انتظار ۵ ساله معلولان برای دریافت ویلچر
محمود کاری، رئیس هیئت‌‌مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران، درباره مشکلات تهیه ویلچر برای معلولان گفت: معلولان اگر در استفاده از ویلچرهای ایرانی خیلی ملاحظه کنند، بیش از دو، سه سال سالم نمی‌ماند، از طرفی پنج، شش سال هم برای گرفتن ویلچر جدید باید در نوبت بمانند و اگر معلولان هم ویلچری بخواهند که پنج تا شش سال کار کند، قیمتش بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان است که بودجه و اعتبارات سازمان بهزیستی کفاف تأمین چنین ویلچرهایی را نمی‌دهد.
ایلنا: محمود کاری، رئیس هیئت‌‌مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران، درباره مشکلات تهیه ویلچر برای معلولان گفت: معلولان اگر در استفاده از ویلچرهای ایرانی خیلی ملاحظه کنند، بیش از دو، سه سال سالم نمی‌ماند، از طرفی پنج، شش سال هم برای گرفتن ویلچر جدید باید در نوبت بمانند و اگر معلولان هم ویلچری بخواهند که پنج تا شش سال کار کند، قیمتش بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان است که بودجه و اعتبارات سازمان بهزیستی کفاف تأمین چنین ویلچرهایی را نمی‌دهد. وی درخصوص قیمت ویلچر افزود: قیمت ویلچر ایرانی از سه تا ۱۵ میلیون تومان در بازار وجود دارد. قیمت ویلچرهای برقی نیز بین ۲۵ میلیون تا ۷۵ میلیون تومان است و قیمت ویلچرهای خارجی نیز تا ۱۵۰ میلیون تومان است. کاری با بیان اینکه دولت باید فکری اساسی درخصوص تجهیزات توانبخشی افراد دارای معلولیت انجام دهد، افزود: همان‌گونه که طبق مصوبه وزیران، تجهیزات پزشکی برای جانبازان با ارز ترجیحی وارد می‌شود باید این امکان برای افراد دارای معلولیت هم فراهم شود. مشکل درخصوص تجهیزات پزشکی فقط مربوط به ویلچر نیست و معلولان به انواع تجهیزات پزشکی که برایشان جنبه حیاتی دارد، نیازمند هستند؛ مثل انواع پروتز‌ها، سمعک و کمربندهای مخصوص. وی با بیان اینکه کمکهزینههای سازمان بهزیستی اصلا قابل توجه نیست، افزود: این کمک‌هزینه‌ها شامل همه موارد مورد نیاز نمی‌شود. برای مثال وقتی بهزیستی هزینه پرستاری را می‌دهد، کمک‌هزینه ایاب و ذهاب را نمی‌دهد یا اگر هزینه ایاب و ذهاب را بدهد، دیگر کمک‌هزینه لوازم بهداشتی و تجهیزات پزشکی را نمی‌دهد! کاری افزود: اگر سازمان بهزیستی به اجرای قانون جامع حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت توجه کند، در درجه اول باید موادی از این قانون که درباره کمکهزینههای تجهیزات پزشکی است، به صورت دقیقی اجرا کند و اگر به کسی هزینه پوشک یا لوازم بهداشتی می‌دهند، نباید کمکهزینههای دیگر او را قطع کنند. مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران درباره بار زیاد هزینه افراد دارای معلولیت افزود: اگر ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان به صورت کامل اجرا شود، شاید بخش زیادی از مشکلات افراد دارای معلولیت حل شود. وقتی در خانواده یک عضوی دچار معلولیت است، ۴۰ تا ۵۰ درصد منابع خانواده به مشکلات او اختصاص پیدا می‌کند که این هزینه‌ها باید جبران شوند. طبق قانون باید کسی که درآمد و اشتغال ندارد و از‌کار‌افتاده است، حداقل حقوق قانون کار را دریافت کند. اگر این قانون اجرا شود، بخش زیادی از مشکلات افراد دارای معلولیت حل می‌شود. کاری درخصوص آمار جمعیت معلولان کشور گفت: بر اساس مطالعات بین‌المللی سازمان ملل در ۲۰۰ کشور مختلف، در کشورهای درحال‌توسعه ۱۵ درصد جمعیت دچار معلولیت هستند. به فرض ۱۰ درصد هم باشد، پس باید در ایران حدود ۹ میلیون معلول داشته باشیم و بین این افراد حداقل۵۰ درصد نیازمند به خدمات ویژه هستند. وی با بیان اینکه متأسفانه مرکز آمار ایران تعداد معلولان را یک‌میلیون‌و‌هزارو 160 نفر اعلام کرده است، افزود: این در حالی است که حتی در کشورهای پیشرفته جهان با همه برنامه‌ریزی‌ها و خدماتی که ارائه می‌دهند، حدود ۱۲ درصد از جمعیت جامعه، افراد دارای معلولیت هستند. در آمریکا حدود ۱۸ درصد جمعیت معلول هستند. مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران افزود: افراد سالم جامعه از بسیاری سوبسیدهای حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند، ولی یک فرد دارای معلولیت با این شلوغی‌ها نمی‌تواند اتوبوس و مترو سوار شود. در مترو اکثر اوقات هم آسانسورها فعال نیستند. به‌طور کلی برای معلولان رفتن به مترو و اتوبوس مشکل است. مضاف بر اینکه بعضی رانندگان تاکسی هم درخصوص معلولان فرهنگ خوبی ندارند و به محض دیدن ویلچر یک معلول، رویشان را بر‌می‌گردانند و می‌روند. او افزود: معلولان باید از سرویس‌های اختصاصی‌تر مثل تاکسی دربست استفاده کنند، لذا هزینه حمل‌ونقل معلولان چند برابر می‌شود. افراد دارای معلولیت از سوبسیدهای حمل‌ونقل عمومی نمی‌توانند استفاده کنند، از همین رو شهرداری‌ها باید ملزم شوند، این سوبسیدها را که در عمل به معلولان تعلق نمی‌گیرد، به ایشان برگردانند. مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران افزود: البته سامانه حمل‌ونقل شهری معلولین و جانبازان اخیرا راه افتاده است که در روز به ۶۰۰ الی هزار نفر سرویس می‌دهد، اما فقط در تهران است و در خود تهران هم حداقل صد هزار نفر افراد دارای معلولیت وجود دارد که نیازمند خدمات ویژه حمل‌ونقل هستند و از سوبسیدها نمی‌توانند استفاده کنند. وی با بیان اینکه گزارش‌های زیادی از عدم پرداختی مستمری‌ها به معلولان وجود دارد و ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد، افزود: ما با اصل این موضوع مشکل داریم.آیا ۷۵۰ هزار تومان مستمری کفاف زندگی یک معلول را می‌دهد؟ واقعا روی این مستمری نمی‌توان حساب کرد. اجرای ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان باید در دستور کار قرار بگیرد که آن هم مستلزم تأمین اعتبارات آن است که حداقل همین افراد شناسایی‌شده پوشش داده شوند.
