«شخصیت سفید» میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چه کسی خواهد بود؟
تسری اراده ملت در انتخاب اعضای کابینه
در انتخابات غیرمنتظره ریاست‌جمهوری 1403 که پس از شهادت رئیس‌جمهور فقید جمهوری اسلامی و همراهان زنده‌یادش برگزار شد، صف‌آرایی کاندید‌اهای ریاست‌جمهوری و نوع مواجهه جریانات سیاسی با این پدیده، به نوبه خود منحصربه‌فرد بود. در این میان جریانی فکری که بسیاری از فعالان سیاسی جناح رقیب و حتی برخی افراد درون‌جریانی به تناوب از «مرگ» آن خبر داده بودند، با یک تئوری کارآمد دوباره حیات سیاسی خود را احیا کرد.
حسین سعیدی-فعال رسانه‌ای: در انتخابات غیرمنتظره ریاست‌جمهوری 1403 که پس از شهادت رئیس‌جمهور فقید جمهوری اسلامی و همراهان زنده‌یادش برگزار شد، صف‌آرایی کاندید‌اهای ریاست‌جمهوری و نوع مواجهه جریانات سیاسی با این پدیده، به نوبه خود منحصربه‌فرد بود. در این میان جریانی فکری که بسیاری از فعالان سیاسی جناح رقیب و حتی برخی افراد درون‌جریانی به تناوب از «مرگ» آن خبر داده بودند، با یک تئوری کارآمد دوباره حیات سیاسی خود را احیا کرد.
این راهبرد و برگ برنده باززنده‌سازی را می‌توان بهره‌مندی از یک «شخصیت سفید» نامید که در کارنامه خود نقاط مبهمی نداشته باشد و پس از حضورش در عرصه تبلیغات انتخاباتی جناح رقیب نتواند با عملیات رسانه‌ای روی نقاط مبهم کارنامه او، شرایط را به نفع خود تغییر دهد. از دیگر سو این چهره باید به لحاظ دانش، تجربه، مهارت و ویژگی‌های شخصیتی نظیر استواری در گفتار و کردار متضمن ویژگی‌های یک مدیر کارآمد در سطح کلان باشد، ویژگی‌هایی که برای مردم باورپذیر باشد. بنابراین مسعود پزشکیان پس از یک دهه فعالیت آشکار و پنهان برای حرکت از بهارستان به سوی پاستور، از شرق پایتخت برخاست و با گامی بلند به سوی غرب، در میانه سکنی گزید. و اما بعد... ذکر این نکته ضروری است که در انتخاب وزرای کابینه نیز این تئوری یعنی کارآمدی و نداشتن ابهام در کارنامه می‌تواند ملاک مهمی برای انتخاب و تسری اراده ملت به کابینه باشد، نکته‌ای که با توجه به سابقه برخی اعضای کمیته تعیین وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نگرانی‌ها را افزایش داده و منجر به آن شده است تا جمعی از روزنامه‌نگاران تخصصی سه حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی طی بیانیه‌ای رسمی دراین‌باره هشدار دهند.
درواقع در این هنگامه بیم و امید، رئیس‌جمهور منتخب با عبرت‌آموزی از رنج‌های سالیان متمادی دلسوزان سه حوزه گردشگری، صنایع‌دستی و گردشگری باید تصمیمی قاطع برای تعیین تکلیف این ظرفیت منحصربه‌فرد ولی خاموش کشور بگیرد و همان‌گونه که در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان توانست بخشی از آرای خاموش را به پای صندوق‌های رأی بیاورد، در حال حاضر نیز وقت آن رسیده که ظرفیت‌های خاموشی که در گذشته بیشتر توجه دولتمردان به آنها در ورطه گفتاردرمانی بوده است، برای آبادانی میهن به کار گرفته شوند. نباید فراموش کرد که انتخاب وزیر و ویژگی‌های اوست که بخش وسیعی از تناسب سیاست‌های رئیس‌جمهور منتخب را با مسائلی نظیر توجه واقعی به گردشگری به عنوان صنعت پیشران، چاره‌اندیشی عاجل برای مخاطرات پیش‌روی مواریث فرهنگی و همچنین خروج صنایع‌دستی از کنج عزلت مشخص خواهد کرد.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بودن در دولت چهاردهم نیازمند «شخصیت سفید»، کاربلد و قاطع برای رقم‌زدن نقطه عطفی تاریخی برای تعیین تکلیف بسیاری از نقاط مغفول و مسکوت‌مانده است که باید درباره آنها تصمیمگیری جدی شود، شخصیتی عملیاتی که استمرار شعارزدگی را به تداوم خدمت تبدیل کند. آقای رئیس‌جمهور امروز قلب میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نیازمند مراقبت‌های اورژانسی جدی است، انتخاب مدیری حاذق با شما، پشتیبانی از مردم.
