دولت شایسته‌سالار در خانه شیشه‌ای
بعد از سال‌ها و برآمدن آقای پزشکیان در انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، بحث و دغدغه برای انتخاب بهترین‌های ممکن در دستگاه‌های اجرائی به درون جامعه آمده و بخشی از فضای شبکه‌های اجتماعی را به خود اختصاص داده است.
عبدالحسین طوطیایی-پژوهشگر کشاورزی: بعد از سال‌ها و برآمدن آقای پزشکیان در انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، بحث و دغدغه برای انتخاب بهترین‌های ممکن در دستگاه‌های اجرائی به درون جامعه آمده و بخشی از فضای شبکه‌های اجتماعی را به خود اختصاص داده است. به نظر می‌رسد چنین فضایی، فارغ از آنچه در نهایت رخ خواهد داد، به خودی خود به افزایش روحیه مشارکت‌پذیری جامعه در سرنوشت خویش کمک خواهد کرد و جمع بزرگی را از پستوی انزوا به کانون تحولات مدنی سوق خواهد داد. به‌عنوان یکی از انبوه شهروندان کشورم که از روزنه نگاه حرفه‌ای به روند به‌گزینی کارگزاران شایسته و پایبند به منافع ملی می‌نگرم، چهره‌های کم‌شماری در برابر دیدگانم قرار می‌گیرند. چنین اندکی چه‌بسا کار را برای رئیس‌جمهور منتخب که بنای تغییر و امید اصلاح امور را دارد، دشوار می‌کند. در چنین حال و هوایی بی‌اختیار و در یک تمثیل، چارچوب کنترل ارتفاع کامیون‌ها در ایستگاه‌های پلیس راهور در مبادی جاده‌ها در نظرم می‌آید. چارچوب‌هایی که به کامیون‌های بلندتر از خود اجازه ادامه سفر را نمی‌دهد مبادا در حین عبور از تونل‌های پیش‌رو با مانع روبه‌رو شوند. بنابراین در چنین جاده‌هایی قاعدتا نباید انتظار کامیون‌هایی با ارتفاع بیش از آن چارچوب را هم داشت. به نظر می‌رسد روش‌های غربال برای مدیریت‌ها و در طی سالیان متمادی گذشته موجب آن بوده که چهره‌های بلندتر از قاب‌های متصلب گزینشی قادر به بروز ظرفیت‌های بالقوه خود نبوده‌اند. بنابراین آنان که از این قاب‌ها عبور نکرده‌اند، یا تن به مهاجرت یا سر به تمکین داده یا که در عزلت فسرده‌اند. ضمن درک چنین تنگنایی برای آقای پزشکیان و در مجال اندک کنونی برای به‌گزینی کارگزارانش اما نباید در این شرایط انتظار شمار کافی قامت‌های سترگ در عرصه‌های مختلف مدیریتی را داشت؛ گر‌چه گام در وادی نومیدی نیز جایز نیست. بااین‌حال، آقای پزشکیان و تمامی آنان که در برابر تونل‌های پیش‌رو انتظار عبور قامتانی سترگ را دارند، باید در گام نخست کارگزاران منتخب خود را از این پس در خانه شیشه قدرت سکونت دهند. خانه‌ای که از هر سو با پایش دیده‌بانان از قبیل رسانه‌ها و به‌طور کلی جامعه‌ای که دل در گرو بهروزی این سرزمین دارند، قرار دارد. در چنین خانه‌ای هیچ صاحب منصب و کرسی‌ای به اعتبار حمایت‌های پشت پرده نمی‌تواند حتی یک فنجان چای دبش بنوشد؛ چرا‌که بخارات ناشی از آن اگر لحظه‌ای بر شیشه‌ها کدورت کند، دست قدرتمند افکار عمومی آن را خواهد زدود. با چنین روزنه امیدوارکننده‌ای باید به آقای پزشکیان اطمینان داد به‌زودی در جاده پیش‌روی خود و جامعه رسانه‌ها بر بلندای تونل‌ها تا مرز منافع ملی افزوده و سرانجام پلیس آگاه راهور نیز ناگزیر قابی خواهد ساخت که درخور فیل باشد. امیدوارم رئیس‌جمهور منتخب در اولین اقدام در این راستا، رسانه‌ای را که با بهره‌گیری از اعتبارات دولتی منتشر می‌شود، وادار کند به‌جای رنگ‌آمیزی جذاب از اقدامات کارگزاران، تنها انعکاس‌دهنده بخارات مه‌آلود فنجان‌های ریز و درشت چای دبش باشد.
