|

نگاهی به آمار اخراج مهاجران در کشورهای اروپایی

مهاجران طرد می‌شوند

موضوع مهاجرت‎‌های غیرقانونی و قاچاق انسان همچنان یکی از معضلات جهانی است که بسیاری از کشورهای جهان به‎‌ویژه قاره اروپا را با آن روبه‎‌رو‌ست. مهاجران به ‎‌دلیل فقر، آوارگی، درگیری نظامی، قحطی و رؤیای زندگی بهتر، خود را به دیگر کشورها می‌‎رسانند.

مهاجران طرد می‌شوند

موضوع مهاجرت‎‌های غیرقانونی و قاچاق انسان همچنان یکی از معضلات جهانی است که بسیاری از کشورهای جهان به‎‌ویژه قاره اروپا را با آن روبه‎‌رو‌ست. مهاجران به ‎‌دلیل فقر، آوارگی، درگیری نظامی، قحطی و رؤیای زندگی بهتر، خود را به دیگر کشورها می‌‎رسانند. گزارش مرکز آمار اتحادیه اروپا (یوراستات) حاکی از آن است که در سال ۲۰۲۳ میلادی بیش از چهار میلیون‌و 300 هزار نفر از کشورهای خارج از اتحادیه اروپا، به این اتحادیه مهاجرت کرده‌اند. البته این رقم شامل پناه‌جویان و پناهندگان اوکراینی که تحت حمایت موقت برخی کشورهای اتحادیه اروپا هستند، نمی‌شود. در مجموع نیز در مقایسه با سال ۲۰۲۲، تعداد افرادی که به اتحادیه اروپا مهاجرت کردند ۱۷.۹ درصد کاهش یافته است.

در سال ۲۰۲۳ همچنین ۱.۵ میلیون نفر بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا مهاجرت کردند. در مجموع در سال ۲۰۲۳ به‌ازای هر هزار ساکن در اتحادیه اروپا، ۱۰ مهاجر از کشورهای خارج از اتحادیه اروپا حضور داشتند.

کشور مالت در سال ۲۰۲۳ نسبت به جمعیت ساکن، بالاترین نرخ مهاجرت را (مهاجرت شهروندان از دیگر کشورهای اتحادیه اروپا و مهاجرانی از خارج از اتحادیه اروپا) به ثبت رسانده که معادل ۷۶ مهاجر به‌ازای هر هزار ساکن بوده است؛ پس از مالت نیز قبرس و لوکزامبورگ قرار داشتند. کشورهای اسلواکی با یک مهاجر به‌ازای هر هزار ساکن و پس از آن فرانسه با شش مهاجر به‌ازای هر هزار ساکن و ایتالیا با هفت مهاجر به‌ازای هر هزار ساکن کمترین نرخ مهاجرت را به ثبت رسانده‌اند.

در تمام کشورهای اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ تعداد مهاجران خارج از اتحادیه اروپا بیشتر از تعداد مهاجرانی بوده که از سایر کشورهای عضو آمده بودند. آمارهای اتحادیه اروپا نشان می‌‎دهد در سه‌ماهه چهارم سال ۲۰۲۴ برای ۱۲۴ هزارو ۹۳۵ نفر از افرادی که شهروند هیچ‌کدام از کشورهای عضو اتحادیه اروپا نبودند اما در این بلوک ساکن شده بودند، دستور خروج از یک کشور عضو اتحادیه اروپا صادر شده است. از این تعداد 28هزار‌و 630 نفر نیز در پی صدور دستور خروج، به یک کشور ثالث بازگردانده شدند.

طبق این آمار، میزان صدور دستور اخراج برای چنین افرادی در مقایسه با سه‌ماهه سوم سال ۲۰۲۴ میلادی ۱۱.۵ درصد و به تبع آن تعداد موارد اجرای دستور و بازگرداندن این اتباع به کشورهای ثالث ۳.۳ درصد افزایش داشته است. در مقایسه با سه‌ماهه چهارم سال ۲۰۲۳، آمار شهروندان غیر اتحادیه اروپا که دستور خروج از این اتحادیه را دریافت کردند ۱۶.۳ درصد و آمار افرادی که درنهایت به کشورهای ثالث بازگردانده شدند ۲۴.۳ درصد افزایش یافته است.

در میان شهروندان غیر اتحادیه اروپا که در این دوره دستور ترک قلمرو یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا را دریافت کردند نیز شهروندان الجزایر (11هزار‌و 362 نفر) در صدر قرار داشتند. بعد از آنها شهروندان سوریه با هشت هزار‌و 674 نفر و مراکش با هشت هزار‌و 561 نفر قرار دارند.

در میان کسانی که به کشورهای ثالث بازگشته‌اند نیز بیشترین آمار به شهروندان گرجستان (سه هزار‌و 351 نفر) و پس از آن به ترکیه (دو هزار‌و 492 نفر) و آلبانی (هزار‌و 982 نفر) تعلق دارد. در میان کشورهای اتحادیه اروپا نیز بیشترین دستور اخراج برای شهروندان غیر اتحادیه اروپا توسط فرانسه (31هزار‌و 880 نفر)، اسپانیا (18هزار‌و 645 نفر) و آلمان (15هزار‌و 135 نفر) صادر شده است. آلمان (شش هزار‌و 170 نفر)، فرانسه (سه هزار‌و 705 نفر) و سوئد (دوهزار‌و 600 نفر) نیز شاهد بیشترین تعداد بازگشت این دست از خارجی‌ها به کشورهای ثالث بودند.

سال گذشته میلادی تعداد مرگ‌ومیر مهاجران در سراسر جهان به بالاترین سطح خود رسید. طبق اعلام سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) در سال ۲۰۲۴ دست‌کم هشت هزار‌و ۹۳۸ مهاجر در مسیر مهاجرت جان خود را از دست داده‌اند. این آمار از رکورد سال ۲۰۲۳ که هشت هزار‌و ۷۴۸ نفر گزارش شده بود، فراتر رفته است. طبق آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، سال گذشته دو هزار‌و ۴۵۲ مهاجر در مسیر دریای مدیترانه جان خود را از دست دادند.

سازمان بین‌المللی مهاجرت وابسته به سازمان ملل متحد از سال ۲۰۱۴ اقدام به ثبت آمار مرگ‌ومیر مهاجران کرده است. از آن زمان تاکنون بیش از ۷۴ هزار مهاجر به عنوان «جان‌باخته یا ناپدیدشده» ثبت شده‌اند. تعداد مرگ‌ومیرهای ثبت‌شده در ظرف پنج سال گذشته به ‌طور مداوم در حال افزایش است. از سال ۲۰۲۲ حداقل ۱۰ درصد از این مرگ‌ومیرها ناشی از خشونت بوده‌اند. قاچاقچیان انسان و باندهای تبهکار اغلب مهاجران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند تا از آنها اخاذی کنند. برخی دیگر توسط مقامات دولتی بازداشت شده و در شرایط اسفناک، مانند اردوگاه‌هایی در لیبی یا یونان نگهداری می‌شوند. شماری از مهاجران نیز هنگام تلاش برای رسیدن به سواحل کشورهای دیگر با قایق‌های نامناسب جان خود را از دست داده‌‎اند.