در یزد چه می‌گذرد؟

چند روز پیش روزنامه اطلاعات آمار بالایی از تعداد زندانیان در یزد داده و عمده جرائم زندانیان یزد را سرقت و مواد مخدر گزارش کرده بود. عجیب اینکه ۲۷ درصد آنها غیربومی و بقیه بومی اعلام شده بودند. هرکس گذشته‌های یزد را بداند، اذعان می‌کند که این استان کمترین پرونده را در محافل قضائی داشته است، اما اکنون با این آمار زهی شرم و خجالت! استانی که به پاک‌دستی و پاک‌سیرتی و پاک‌سرشتی شهرت داشت، اکنون از لحاظ سرقت و افیون در رده بالای کشور قرار گرفته است و نیز گزارشی از به‌آشوب‌کشیدن مجلس سالگرد شهید صدوقی در مسجد حظیره یزد در شبکه‌ها آمد که آن هم موجب سرافکندگی بیشتری شد. جمعی احتمالا از جایی، مأموریت یافته بودند سخنرانی حجت‌الاسلام‌والمسلمین آقای مسیح مهاجری را بر هم بریزند و یک خشونت از پیش سازمان‌یافته را به نمایش بگذارند. کارهای زشت و ناهنجار و ناستوده‌ای که کمتر در این دیار سابقه داشته است و عالمان آن به حلم و بردباری شهره بودند. راستی چرا کار ملک و ملت و فرهنگ و تربیت به اینجا رسیده که هیاهو و پرخاش را بر منطق غالب بدارند. گرانی و نابسامانی اقتصادی از یک سو، هنجارشکنی و بداخلاقی از سوی دیگر. آیا اینها به گمان برخی دستاورد انقلاب است؟! علم و اخلاق و عدالت که وعده داده بودیم چرا همه‌جا در میان نیست؟ چرا باید عده‌ای معدود در مسجد که همیشه پایگاه و جایگاه حکمت و حدیت و مفاهمه و گفت‌وگو بوده، با جنجال و هیاهو و پرخاش و خشم و خشونت اغراض زشت سیاسی گروهی منفعت‌جو را دنبال کنند تا ذهن جامعه از مسائل مهم‌تر منصرف شود؟ و زشت‌تر از آن، یک طلبه معمم، ندانسته یا فریب‌خورده با فریاد، واژه مسجد ضرار را در مسجدی که روزی صدها مسلمان در آن عبادت می‌کنند، به کار برد. پرواضح است که فرهنگیان و روحانیون و مردم شرافتمند یزد از این حرکات نابخردانه ناخرسندند. امید است نهادهای امنیتی استان، جلوی این هیاهو و هنجارشکنی را بگیرند تا حیثیت و خوش‌نامی این استان امن و علم و عبادت باقی بماند.