داوود هرمیداس باوند که به «خوش‌نامی و ملی‌بودن» معروف بود، چشم از جهان فروبست
دیپلماتی صادق
داوود هرمیداس باوند، دیپلماتی که هم حقوق‌دان بود، هم سخنگوی جبهه ملی ایران (۱۳۸۲-۱۳۹۷) و هم استاد دانشگاه، دیروز دقیقا دو روز بعد از تولد ۸۹سالگی چشم از جهان فروبست. او که به خوش‌نامی و صداقت در گفتار و عمل میان اهالی رسانه زبانزد است، متولد نوزدهم آبان ۱۳۱۳ در تهران از خاندان اسپهبدان باوند که قدمتی دو‌هزار‌ساله دارند، بود.
شرق: داوود هرمیداس باوند، دیپلماتی که هم حقوق‌دان بود، هم سخنگوی جبهه ملی ایران (۱۳۸۲-۱۳۹۷) و هم استاد دانشگاه، دیروز دقیقا دو روز بعد از تولد ۸۹سالگی چشم از جهان فروبست. او که به خوش‌نامی و صداقت در گفتار و عمل میان اهالی رسانه زبانزد است، متولد نوزدهم آبان ۱۳۱۳ در تهران از خاندان اسپهبدان باوند که قدمتی دو‌هزار‌ساله دارند، بود. پدربزرگ او همان امیر مؤید سوادکوهی است که رضا‌شاه در رسته او خدمت کرده بود؛ هرچند زمانی که نماینده دور سوم مجلس شورای ملی بود، با مخالفتش با انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ انگلیس و ایران، به کرمانشاه تبعید شد و با نخست‌وزیر‌شدن مشیرالدوله از تبعید رهایی یافت و رئیس قشون مازندران شد، اما روحیه مشروطه‌خواهی او و منشش خوشایند رضا‌شاه نبود و در نهایت آتش این خشم با لشکر‌کشی به مازندران و قتل دو فرزند وی، سهم‌الممالک و هژبر‌سلطان، خاموش شد. به‌هرحال گذر زمان این خاندان را به فراموشی نسپارد و هرمیداس باوند نماینده برحقی از خاندان خود بود و پس از اخذ دیپلم در دانشگاه تهران در رشته حقوق و علوم سیاسی از دانشکده حقوق و علوم سیاسی فارغ‌التحصیل شد. سپس به آمریکا رفت و در سال ۱۹۶۳ دکترای روابط بین‌الملل را از دانشگاه امریکن در واشنگتن‌دی‌سی با تزی با عنوان «ایران در دیدگاه استراتژیک شوروی در سال‌های ۱۹۱۷–۱۹۶۳» به پایان رساند.
باوند از سال ۱۳۵۴ به استخدام وزارت خارجه درآمد و از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۲ در سازمان ملل فعالیت کرده، ریاست کمیته حقوق مجمع عمومی سازمان ملل و ریاست کنوانسیون بین‌المللی ناظر بر مبارزه با گروگانگیری را بر عهده داشت. کنوانسیون سوم حقوق دریاها با موضوع «دریاهای بسته و نیمه‌بسته» از سوی هرمیداس باوند در کمیسیون حقوقی مجمع عمومی سال ۱۹۷۶ مطرح شد و به تصویب رسید. او همچنین سال‌ها به تربیت دانشجویان در رشته حقوق مشغول بود. در سوابق علمی او تدریس در دانشگاه‌های رود‌آیلند، دانشگاه علامه طباطبایی (حقوق بین‌الملل و روابط بین‌الملل)، تهران، دانشگاه امام صادق و دانشگاه آزاد وجود دارد. داوود هرمیداس باوند از اعضای هیئت مؤسس انجمن علوم سیاسی ایران و انجمن ایرانی روابط بین‌الملل و انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد بود. علاوه بر تدریس و مشغله سیاسی و حزبی، او دستی هم بر قلم داشت و آثار ارزشمندی همچون «مبانی حاکمیت تاریخی، حقوقی و سیاسی بر جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی»، «دریاهای بسته و نیمه‌بسته»، «سیاست‌های کلان و جزایر خرد»، «مسئله نوروز، نقض تعهدات بین‌المللی و مسئولیت‌های ناشی از آن» و «تغییرات ناظر به مفهوم مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها» را به نگارش درآورده است که هر یک به تنهایی به منابعی علمی در حوزه‌های خود تبدیل شده‌اند. بعد از انتشار خبر درگذشت این استاد فرهیخته، احسان هوشمند، پژوهشگر و نویسنده، در گفت‌وگو با «شرق» ضمن ابراز تأسف از درگذشت هرمیداس باوند گفت: «دکتر هرمیداس باوند در حوزه‌های علمی، فرهنگی، سیاسی، حقوقی و دیپلماتیک خدمات ارزنده‌ای به میهن کرد». هوشمند افزود: «هرمیداس باوند به‌عنوان یکی از هموندان جبهه ملی و علاقه‌مندان به دکتر مصدق، با عشق به ایران، منشأ خدمات علمی و پژوهشی شایان توجهی بود. هرمیداس باوند در دانشگاه‌های تهران و علامه طباطبایی، آزاد و امام صادق تدریس کرد و کتاب‌هایی ازجمله مبانی حاکمیت تاریخی، حقوقی و سیاسی بر جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی و نیز کتاب دریاهای بسته و نیمه‌بسته را به رشته تحریر درآورد». هوشمند در ادامه گفت: «هرمیداس باوند در دهه 50 خورشیدی به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و سالیان دراز در عرصه بین‌المللی هم به کشور خدمت کرد. زندگی‌نامه باوند توسط یکی از محققان ارزنده کشور، آقای مصطفی نوری، در حال تدوین است».
