|

۲۵ پیشنهاد فوری به وزیر نیرو

‌ناترازی برق، محلات تهران را با قطع مکرر برق مواجه کرده است. در برخی محلات تأمین برق شهری با مشکل مواجه شده است و خیابان‌های شهر به خاموشی رسیده و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی از کار افتاده‌اند.

۲۵  پیشنهاد  فوری به  وزیر  نیرو

مهدی  عرب‌صادق

 

‌ناترازی برق، محلات تهران را با قطع مکرر برق مواجه کرده است. در برخی محلات تأمین برق شهری با مشکل مواجه شده است و خیابان‌های شهر به خاموشی رسیده و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی از کار افتاده‌اند. این مسئله خارج از تحت‌الشعاع قرار‌دادن رفاه شهروندان در تابستان گرم امسال و دشواری امور اداری و کاری، ترافیک سنگین در تهران را به دنبال داشته است. این مسئله در شرایطی است که به نظر می‌رسد دولت مسعود پزشکیان باید برای رفع ناترازی برق، اقدامات کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلند‌مدت را در دستور کار خود قرار دهد، اما اقدامات کوتاه‌مدت و فوری برای کاهش بار سنگین ناترازی برق چه می‌تواند باشد؟

۱. رابطه صنعت، تولید، انرژی و اقتصاد را ارج نهد و با وزرای اقتصاد، نفت و صمت تعامل و تصمیمات یکپارچه را حاکم کنند.

۲. اهمیت تشکیل وزارت انرژی را دریابد و مسیر را برای حکمرانی یکپارچه انرژی و ارتقای منافع ملی حاکم کند.

۳. ناترازی برق را فقط در تولید نبیند و تولید را فقط در برق حرارتی نیابد و باید علاوه بر تقویت قابلیت اطمینان به بهبود تاب‌آوری شبکه نیز بیندیشد، چنان‌که حبس تولید در نتیجه ضعف شبکه مرتفع شود‌.

۴. آمایش سرزمینی را در برق و آب و گاز در رابطه مستقیم و هوشمند بداند و بخواهد که توزیع زیر‌ساخت‌های انرژی را با تعامل نفت و صمت بر آن محور پیش ببرد.

۵. آبسازها، آب‌اندوزها، آبیاب‌ها، آبراه‌ها و آبخواه‌ها را مشخص کند و با شناخت مناطق و ژئوفیزیک و به دور از سیاسی‌کاری مقامات سیاسی به سیاست‌گذاری آبی بپردازد و تسلیم فشارهای سیاسی و غیرکارشناسی مقامات سیاسی نشود و تعریف‌ها و احداث‌ها و بهره‌برداری‌ها را منطبق با چارچوب مطالعاتی و افق‌های پیش‌رو پیش ببرد.

۶. برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت، بلند‌مدت و میان‌مدت را منطبق بر نیاز کشور و چشم‌اندازهای تعاملات بین‌المللی ببیند و اهداف کمّی را معین و ماهانه به مردم و رسانه‌ها گزارش دهد و سعی کند اهداف برنامه حکمرانی و دیپلماسی را جلوتر از برنامه توسعه تعیین کند.

۷. بر ژئوفیزیک کشور در حوزه آب و برق و گاز تسلط یابد و ادوات انتقال این سه عنصر را فقط برای انتقال نیابد و آن را شریان هوشمند حیاتی توسعه کشور بداند.

۸. رابطه لازم و ملزومی سوخت و برق و آب را استخراج کند و متغیرهای تعادل‌ساز را بشناسد و تابع هدف دوگانه مبتنی بر تأمین لازمه‌های رشد اقتصادی در داخل و طراحی دیپلماسی انرژی امنیت‌ساز و امنیت‌محور طراحی کند و قیود آن را دقیق کند و متغیر‌ها را درست بشناسد.

۹. قانون زمینه‌ساز انرژی را حاکم بداند و از ارکان حاکمیتی و نهاد‌های موازی حقوق زیرساخت‌ساز را با جدیت و دقت مطالبه کند و لوایح بودجه و تحقق آن را را مصرانه و مجدانه منطبق بر برنامه توسعه مطالبه کند و توجه داشته باشد که برق یک کالای ارزشمند است و نه صرفا یک خدمت و باید بهای آن حداقل به میزان تمام‌شده پرداخت شود و قانون آزادسازی تعرفه‌ها را برای مصارف مازاد الگوی مصرف پیگیری کند و عواید را خرج زیر‌ساخت کند.

۱۰. سدهای تعارض منافع در این حوزه را شناسایی کند و این سدها را از سر راه بردارد و تعارضات آب و برق، و برق و گاز و نفت را با تدوین قانون حل کند.

۱۱. بر حقوق عام و خاص احترام بگذارد و معارض‌های زمینی و هوایی و مالکیتی شریان‌های انتقال آب و برق را بدون هزینه اجتماعی و فرصت‌سوزی‌ها و خارج از رویکرد مبتنی بر انفعال و بر‌عکس اقتدار حاکمیتی حل‌وفصل کند‌.

۱۲. با مردم صادق باشد و برای عبور از بحران ناترازی، مشارکت مردم را به میدان بطلبد و در زنجیره توزیع، نوع و میزان مصارف را بشناسد؛ اما برای حاکمیت چشم و مغز باشد و در انتقال نیازهای گلوگاهی، منافع بخشی و گروهی را در نظر نگیرد.

۱۳. توسعه را غالب بر مدیریت مصرف بداند و مدیریت مصرف را از سرکوب مصرف تمییز دهد؛ تفاوت CVR و کم‌فروشی را تمییز دهد؛ تفاوت کنترل فرکانس با دستپاچگی را بداند؛ دستپاچگی و احتیاط بی‌مورد و ظرفیت‌سوزی‌ها را از دیسپاچینگ خارج کند.

۱۴. دیپلماسی انرژی را الزام‌آور و ضرورت امنیت ملی بداند و برای آن برنامه داشته باشد و با رینگ ولتاژی خیلی بالا هم‌زمان با تقویت و کفایت در مانور داخلی ارتباط بین‌مرزی را قدرت 

ببخشد.

۱۵. تاب‌آوری و قابلیت اطمینان و پشتوانه‌سازی در تأمین آب و برق را قربانی روزمره‌های فاقد برنامه نکند و شبکه برق و آب را برای بحران طبیعی، جنگ و خروج بخش‌هایی از شبکه با قابلیت کارکرد جزیره‌ای آماده کند.

۱۶. برنامه‌ریزی تولید توأم با کاستن هزینه‌ها و در سایه تقویت شبکه انتقال و تبادل و زیرساخت‌های انرژی با برنامه منفک زمستان و تابستان را بشناسد، احترام کند و اجرا کند!

۱۷. برنامه‌ریزی منطقه‌ای و آب‌و‌هوایی در سایه برنامه‌ریزی یکپارچه و سیستمی و کلان را بداند و نقشه راه اجرا را طراحی و الزام کند.

۱۸. انرژی‌های نو و تجدیدپذیر را در برنامه راهبردی خود با رویکرد شناخت منطقه‌ای اولویت‌بندی کند و با تعامل کریدورهای باد را صیانت و حفاظت کند و طول و عرض‌های جغرافیایی پتانسیل‌های تابشی را حریم امن و امنیت کشور بداند و آن را قدر بداند.

۱۹. سوخت‌های فسیلی و گاز را سرمایه وزارتخانه خود بداند و آن را ورودی باد‌آورده و رایگان نیروگاهی تلقی نکند و توسعه را توأم با بهبود راندمان و کاهش تلفات راهبری کند.

۲۰. بورس انرژی و فروش گواهی ظرفیت و قراردادهای دوجانبه را توسعه ببخشد و در ذیل آن بازار خاموشی ایجاد کند و عدم مصرف را از مشترکان خریداری کند.

۲۱. تأمین ۲0 درصد نیاز مصرف سازمان‌ها و ادارات دولتی را از محل انرژی تجدیدپذیر الزام کند.

۲۲. ایجاد ظرفیت نیروگاهی تجدیدپذیر را بر حرارتی ترجیح دهد و در حرارتی ارتقای واحدهای گازی را به سیکل ترکیبی اولویت دهد و نیروگاه‌های جدید را صرفا با کلاس F و H پیش ببرد.

۲۳. توپولوژی شبکه نیاز به تغییرات حیاتی دارد و اصلاح توپولوژی را با رویکرد افزایش تاب‌آوری، کاهش تلفات و کاهش فاصله تولید و مصرف با توسعه هوشمند تولید پراکنده و تجدید‌پذیر پیش ببرد.

۲۴. در جهت کاهش و تغییر بارهای پر‌مصرف برقی از لحاظ ارتقای تکنولوژی، بهینه‌سازی و افزایش ضریب بار روزانه و هفتگی و ماهانه برنامه‌ریزی فعال و پویا داشته باشد و با سازمان نظام مهندسی ساختمان برای قانون‌گذاری در مواردی مثل اجبار کانال‌کشی کولر آبی نیز همگام و همراه باشد.

۲۵. فرصت مدیریت را جز برای خدمت توأمان به حال و بهبود آینده نبیند و برای رسیدن به امورات حال در خدمت‌رسانی، از آینده هزینه نکند و گذشته را خوب بشناسد.

 

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها