مدیر یا سرمربی؛ چه کسی مقصر است؟

استقلال و پرسپولیس به‌عنوان دو تیم پرهوادار و مطرح ایرانی وارد فاز جدیدی از سردرگمی شده‌اند که این یکی برای بسیاری از هواداران خودی هم باعث شگفتی است. دو تیم در شرایطی نیم‌فصل نخست رقابت‌های لیگ برتر را در بین تیم‌های بالانشین جدول به پایان برده‌اند که اختلاف نظر عجیب سرمربی با مدیرعامل باشگاه بیش از هر زمان دیگری تبدیل به بحران شده است. در پرسپولیس که اصولا کار به نیم‌فصل دوم کشیده نشد. یحیی گل‌محمدی و رضا درویش آن‌قدر علنا علیه یکدیگر جبهه گرفتند که سرمربی، نیم‌فصل از قطار در حال حرکت باشگاه پیاده شد و قید همکاری بیشتر با رضا درویش را زد. این اختلاف در پاره‌ای از فصل چنان مشهود شد که نه‌فقط یحیی بلکه بازیکنان پرسپولیس هم علیه مدیرعامل باشگاه جبهه گرفته و خواستار خروج او از باشگاه شدند. رضا درویش ماند و عملیات شروع جانشین برای یحیی گل‌محمدی را شروع کرد. او پس از کش‌و‌قوس‌های فراوان سرانجام با دستیار یحیی یعنی اوسمار به توافق رسید؛ ولی شروع مشترک این محصول جدید در نیم‌فصل دوم چندان چنگی به دل نزد و نارضایتی هواداران را در پی داشت. نتیجه شد آنکه بعد از خروج یحیی، حالا همچنان هواداران باشگاه می‌خواهند تا رضا درویش از این تیم برود. شایعاتی مبنی بر اینکه جانشین احتمالی او هم انتخاب شده، در فضای مجازی مطرح شده و در حالتی عجیب‌تر عنوان شده که ممکن است با خروج درویش از پرسپولیس یحیی دوباره به‌عنوان سرمربی به این تیم برگردد. این حجم از اختلاف برای تیمی که مدعی اصلی قهرمانی لیگ برتر ایران در سال‌های اخیر بوده، واقعا غیرقابل هضم است. شرایط در باشگاه استقلال هم مشابه و البته بدتر است! استقلال، صدرنشین این روزهای لیگ برتر، در حالی رقبایش را با برد پشت سر می‌گذارد که جواد نکونام، سرمربی این تیم، به‌طور رسمی علیه مدیرعامل باشگاه و نزدیکان او در کنفرانس خبری صحبت می‌کند. او مدعی است که در این باشگاه، مدیریت علیه او است و می‌خواهند زمین بخورد. نکونام که تیمش در همین هفته با یک گل از سد صنعت نفت عبور کرده، در کنفرانس خبری بعد از بازی دوباره گردوخاک فراوانی به راه انداخت و از این گفت که در کشتی استقلال تنهاست؛ «همه خسته شده‌اند و هیچ جانی برای ما نمانده است. به‌جای اینکه شمشیر به دست یاران خودمان بدهیم تا بروند بجنگند، شمشیر را از آنها می‌گیریم و خودمان را خلع سلاح می‌کنیم. نیم‌فصل اول همین داستان بود و الان هم همین داستان است. باز هم می‌گویم و تکرار می‌کنم که قطعا دوست ندارند من نتیجه بگیرم و اگر شهامت داشته باشند، می‌توانند بگویند بله، ما نمی‌خواهیم نکونام نتیجه بگیرد. من به پشتیبانی تیمی که دارم، زحمت می‌کشم و کارم را انجام می‌دهم و به برد و باخت نگاه نمی‌کنم. در فوتبال باید همه تیم‌ها لذت ببرند. ما آرامش نداریم و هر روز از قصد و عمد یک داستان برای ما درست می‌کنند. به یک بازیکن کمتر پول می‌دهند و به یکی دیگر بیشتر. قرارداد بازیکنان را درست نمی‌کنند و یک روز مانده به بازی‌ها قرارداد‌ها را امضا می‌کنند. مشکلات ما مشخص است و هواداران می‌دانند اینها همه کار می‌کنند که تیم نتیجه نگیرد. من اول فصل گفتم و الان هم می‌گویم که هیچ چیزی فرق نکرده و به هر شکل ما را اذیت می‌کنند و تحت فشار می‌‌گذارند. الان هم یک آدم بی‌سروپا می‌آید و درباره نظرات من می‌خواهد حرف بزند. متأسفانه آن‌قدر می‌خواهند فوتبال را کوچک کنند که آدمی که معلوم نیست چه کسی است، درباره صحبت‌های من حرف می‌زند. ایشان بیخود می‌کند که بخواهد جواب من را بدهد، اصلا کی هست؟ همین که وجود نمی‌کند به کمپ و سمت رختکن بیاید، معلوم است که چه کار می‌کند. اینها یک‌سری آدم هستند که دشمنی با من را به استقلال کشاندند. با من دشمنی دارید، مشکلی ندارد و می‌توانیم از هم خوش‌مان نیاید، ولی باید با هم کار کنیم و استقلال موفق باشد. تلاش‌مان را می‌کنیم، ولی این کارها واقعا خسته‌کننده شده و نمی‌دانیم چه کار کنیم. چرا کسی الان درباره بازیکنانی که به تیم‌های دیگر دادند، صحبت نمی‌کند؟ چرا کسی درباره سعید مهری صحبت نمی‌کند که جدا شده است؟ بیایند توضیح بدهند. درباره هر چیزی که دل‌شان بخواهد، توضیح می‌دهند». اینکه سرمربی یک باشگاه پرهوادار به‌طور رسمی در کنفرانس خبری علیه مدیریت جبهه می‌گیرد، نشان از اوج بحران در تیم صدرنشین لیگ برتر دارد. به هر روی، شرایط در دو باشگاه یادشده تا حدی مبهم شده که دوگانگی موجود آزاردهنده می‌شود. از یک سو، وزارت ورزش برای تغییر مدیریت باشگاه‌ها وسواس به خرج می‌دهد و از سوی دیگر هواداران خواهان تغییر در شرایط هستند. در پرسپولیس که فعلا این تغییرات به سود مدیرعامل رقم خورده؛ اما استقلال همچنان با این دو‌قطبی نگران‌کننده به کار ادامه می‌دهد.