جمیله شیخی،‌ بازیگر سینما تئاتر و تلویزیون، متولد 9 اردیبهشت 1309

جمیله شیخی متولد 9 اردیبهشت 1309 در زنجان

پدرش جهانگیر نام داشت. از کودکی به تشویق پدر و مادرش که خانواده‌ای فرهنگ دوست بودند، در نمایش‌های مدرسه بازی می‌کرد و در دبیرستان به شرکت در جلسات انجمن ادبی و اجرای نمایش می‌پرداخت. او در ابتدا به یادگیری آواز و تعلیم اپرا پرداخته بود و سپس وارد سینما و تئاتر شده بود، عشقش به تئاتر چنان زیاد بود که باعث شد از دو سال تعلیم آواز و اپرا چشم بپوشد.

آخرین آموزگار آوازش که تازه از فرانسه آمده بود به او گفته بود: انتخاب کن، با یک دست نمی‌توان دو تا هندوانه را برداشت و جمیله شیخی هم انتخابش را کرد و نمایش را برگزید و به گروه شاهین سرکیسیان پیوست.

جمیله شیخی سال 1335 در 26 سالگی با آقای هلال پسیانی ازدواج کرد که ثمره آن یک فرزند پسر بنام آتیلا پسیانی  است.

همسرشان آقای هلال ، دو سال بعد از ازدواج دار فانی را وداع گفت.

این دختر جوان و علاقه مند به تمرینات همچنان ادامه میداد و در سال 1336 با نمایش نامه‌ی پدر برای اولین بار در صحنه ظاهر شد.

او از شب اولین اجرا می‌گوید: بسیار مضطرب بودم و زانوهایم می‌لرزیدند و نمیتوانستم بایستم اما بعد از این که چند جمله گفتم به خودم مسلط شدم.

او بعد از نمایش پدر به استخدام رسمی اداره‌ی تئاتر درآمد.

در اداره تئاتر با کمک افرادی چون حمید سمندریان ، محمدعلی کشاورز ، عزت الله انتظامی و جعفری والی گروه جدید تئاتر را تاسیس کرد فعالیت مستمر و نمایش های با کیفیت این گروه باعث آشتی دوباره مردم با تئاتر شد.

در سال 1339 که 30 ساله بود با تله تئاتر «خودکشی» به کارگردانی علی نصیریان وارد قاب تلویزیون ملی شاهنشاهی شد

و در سال 1343 بعنوان کارگردان، نمایش «قلب سرگشته» را برای تلویزیون ساخت.

خانم شیخی در سال 1345 وقتی 36 ساله بود برای بار دوم با آقای مهدی قریشی معاون دانشکده هنرهای دراماتیک ازدواج کرد، ثمره‌ی این ازدواج دختری به نام آتوسا قریشی است که خواهر ناتنی آتیلا پسیانی است.

خانم شیخی سال‌ها بعد یعنی در سال 1354 با فیلم «خانه خراب» نصرت کریمی وارد سینما شد.

او همزمان با کار در تلویزیون در تئاتر‌های مختلف نیز برنامه اجرا کرد و با کارگردان‌هایی چون حمید سمندریان‌، علی نصیریان‌، عزت الله انتظامی‌، داوود رشیدی‌، رکن‌الدین خسروی‌، عباس مغفوریان‌ و جعفر والی همکاری کرد.

در سال 1361 با فیلم «قرنطینه» به عرصه بازیگری بازگشت و با سریال «طنز آوران» سال 1364 در قاب تلویزیون ظاهر شد اما تئاتر را فراموش نکرد و آن را  ادامه می داد.

ایشان برای بازی در فیلم «مسافران» به کارگردانی بهرام بیضایی در سال 1370 که بیاد ماندنی ترین نقش سینمایی اوست سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت.

همچنین سال 1372 وقتی 63 ساله بود با سریال «پدرسالار» در نقش مولود خواهر ملوک بسیار درخشان ظاهر شد سپس سال 73 بازیگر مهمان سریال «همسران» بود.

سال 1375 هم برای فیلم «لیلا» به کارگردانی داریوش مهرجویی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن را بدست آورد.

در سال 1379 سریال «پس از باران» آخرین حضور تلویزیونی  او بود و سال 1380 فیلم «کاغذ بی خط» به کارگردانی ناصر تقوایی آخرین کار سینمایی این بانوی بازیگر بود.

آتیلا پسیانی که بعدا جا پای مادر گذاشت در مورد او می گوید: مادرم از دور بد اخلاق به نظر می رسید اما فوق العاده آدم مهربان و دوست داشتنی بود.

در جایی دیگر هم پوران درخشنده درباره‌ی همکاری با جمیله شیخی میگوید : جمیله شیخی برعکس نقش‌هایی که داشت انسانی بی‌نظیر و هنرمندی خوش اخلاق و مهربان بود. اهمیتی که او برای شناخت نقش قائل بود در نوع خود جالب توجه بود، موضاعاتی وجود داشت که در فیلم‌نامه فیلم ذکر نشده بود اما جمیله شیخی به متن اضافه می‌کرد.

او بسیار منظم بود و اگر قرار بود 5 صبح برای گریم سر صحنه ظاهر شود خیلی زودتر حضور پیدا میکرد و به بچه های دیگر هم روحیه می‌داد.

جمیله شیخی در روز چهارشنبه دوم خرداد ۱۳۸۰ در سن ۷۱ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت و در روز ۶ خرداد ۱۳۸۰ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

و اما اشاره به تعدادی از نقش آفرینی های دوران بازیگری این بانوی هنرمند

حضور در سینما

فیلم قرنطینه 1361 به کارگردانی مسعود اسد اللهی – پاییزان 1366 رسول صدر عاملی – پرنده کوچک خوشبختی 1366 پوران درخشنده – سفر عشق 1367 ابوالحسن داوودی – مسافران 1369 بهرام بیضایی – لیلا 1375 داریوش مهرجویی – عینک دودی 1378 محمد حسین لطیفی – کاغذ بی خط 1380 ناصر تقوایی

سریالهای تلویزیونی

پدر سالار 1374 اکبر خواجویی – فردا دیر است 1377 حسن فتحی – تولدی دیگر 1378 داریوش فرهنگ – پس از باران 1379 سعید سلطانی

و بسیاری حضور در صحنه تیاتر .

یادش گرامی .