برای دوست ارجمندم سعید مدنی

هم‌زمان با انتشار خبری مبنی بر تأیید حکم سنگین 9 سال حبس و زندان سعید مدنی، رسانه‌ها گزارش دادند‌ که این پژوهشگر مسائل اجتماعی به زندانی خارج از شهر تهران یعنی زندان دماوند تبعید شده است. اخباری که موجب بروز نگرانی بسیاری شد و بازتاب درخور توجهی در شبکه‌های اجتماعی داشت. سعید مدنی را در حدود دو دهه و اندی است که می‌شناسم. پژوهشگری که بخش زیادی از عمر خود را صرف مطالعه درباره آسیب‌های اجتماعی و شهروندان بی‌پناه در کشور کرده است. آثار زیادی از‌جمله چندین جلد کتاب درباره مسائل اجتماعی منتشر کرده و مقالات زیادی نیز در‌این‌باره از وی به چاپ رسیده است. در‌حالی‌که در این سال‌ها، نهادهای رسمی، دانشگاهی و پژوهشی کمتر به وظایف نهادی خود درباره آسیب‌های اجتماعی پرداخته‌اند، دکتر سعید مدنی به صورت مستمر آسیب‌های اجتماعی و آسیب‌دیدگان این دسته از آسیب‌ها را مورد توجه مطالعاتی و پژوهشی قرار داده است. با آنها مصاحبه کرده و به میانشان رفته و از تجارب زیسته و زمینه‌های بروز آسیب‌های اجتماعی گزارش علمی تهیه کرده است. سعید مدنی بخشی از پژوهش‌های خود را به سفارش نهادهای پژوهشی دولتی انجام و بخشی دیگر را نیز برای نهادهای عمومی و خصوصی سامان داده است. آثار سعید مدنی در‌باره آسیب‌های اجتماعی از‌جمله منابع آسیب‌های اجتماعی در ایران است که توسط دانشجویان و علاقه‌مندان مطالعه می‌شود. از نظر فردی نیز سعید مدنی شخصیتی مسالمت‌جو، منعطف و پیگیر و علاقه‌مند به سرنوشت کشور است. این مشخصات و ویژگی‌ها را در کتاب‌ها و مقالاتی که سعید مدنی منتشر کرده می‌توان تعقیب کرد و دید. در دهه 70 سعید مدنی یکی از نزدیکان شادروان مهندس سحابی و از نویسندگان و همکاران مجله ایران فردا بود؛ به عبارت دیگر افزون بر فعالیت‌های فرهنگی و پژوهشی، سعید مدنی علایقی رسانه‌ای و مطبوعاتی هم دارد و از ظرفیت مطبوعات برای انتشار موضوعات و دیدگاه‌های مورد علاقه خود استفاده می‌کرد. متأسفانه در دو دهه گذشته آقای دکتر مدنی چند نوبت بازداشت و زندانی شده است و گاه دوره‌های طولانی زندان و تبعید را پشت سر گذاشته است. با‌وجود  این شرایط سخت، در هنگام آزادی هر درخواستی که برای دریافت نظرات و مشورت درباره مسائل کشور از آقای مدنی شده، وی از مشاوره و ارائه پشنهادهای دلسوازنه خود دریغی نداشته است. برای شخصیتی که علایق خود را در چارچوب مطالعات و بررسی‌های میدانی و کتابخانه‌ای تعقیب می‌کند و دلبسته کشور و سرنوشت ایران عزیز است، چنین مجازات‌های سنگینی چه معنایی دارد؟ آیا کارهای مطالعاتی سعید مدنی به کمک مردم و نهادهای مسئول نیامده تا برای آسیب‌های اجتماعی در کشور راه چاره‌ای بیابند؟ از آنجایی که برگزاری دادگاه افرادی نظیر سعید مدنی به صورت علنی نیست و اطلاعات روشنی هم از پرونده‌ها و روند دادرسی منتشر نمی‌شود و رسانه‌های بی‌طرف نیز در جریان روند بررسی‌های قضائی و دادرسی نیستند، اطلاعات اندکی در‌باره پرونده و اتهامات آقای مدنی منتشر شده و مشخص نیست بر اساس کدام مستندات چنین اتهاماتی به سعید مدنی وارد شده است؛ اما سابقه پرونده‌های مشابه و نیز سوابق آقای مدنی می‌گوید ‌چنین برخوردهایی با شخصیت‌های فرهنگی و علمی و چهره‌های سیاسی از سوی افکار عمومی به راحتی مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد. سعید مدنی با آثار قلمی و کتاب‌ها و مقالات و پژوهش‌های خود در پی اصلاح مناسبات اجتماعی و آسیب‌زدایی از مناسبات اجتماعی در ایران امروز بوده است. آیا قرار است همچون گذشته و با روش‌های قبل به سراغ منتقدان رفت؟ آیا این روش‌ها نتیجه‌بخش بوده است؟ چرا سرنوشت و زندگی افرادی مانند سعید مدنی که می‌توانند با تحقیقات و پژوهش‌های خود باری از دوش ملت و کشور بردارند، باید در زندان صرف شود؟ تبعید آقای مدنی به زندان دماوند افزون بر اعمال فشار به سعید مدنی، موجب وارد‌شدن فشار مضاعفی به خانواده و عزیزان آقای مدنی هم می‌شود. آیا قرار است با تبعید آقای مدنی به خانواده وی هم فشار دوچندانی وارد شود؟ امید است هر‌چه زودتر شاهد بازگشت آقای مدنی و آزادی او باشیم تا ایران ما بتواند بیش از پیش از قلم و پژوهش‌های سعید مدنی استفاده کند.