زنان و مردان برابر در ماقبل تاریخ
تحقیقی که در نشریات علمی باستان‌شناسی منتشر شده، یکی از باورهای همیشگی را زیر سؤال برده است. در یافته‌های اخیر نقش‌های جنسیتی ماقبل تاریخ به چالش کشیده می‌شود؛ منظور همان تصور همگانی درباره مردان به‌عنوان شکارچی و زنان به‌عنوان فراهم‌کننده است. تحقیقات جدید این نظریه را زیر سؤال می‌برد. پروفسور «سارا لیسی» از دانشگاه دلوور و همکارش «کارا اوکوباک» از دانشگاه نوتردام، تحقیقاتی متجددانه انجام داده‌اند که درک ما از تاریخ و نقش‌های جنسیتی ماقبل تاریخ را بازتعریف می‌کند.
تحقیقی که در نشریات علمی باستان‌شناسی منتشر شده، یکی از باورهای همیشگی را زیر سؤال برده است. در یافته‌های اخیر نقش‌های جنسیتی ماقبل تاریخ به چالش کشیده می‌شود؛ منظور همان تصور همگانی درباره مردان به‌عنوان شکارچی و زنان به‌عنوان فراهم‌کننده است. تحقیقات جدید این نظریه را زیر سؤال می‌برد. پروفسور «سارا لیسی» از دانشگاه دلوور و همکارش «کارا اوکوباک» از دانشگاه نوتردام، تحقیقاتی متجددانه انجام داده‌اند که درک ما از تاریخ و نقش‌های جنسیتی ماقبل تاریخ را بازتعریف می‌کند.
به چالش کشیدن نقش‌های جنسیتی ماقبل تاریخ: این دو دانشمند در تحقیق خود محدوده زمانی دوران پارینه‌سنگی را مد‌نظر قرار داده‌اند؛ یعنی از دو و نیم میلیون سال قبل تا 12 هزار سال پیش. تحقیقات آنها با هدف تشریح یک مفهوم رایج انجام شده است. این تحقیق درباره اینکه آیا نقش‌های متمایز به هر جنسیت در این دوره اختصاص داده شده یا خیر، پرداخته است. با بررسی دقیق شواهد و متون باستان‌شناسی، محققان برای این فرضیه شواهد اندکی پیدا کرده‌اند. شواهدی که نشان می‌دهد این نقش‌های جنسیتی ماقبل تاریخ ممکن است به آن اندازه که تصور می‌شد دقیق نباشد و طبق تصور ما نباشد. آناتومی با تاریخ ملاقات می‌کند: طبق باور عمومی، آناتومی و فیزیولوژی زنان مانع از شکار آنها می‌شود. این دو دانشمند در تحقیقات خود دریافتند که زنان از نظر فیزیکی توانایی شکار دارند و شواهدی پیدا شد که آنان فعالانه در شکار شرکت داشته‌اند. در تحقیقات آنها شواهد ملموسی از محرومیت زنان از شکار در این دوران مشاهده نشد. گذشته و برابری جنسیتی: محققان شواهدی از برابری جنسیتی در جنبه‌های مختلف زندگی ماقبل تاریخ، از‌جمله ابزار، رژیم غذایی، هنر، تدفین و آناتومی
کشف کرده‌اند.
طبق استدلال آنها، در آثار تاریخی، تمایزات جنسیتی واضحی مشاهده نمی‌شود. پروفسور «سارا لیسی» و همکارش «کارا اوکوباک» همچنین در تحقیقاتشان بخشی را به هورمون‌های خاص زنانه اختصاص دادند و درباره مشارکت و حضور زنان در شکار مطالعه کردند. اثرات این هورمون‌ها بر متابولیسم چربی، استقامت عضلانی و جلوگیری از تجزیه عضلانی، آن را به یک دارایی حیاتی برای شکارچیان باستانی تبدیل کرده است و به نظر می‌رسد با این دانسته‌ها تصور متعارف درباره نقش‌های جنسیتی کاملا به چالش کشیده می‌شود.
بازتعریف الگوی «مرد شکارچی»: ایده تعریف مردان به‌عنوان شکارچی و زنان به‌عنوان گردآورنده در سال 1968 به عنوان «مرد شکارچی» مطرح شد. طبق این ایده، همه شکارچیان را مرد می‌دانستند. این نحوه تقسیم‌بندی از تعصب جنسیتی در تحقیقات اولیه انسان‌شناسی و تأثیر ماندگار آن بر دانشگاه و فرهنگ عامه حکایت دارد. به نظر می‌رسد مردسالاری آن تصور را به تاریخ تحمیل کرده است و به جای آنکه درصدد بیان واقعیات گذشته انسان‌ها باشد، به باورهای آن زمان استناد کرده است. تغییر پارادایم در نقش‌های جنسیتی: این تحقیق پیشگامانه نه‌تنها وجه دیگری از زندگی زنان ماقبل تاریخ را روشن می‌کند، بلکه راه را برای یک رویکرد پیش‌فرضانه جدید هموار می‌کند. تحقیق «لیسی» نشان می‌دهد هر دو جنس برای میلیون‌ها سال در جمع‌آوری خوراک و شکار شرکت کرده‌اند. این تحقیق درک ما را درباره نقش‌های جنسیتی اجداد باستانی‌مان تغییر می‌دهد. لیسی نتیجه می‌گیرد: «ما برای میلیون‌ها سال از بسیاری جهات گونه‌ای بسیار برابر بودیم. تصویر تعریف‌شده و کلیشه‌ای نقش‌های جنسیتی در حال تغییر است و فرضیات دیرینه را به چالش می‌کشد. اکنون راه‌های جدیدی برای تحقیق در زندگی جد باستانی ما گشوده شده است».
