|

انفجار در بندر شهید رجایی و ضرورت هوشیاری

فارغ از اینکه در شرایط حاد کنونی، آرامش و حفظ انسجام داخلی برای وحدت ملی کشور باید در لابه‌لای پرچم سه‌رنگ کشور به اهتزاز درآید و در زمانی که دیپلمات‌های سیاسی کشور در میدان مجادله تاریخی برای تأمین منافع ملی پنجه در پنجه، سخت مشغول چانه‌زنی و رویارویی با طرف مقابل هستند، بنابراین عقل سلیم حکم می‌کند با گزک خود قافیه را نبازیم، اما این مسئله دلیل بر توجیه نمی‌شود که از مسائل بحرانی در داخل کشور به‌راحتی عبور کنیم.

فارغ از اینکه در شرایط حاد کنونی، آرامش و حفظ انسجام داخلی برای وحدت ملی کشور باید در لابه‌لای پرچم سه‌رنگ کشور به اهتزاز درآید و در زمانی که دیپلمات‌های سیاسی کشور در میدان مجادله تاریخی برای تأمین منافع ملی پنجه در پنجه، سخت مشغول چانه‌زنی و رویارویی با طرف مقابل هستند، بنابراین عقل سلیم حکم می‌کند با گزک خود قافیه را نبازیم، اما این مسئله دلیل بر توجیه نمی‌شود که از مسائل بحرانی در داخل کشور به‌راحتی عبور کنیم. صحنه‌هایی که اکنون از جابه‌جای بندر سوخته شهید رجایی کشور در فضای مجازی، شبکه‌های خبری و انظار عمومی پخش می‌شود، شبیه انفجار‌های مهیبی است که پس از یک جنگ یا شرایط غیرطبیعی فورس ماژور به صورت ویرانگر اتفاق می‌افتد.

این بندر قطب اقتصادی و صنعتی ایران است؛ بزرگ‌ترین بندر تجاری که نیمی از عملیات و بارگیری کالاهای اساسی در آن انجام می‌شود. سالانه بیش از ۸۸ میلیون تن کالا در این بندر تبادل می‌شود و هر‌‌چند پس از تحریم‌ها از جایگاه واقعی خود مقداری سقوط کرده است، اما همچنان جزء بنادر مهم جهان است که کشتی‌های اقیانوس‌پیما به‌راحتی در آن پهلو می‌گیرند. علاوه بر صدمات انسانی که بسیار عظیم و فاجعه‌بار است که دل ایران و ایرانی را داغدار کرده است، از طرف دیگر با تخریب ساختمان‌ها و تأسیسات زیربنایی و صنعتی ضربه‌ای اساسی به این بندر وارد شده است، آسیب‌شناسی چند موضوع‌ لازم است که باید در ادراک و جستار ذهنی مسئولان و حکمرانان کشور مدنظر قرار گیرد و پلن فکری آنان را درگیر کند؛ چنین بندر استراتژیک و مهمی چرا باید به خاطر رعایت‌نشدن موارد ایمنی به‌راحتی در مدت کوتاهی این‌طور آسیب ببیند؟ اگر قرار بوده برای ایمنی و مراقبت تصمیم مهمی اتخاذ شود و حتی قبلا تذکرات لازم داده شده است، اما سهل‌انگاری و کوتاهی شده، اصلا بخشودنی نیست. مدیریت بحران کشور در کجای کار است؟ اگر در دنیا چنین صحنه مهیبی پیش بیاید، مدیران و دست‌اندرکاران موضوع بدون هیچ ملاحظه‌ای استعفا می‌دهند.

چون در کشور ما چنین چیزی مرسوم نیست، پس ضمن برکناری مدیری که ترک فعل کرده، باید آن مدیر و مسئول دادگاهی و مؤاخذه شود و بدون فوت وقت اقدام لازم انجام شود. باید متذکر شد که حتی اطلاع‌نداشتن از قانون، رافع مسئولیت نیست، هرچند باید اذعان کرد که به علت پیچیدگی و حساسیت مسئله، مشکوک‌بودن قضایا به عوامل خراب‌کاری و تخریب، نیاز به بررسی و تفحص دارد و موضوع باید در اسرع وقت در دستور کار نهادهای امنیتی و اطلاعاتی قرار گیرد و برای اینکه هرگونه شک و شائبه در افکار عمومی برطرف شود، ضمن رصد، کنترل و با کنجکاوی جدی در عمق فاجعه، گزارش ویژه، صحیح و فوری به مردم ارائه شود. به علت اهمیت شرایط و در پیش بودن مذاکرات ایران و آمریکا، فراموش نشود که این مذاکرات دارای دشمنان زیادی است که هر زمانی می‌خواهند در روند کاری اخلال ایجاد کرده و مسیر مذاکره را به بیراهه و حاشیه بکشانند. فراموش نکنیم که آن اذهان بیماری که به جای مذاکره دنبال جنگ در کشور و منطقه هستند، نمونه کوچک آن را مشاهده می‌کنیم که یادآور آن ضرب‌المثل است که: مشت نمونه خروار است. لازم است تأکید شود، ملتی که در زمانی به‌ناچار وارد جنگ می‌شود، با پایمردی و صلابت می‌ایستد و از وطن خود دفاع می‌کند و در‌صورتی‌که مسئله با گفت‌وگو و مذاکره حل‌شدنی ‌باشد، بدون هیچ واهمه‌ای مذاکره را می‌پذیرد.