درباره واردات گاز و فرصت‌های پیش‌رو

علی وکیلی

این روزها بحث واردات گاز از روسیه مسئله روز ما شده است و عده‌ای آن را تقبیح و عده‌ای آن را تشویق می‌کنند. عده‌ای داشتن اولین یا دومین ذخایر گاز دنیا را بهانه این می‌دانند که چرا باید گاز وارد کرد. بله، اگر گاز وارد کنیم و آن را بسوزانیم، کاملا درست است. تقاضای خانگی برای گاز به صورت وحشتناکی بالا رفته، چه به صورت مصرف مستقیم و چه به صورت مصرف بی‌رویه برق. 

این‌جانب بارها و بارها در نوشتارهای خودم که خدمت دوستان مسئول نوشته‌ام، گفته‌ام که ایران باید هاب گاز طبیعی دنیا بشود و چه خوب که این فرصت پیش آمده که بتوانیم معادل 12 فاز پارس جنوبی (300 میلیون مترمکعب گاز طبیعی) از روسیه وارد کنیم. ناترازی انرژی در کشور فقط به علت تعلل مسئولان انرژی کشور در زمینه کنترل مصرف آن بوده و چنانچه عزمی از طرف دولت باشد، نه‌تنها کنترل‌کردنی است، بلکه فرصتی پیش‌روی کشورمان خواهد گذاشت که بتوانیم بیشترین ارزش افزوده از آن را از طریق تبدیل به محصولات پتروشیمیایی، فروش گاز و وابستگی همسایگان به این انرژی پاک داشته باشیم.

آنچه مسلم است، این است که با این مسائل حساس بازی نکنیم. سرنوشت کشور را نمی‌توان به بازی کودکانه تبدیل کرد و حب و بغض‌ها از همدیگر را مستمسک کینه‌ورزی‌ها کنیم. بیاییم از این فرصت طلایی حداکثر بهره‌برداری را بکنیم. 

ناترازی انرژی دست خودمان است. به‌راحتی می‌توان آن را حل کرد، به شرطی که بخواهیم و اراده کنیم.