سالی که نکوست از بهارش پیداست

یدالله سعدی

‌در ۲۰ روز تبلیغات ریاست‌جمهوری چقدر واژه‌های مردم و سفره مردم، حضور مردم، مردم ولی‌نعمت ما هستند، گوش و روان ما را نوازش می‌داد و داشتیم باور می‌کردیم که اتفاقی در راه است. مردم یک بار دیگر به دولتمردان فرصت اصلاحات بنیادین دادند. من کارم در حوزه فرهنگ و نشر کتاب است، درباره کار‌گروه فرهنگی و اینکه امور ما را از قبیل ممیزی کتاب، اقتصاد فرهنگ، تعامل با صاحبان قلم، یارانه کتاب، آزادی بیان و... حساس بودم که سرنوشت سال‌های آینده ما به چه کسانی سپرده می‌شود.به سراغ فهرست کارگروه فرهنگی رفتم و بارها اسامی افراد را بررسی کردم. دیدم «در بر همان پاشنه قبلی می‌چرخد». مبادا شائبه حضور نمایشی و تشریفاتی مردم به اذهان متبادر شود. آنجا که نوبت تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری‌های کلان و زیربنایی در مدیریت فرهنگی-هنری کشور و اتخاذ رویکردهای اصلاحی در بهبود شرایط فرهنگی کشور و کاستن از دخالت‌های غیرمنطقی دولت در بازار فرهنگ و هنر و رسانه است، با تأسف می‌بینیم که این مهم نیز در انحصار مدیران دولتی سابق و اسبق درآمده است. به نظر می‌آید این رویکرد، ناشی از باور‌نداشتن به لزوم نقش و اراده مردم در ساحت مدیریت کشور است. این خود یکی از مهم‌ترین موانع توسعه فرهنگی است و این رفتار از عادت‌های همه گرایش‌های سیاسی صاحبان قدرت است، اعم از اصولگرایان، اعتدالیون و اصلاح‌طلبان و... . البته انصاف این است که در زمان دولت آقای خاتمی گشایش‌های امیدوارکننده‌ای تجربه شد که متأسفانه بعدا و خیلی زود رو به خاموشی گرایید.