قبل از پول، مهم خوشحالی بچه‌های مبتلا به سرطان است
تارا فربود 15ساله در‌خصوص نمایشگاه «سرزمین جدید» گفت: «هنر و نقاشی می‌تواند کمک‌های مختلفی به بچه‌ها کند. مهم‌ترین کمک فقط همین نیست که با نقاشی و بوم می‌توانیم پولی دربیاوریم و دارو تأمین کنیم. موضوع فقط پولش نیست، بلکه مهم این است که اول با نقاشی‌های ما خیلی خوشحال می‌شوند، چون متوجه می‌شوند یک‌سری بچه هستند که به خاطر آنها چندین ماه زحمت کشیده‌اند و نقاشی‌هایی ارائه کرده‌اند تا حالشان بهتر شود.
تارا فربود 15ساله در‌خصوص نمایشگاه «سرزمین جدید» گفت: «هنر و نقاشی می‌تواند کمک‌های مختلفی به بچه‌ها کند. مهم‌ترین کمک فقط همین نیست که با نقاشی و بوم می‌توانیم پولی دربیاوریم و دارو تأمین کنیم. موضوع فقط پولش نیست، بلکه مهم این است که اول با نقاشی‌های ما خیلی خوشحال می‌شوند، چون متوجه می‌شوند یک‌سری بچه هستند که به خاطر آنها چندین ماه زحمت کشیده‌اند و نقاشی‌هایی ارائه کرده‌اند تا حالشان بهتر شود. با این کار هم خوشحال می‌شوند و هم احساس می‌کنند کسان دیگری هم به فکرشان هستند. این‌گونه می‌دانند علاوه بر خانواده‌هایشان برای کسان دیگری هم اهمیت دارند. این کار خیلی روحیه به آنها می‌دهد و همین روحیه می‌تواند کمک کند حالشان بهتر شود».
او ادامه داد: «به نظر من کودکان مبتلا به سرطان هم دقیقا مثل ما هستند. در واقع هیچ فرقی بین ما نیست. تنها فرق ما این است که آنها از نعمت سلامتی کاملا بهره‌مند نشده بودند. هرچقدر می‌توانیم باید به آنها کمک کنیم، چون همنوع ما، انسان و بچه هستند و زندگی خیلی سخت‌تری نسبت به ما دارند. هرقدر می‌توانیم باید به این بچه‌ها کمک کنیم و خودمان را جایشان بگذاریم».
این کودک نقاش در ادامه گفت: «بزرگ‌ترین آرزوی من این است که با نقاشی‌هایم و چیزهایی که می‌کشم، مردم را خوشحال کنم و به آنها پیام خوبی را برسانم. با نقاشی‌هایم به آنها چیز مفیدی یاد بدهم و دنیا را برای مردم، جای بهتری کنم».
او درباره ارتباطش با تارا بهبهانی گفت: «می‌توانم بگویم ارتباطم خیلی خوب است. اولا تارا جان، خانم خیلی خوب، متشخص و محترمی است. خیلی افتخار می‌کنم که او می‌خواهد به بچه‌های محک کمک کند و شعورش خیلی بالاست. خودش هم خیلی بامزه و هم حرف‌زدن با او خوب است. می‌توانیم از احساسات خودمان حرف بزنیم و او به ما کمک می‌کند. از او چیزهای دیگری هم مثل مهارت‌های زندگی یاد گرفتم. توصیه‌هایی به ما می‌کند و از شرایطی که در آن هستیم یا اتفاقاتی که در زندگی‌مان می‌افتد، تعریف می‌کنیم. نظراتی می‌دهد که خیلی کاربردی‌تر است. به نوعی مهارت زندگی‌کردن هم از او یاد گرفته‌ام».
نقاش کوچک «سرزمین جدید» در ادامه گفت: «شخصا می‌خواهم تا جایی که امکان دارد، بتوانم نقاشی بکشم، خودم را ابراز کنم و از آن لذت ببرم. به این دلیل به نقاشی علاقه‌مند شدم که در آن هیچ مرزی وجود ندارد. وقتی نقاشی می‌کشی، می‌توانی فقط خودت باشی و تمام احساسات و تفکراتت را روی نقاشی ابراز کنی. نیازی نیست از این بترسی که چه کسی هستی. می‌توانی خودت باشی و احساسات را ابراز کنی. به نوعی بعد از نقاشی، خالی می‌شوی. نقاشی‌کردن بی‌مرز است. هیچ حد و حدود و قانونی ندارد. می‌توانی هر کاری که می‌خواهی انجام بدهی و هر چیزی که می‌خواهی را بکشی».
