گردهمایی رهبران جهان در مصر
نشست اقلیمی سران کاپ ۲۷ (COP27) سازمان ملل متحد روز گذشته در مصر در حالی افتتاح شد که در سال گذشته، جهان بحرانهای ناشی از تغییرات اقلیمی زیادی را تجربه کرد و همچنین درخواست پرداخت غرامت از کشورهای ثروتمند صنعتی به کشورهای فقیرتر، چالشبرانگیز بوده است.
نشست اقلیمی سران کاپ ۲۷ (COP27) سازمان ملل متحد روز گذشته در مصر در حالی افتتاح شد که در سال گذشته، جهان بحرانهای ناشی از تغییرات اقلیمی زیادی را تجربه کرد و همچنین درخواست پرداخت غرامت از کشورهای ثروتمند صنعتی به کشورهای فقیرتر، چالشبرانگیز بوده است.
تنها در چند ماه گذشته، فجایع ناشی از تغییرات آبوهوایی هزاران کشته، میلیونها نفر آواره و میلیاردها دلار خسارت در سراسر جهان به همراه داشته است. سیلهای عظیم، بخشهایی از پاکستان و نیجریه را ویران کرد، خشکسالی در آفریقا و غرب ایالات متحده تشدید شد، طوفانها دریای کارائیب را درنوردیدند و موج گرمای بیسابقه سه قاره را دربر گرفت.
این کنفرانس در شرمالشیخ مصر در حالی آغاز به کار کرد که جنگ روسیه علیه اوکراین، بحران انرژی، تورم فزاینده و اثرات ماندگار ناشی از همهگیری کووید، جهان را تحت تأثیر قرار داده است. الوک شارما، رئیس بریتانیایی دوره قبل این نشست کاپ۲۶ (COP26) در مراسم افتتاحیه گفت: «من درک میکنم که رهبران سراسر جهان امسال با اولویتهای جدید و رقابتهای زیادی مواجه شدهاند اما باید واضح بگوییم همانقدرکه لحظه کنونی ما چالشبرانگیز است، انفعال ما هم کوتهبینانه است و تنها میتواند فاجعه آبوهوایی را به تعویق بیندازد. جهان و رهبران جهان واقعا به هشدارهای «بیدارباش»، نیاز دارند».
جهان باید تا سال ۲۰۳۰ انتشار گازهای گلخانهای را ۴۵ درصد کاهش دهد تا کره زمین قابل زیست باشد. دانشمندان هشدار میدهند که گرمایش فراتر از این آستانه، میتواند زمین را به سمت یک حالت گرمخانهای غیرقابل زیست سوق دهد. طبق یافتههای جدید، با ادامه روند فعلی شاهد افزایش ۱۰درصدی آلودگی کربن تا پایان دهه جاری و افزایش گرمای سطح زمین تا ۸/۲ درجه سانتیگراد خواهیم بود. مفاد توافقنامه پاریس در سال ۲۰۱۵، اگر عملی شود، تنها چند دهم درجه گرمای سطح زمین کاهش مییابد که تأثیر چندانی ندارد.
نشست کاپ۲۷ مانند گذشته بر «پول» تمرکز خواهد کرد؛ موضوعی اساسی و بزرگ که روابط کشورهایی را که با مصرف سوختهای فسیلی ثروتمند شدهاند و کشورهای فقیرتری که از بدترین پیامدهای تغییرات آبوهوایی رنج میبرند، تیره کرده است. سیمون استیل، دبیر اجرائی تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد روز جمعه گفت کشورهای درحالتوسعه «انتظارات زیادی» برای ایجاد تسهیلات و بودجه اختصاصی برای پوشش «خسارت و صدمات» خود دارند. استیل گفت: «آسیبپذیرترین کشورها خسته و ناامیدند. زمان آن است که یک بحث آزاد و صادقانه درمورد پرداخت ضرر و زیان کشورهای کمترتوسعهیافته داشته باشیم». این موضوع موردپسند ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیست.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، خواستار «پیمانی تاریخی» برای پرکردن شکاف شمال و جنوب شد. گوترش چندی پیش گفته بود: «سیاره ما در حال عبور از آستانه بحران تغییرات اقلیمی است و گذر از این نقطه غیرقابلبرگشت، باعث میشود جهان برای همیشه در افزایش فاجعهبار دما باقی بماند». گوترش میگوید: «ما باید این نقطه بحرانی را به نقطه عطفی برای ایجاد امید تبدیل کنیم». پس از اولین روز مذاکرات نشست تغییرات اقلیمی در مصر، بیش از ۱۲۰ رهبر جهان، امروز و فردا به این نشست خواهند پیوست.
نگرانی سازمان ملل
همزمان با این نشست، یک ارزیابی جدید سازمان ملل هشدار میدهد که دمای جهان تا سال ۲۱۰۰ حدود ۲.۶ تا ۲.۸ درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح قبل از انقلاب صنعتی، گرم خواهد شد. در ارزیابی سازمان ملل، دمای زمین فراتر از ۱.۵ درجه سانتیگراد نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی تغییر خواهد کرد. این در حالی است که هدف توافق پاریس این بوده است که تا سال ۲۰۳۰ میانگین حرارت زمین از دو درجه سانتیگراد نسبت به شروع انقلاب صنعتی بالاتر نرود. این محدودیتی است که میتواند از فاجعهبارترین اثرهای تغییرات آبوهوایی جلوگیری کند.
به گزارش اکسیوس ارزیابی امسال همراه با تحلیل دیگری که هفته گذشته منتشر شد، قبل از بیستوهفتمین کنفرانس بینالمللی مربوط به آبوهوا که قرار است ششم تا ۱۸ نوامبر در شرمالشیخ مصر برگزار شود، عرضه شده است. در این نشست کشورها تحت فشار قرار خواهند گرفت تا برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای بیشتر کار کنند. مطالعات جدید بهطور فزایندهای آشکار کردهاند که عواقب بالقوه فاجعهبار گرمترشدن کره زمین به احتمال زیاد در دماهای پایینتر از آنچه قبلا تصور میشد، رخ میدهد.
حتی اگر پیشبینیهای جدید پایینتر از ارزیابیهای قبلی باشد، افزایش ۲.۶ تا ۲.۸ درجه سانتیگراد تا سال ۲۱۰۰ احتمال دارد که بسیاری از اکوسیستمها را در معرض نابودشدن قرار دهد. این گزارش درباره تغییراتی که در سراسر جوامع موردنیاز است، از چگونگی رشد، مصرف و دفع مواد غذایی تا چگونگی تولید برق، با جزئیات پیشنهادهایی مطرح میکند.
یک ایده که درحالحاضر مطرح است، مشارکت بیشتر بین کشورهای درحالتوسعه و صنعتی برای کمک به اشتراکگذاری دانش، فناوری و تأمین مالی برای فناوریهای مرتبط با کربن پایینتر است.