دلیل حمله به عارف

سوگمندانه باید اعتراف کنیم که در سپهر سیاسی کشورمان، بی‌اخلاقی بیداد می‌کند؛ به‌ویژه زمانی که در مرحله گذار قرار داریم و مثلا مقرر شده دولتی جدید در رأس کار قرار گیرد. بالطبع هر دولتی که بناست تشکیل شود، چینش نیروها به شکلی خواهد بود که با رئیس آن دولت از نظر فکری و رفتاری در تعارض نباشد. اختلاف سلیقه امری محترم و محتوم است، ولی در عین حال برخی نباید انتظار داشته باشند دولت چهاردهم و رئیس آن، به‌ویژه در حلقه اول خود، افرادی را به کار گمارد که هیچ نشانی از وعده‌ها و سلوک رئیس‌جمهور ندارند. این مقدمه کوتاه را عرض کردم تا بگویم انتصاب آقای دکتر عارف به سمت معاون‌اولی ریاست‌جمهوری، به این دلیل صورت گرفته است؛ زیرا رئیس‌جمهور، آقای دکتر پزشکیان، در او صفات و رویکردهایی را دیده که اولا با مشی نفر نخست دولت همخوانی دارد و ثانیا تبلور شعارها و رویکردهای زمان تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری است. برای نمونه، رئیس دولت چهاردهم در جای‌جای تبلیغات و نطق‌های خود بر پرهیز از دعواهای بی‌حاصل سیاسی تأکید داشت؛ زیرا معتقد بود مردم از این دعواها خسته شده‌اند و در عین حال این رویکرد حلال مشکلات متعدد کشور نیست. نکته جالب اینجاست که قبل از آنکه آقای دکتر پزشکیان کاندیدای ریاست‌جمهوری شوند و در ایام تبلیغات چنین شعارهایی را مطرح کنند، ‌دکتر عارف در غالب موضع‌گیری‌های خود، بر پرهیز از دعواهای سیاسی تأکید داشته و...

 چه زمانی که معاون اول دولت اصلاحات بود و چه زمانی که ریاست فراکسیون امید را بر‌عهده داشت، در مجلس همواره مشی‌ او دوری از جدل‌ها و حواشی بی‌حاصل سیاسی بوده است. هرچند این رویکرد همواره از سوی عده‌ای تندرو مورد نقد قرار گرفته، ولی چه کسی است که نداند از دل دعواهای سیاسی، سفره مردم رنگین نمی‌شود، بلکه آن را با چالش‌های بیشتری مواجه می‌کند. دلیل این موضوع روشن است؛ در چنین حالتی، انرژی مسئولان و تصمیم‌گیران بیش از آنکه صرف رفع چالش‌ها و مصائب جاری شود، در امور مربوط به رفع توطئه‌ها و حواشی مرتبط با آن خرج می‌شود. بنابراین در گام نخست به منتقدان انتصاب آقای دکتر عارف باید متذکر شد. رئیس‌جمهور محترم برای پست ویژه و حساسی همچون معاونت اولی که «دست راست» وی محسوب می‌شود، طبیعتا باید فردی را برگزیند که با پیام مردم در انتخابات هم‌خوانی داشته باشد. وقتی اکثریت به آقای دکتر پزشکیان رأی دادند، یعنی خواهان اعتدال، دوری از تندروی و ایجاد چالش‌های سیاسی در داخل هستند تا از قبل آن و با هماهنگی ارکان حکومت بتوان مشکلات را مرتفع کرد. در نتیجه انتصاب عارف از این منظر تصمیمی عقلانی، صحیح و هم‌راستا با پیام مردم بوده است. اما متأسفانه با وجود این هماهنگی و اعمال خواست مردم، عده‌ای تندرو سعی دارند با روش‌های نخ‌نما‌شده به سراغ شخص معاون اول رفته و وی را تخریب کنند. هرچند این نقدها در ‌واقع پشت پرده‌ای دارد و به نوعی بهانه‌ای درست کرده‌اند برای تخریب معاون اول و به استهزا کشیدن تصمیم رئیس‌جمهور. ولی یک نکته وجود دارد و آن هم این است که عده‌ای پیام رأی مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری را به‌درستی درک نکرده‌اند و باید در رویکرد خود در همین ابتدا تجدیدنظر کنند.