سایه جنگ و لزوم متحدان استراتژیک

با پیشرفت و هوشمندشدن ابزارها و ادوات جنگی و به‌کارگیری تجهیزات ویژه در جنگ‌های مدرن امروزی، جهان همچنان برای مقابله با رقیب و رقبا از یارگیری در صحنه‌های نبرد استفاد می‌کند، جنگ چه از نوع گسترده، بازدارنده یا کوتاه‌مدت نه‌تنها در میان قدرت‌های کوچک نیاز به متحدان استراتژیک دارد حتی در میان قدرت‌های بزرگ هم نیاز به یارگیری بیشتر احساس می‌شود. سرمایه‌گذاری هنگفت در تجهیزات تسلیحاتی، لجستیکی، فناوری‌های نوین ماهواره‌ای، اطلاعاتی، جاسوسی، آفندی و پدافندی و... لازم و ضروری است تا کشورها در جنگ‌ها با حمایت‌های همدیگر و ورود به اتحادیه‌های نظامی در پیمان‌های منطقه‌ای و جهانی برای تجدید قوا در نبردهای سخت‌افزاری خود حضور داشته باشند. ملاحظه بفرمایید در جنگ روسیه و اوکراین، روسیه با داشتن آن همه سیستم‌های پیچیده نظامی در جنگ با اوکراین نیازمند بلاروس، ایران و... است و برعکس اوکراین با پشتیبانی ناتو و به‌خصوص ایالات متحده، جنگ را توانسته به مدت دو سال فرسایشی کند و در مقابل قدرت برتری مانند روسیه ادامه دفاع از خود را میسر کند. ما شاهد هستیم رژیم صهیونیستی نشان داده بیش از هر زمان دیگری آسیب‌پذیرتر شده است، به‌طوری‌که پس از ۹ ماه جنگ ویرانگر غزه با شخم‌زدن آن نتواسته نیروی مقاومت را وادار به تسلیم کند و تسلط کامل خود را بر آن باریکه کوچک مستولی کند، بنابراین برای مهار جبهه مقاومت به‌خصوص در رأس آن ایران، متحدان استراتژیکی برای خود انتخاب کرده و با تکیه بر آنان دست به هر جنایتی در هر کجا و هر زمانی که لازم بداند، می‌زند. دفاع آمریکا، انگلیس، فرانسه و کشورهای منطقه در مقابل حمله گذشته ایران به این رژیم، آن را گستاخ‌تر کرده تا جایی که تمام عرف و قواعد دیپلماتیک را زیر پا می‌گذارد و حریم داخلی کشورها را مورد تجاوز قرار می‌دهد و میهمان مراسم رسمی را ترور می‌کند. سؤال اینجاست اگر این اتحاد استراتژیک برقرار نبود آیا چنین رژیمی با آن موقعیت جغرافیایی که در داخل یک منطقه ذره‌ای تعریف شده و قدرت مانور اندکی دارد در مقابل موشک‌های بالستیک و نقطه‌زن جمهوری اسلامی ایران در امان بود؟ قطعا پاسخ منفی است. اسرائیل در جنگ متعارف همه چیز را می‌بازد. نتیجه‌‌ای که از این مسئله مهم می‌توان گرفت، این است که ایران در منطقه‌ به‌شدت مین‌گذاری‌شده خاورمیانه نیاز به متحدان استراتژیک دارد، متحدانی که یار شاطر باشند نه بار خاطر، متحدانی که فقط از منابع و موقعیت جمهوری اسلامی ایران به نفع خود استفاده نکنند و با کارت آن در موقع خطر بازی لازم را انجام ندهند. اکنون جبهه مقاومت با تشکیل کانون و مکان‌های مختلف به تجدید قوا برای بازسازی ساختاری نیاز دارد، زیرا جنگ‌های انفرادی و چریکی در مقابل نیروهای مجهز و مدرن مشکل شده است. وقت آن است ایران متحدان استراتژیکی پیدا کند، زمان آن رسیده روسیه و چین حداقل نیازهای اطلاعاتی و امنیتی ایران را تأمین کنند، ایران خواسته یا ناخواسته در جنگ روسیه با اوکراین متهم به جانبداری از روسیه است، آیا زمان آن فرانرسیده که دنبال متحدان استراتژیکی برای خودمان باشیم؟