کند. این به کاربران اجازه می‌دهد تا با استفاده از فرم‌های آنلاین، سیستم‌های مدیریت محتوا، سبد خرید و موارد دیگر با شرکت تعامل داشته باشند. علاوه بر این، برنامه‌ها به کارمندان اجازه می‌دهند اسناد ایجاد کنند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند، در پروژه‌ها همکاری کنند و بدون توجه به مکان یا دستگاه، روی اسناد مشترک کار کنند. توسعه‌دهندگان، برنامه‌های کاربردی وب را برای طیف گسترده‌ای از کاربردها و کاربران، از یک سازمان تا یک فرد به دلایل متعدد طراحی می‌کنند. برنامه‌های کاربردی وب رایج، می‌تواند شامل ایمیل، ماشین‌حساب آنلاین یا فروشگاه‌های تجارت الکترونیک باشد. درحالی‌که کاربران فقط می‌توانند با یک مرورگر خاص به برخی از برنامه‌های وب دسترسی داشته باشند، اکثر آنها بدون توجه به مرورگر در دسترس هستند.

یک برنامه وب چگونه کار می‌کند

برنامه‌های وب نیازی به دانلود ندارند زیرا از طریق شبکه قابل دسترسی هستند. کاربران می‌توانند از طریق یک مرورگر وب مانند Google Chrome، Mozilla Firefox یا Safari به یک برنامه وب دسترسی داشته باشند. برای اینکه یک برنامه وب کار کند، به وب‌سرور، سرور برنامه و پایگاه داده نیاز دارد. سرورهای وب درخواست‌هایی را که از یک کلاینت می‌آیند مدیریت می‌کنند، در‌حالی‌که سرور برنامه، کار درخواستی را تکمیل می‌کند. یک پایگاه داده هم هرگونه اطلاعات لازم را ذخیره می‌کند.

مزایای استفاده از وب‌اپلیکیشن

برخی از مزایای رایج عبارت‌اند از:

 چندین کاربر می‌توانند به یک نسخه از یک برنامه دسترسی داشته باشند.

 کاربران نیازی به نصب برنامه ندارند؛ بنابراین محدودیت فضا از بین می‌رود.

 کاربران می‌توانند از طریق پلتفرم‌های مختلف مانند دسکتاپ، لپ‌تاپ یا موبایل به اپلیکیشن دسترسی داشته باشند.

 کاربران می‌توانند از طریق چندین مرورگر به برنامه دسترسی داشته باشند.