به تماشای آب‌های سپید
احتمالا همه آنهایی که سودای برادوی و تماشای تئاترهای بزرگی مانند «شیرشاه» و «شبح اپرا» را در سر می‌پرورانند، یا آنهایی که به پاریس می‌روند تا به تماشای «مولن روژ» بنشینند، یا عاشقانی که کیلومترها تا سرزمین‌های شمالی سفر می‌کنند تا «باله دریاچه قو» را در مسکو ببینند، از طرفداران پر‌و‌پا‌قرص تئاتر موزیکال هستند و از اجرای هم‌زمان تئاتر و موسیقی هیجانی را تجربه می‌کنند که با هیچ کنسرت و تئاتری به‌تنهایی قابل تجربه نیست.
نسیم قاضی‌زاده: احتمالا همه آنهایی که سودای برادوی و تماشای تئاترهای بزرگی مانند «شیرشاه» و «شبح اپرا» را در سر می‌پرورانند، یا آنهایی که به پاریس می‌روند تا به تماشای «مولن روژ» بنشینند، یا عاشقانی که کیلومترها تا سرزمین‌های شمالی سفر می‌کنند تا «باله دریاچه قو» را در مسکو ببینند، از طرفداران پر‌و‌پا‌قرص تئاتر موزیکال هستند و از اجرای هم‌زمان تئاتر و موسیقی هیجانی را تجربه می‌کنند که با هیچ کنسرت و تئاتری به‌تنهایی قابل تجربه نیست. طی سال‌های اخیر در ایران نیز تئاتر موزیکال توانسته مخاطب ویژه خودش را پیدا کند و از قضا تا آنجا پیش رفته که هم‌پای پرفروش‌ترین‌ها روی صحنه بوده و توانسته دل تماشاگرانش را گرم کند. با وجود این، تئاتر موزیکال که گاه به‌صورت تمام‌موزیکال و اپرایی و گاه به‌صورت نیمه‌موزیکال روی صحنه می‌رود، انگار همچنان از سوی مراجع جدی گرفته نمی‌شود تا آنجا که برخلاف بسیاری از کشورها که جوایزی را ویژه تئاتر موزیکال که در زمره سخت‌ترین شکل‌های اجرا بوده و ترکیبی است از حرکات فرم، اجرای موسیقی و تئاتر در نظر نمی‌گیرند. خوشبختانه از معدود مراجعی که ارزیابی و اهدای جوایز به تئاترهای این دسته را در دستور کارش قرار داده، جایزه حافظ است که یادگار زنده‌یاد علی معلم است.
امسال در آستانه این جشن و اعلام نامزدهای دریافت تندیس حافظ، یکی از بهترین کارهایی که دیده شده و نامزد دریافت هشت جایزه اصلی در بخش‌های مختلف از کارگردانی تا آهنگ‌سازی تا استعدادهای جدید تئاتر ایران و... شده است، تئاتر تمام‌موزیکال «شازده کوچولو» بود. «شازده کوچولو» را ماهان حیدری کارگردانی کرده که پیش از این کار، تجربه کارگردانی «دیو و دلبر» در تالار وحدت را داشت. ازجمله ویژگی‌های بارز «شازده کوچولو» که 40 شب در تالار وحدت به روی صحنه رفت، می‌توان به حضور چشمگیر بازیگرانی اشاره کرد که هرکدام توانایی‌های متعدد در حوزه‌های مختلف ازجمله بازیگری و اجرای موسیقی داشتند. همچنین آهنگ‌سازی و شعرهای به‌یادماندنی و خلق قطعات موسیقی ناب، صحنه‌آرایی خلاقانه و بازی‌های درجه‌یک از دیگر نکات بود. اما قطعا بارزترین ویژگی «شازده کوچولو» را باید در بهره‌گیری از تعداد بسیار زیادی از نوجوانان و جوانانی دانست که هیچ‌کدام چهره نبودند و در عین حال توانستند روی صحنه طراز اول ایران با بالاترین کیفیت و استاندارد ممکن ظاهر شوند. این ویژگی ماهان حیدری است که پس از کشف استعدادهای این مرز و بوم، بیش از یک سال به‌صورت فشرده با آنها تمرین کرده و تلاش می‌کند از تمام ظرفیت‌های آنها استفاده کند.
علاوه بر این، در حوزه‌های مرتبط دیگر هم آنها را پرورش داده و آماده اجرای صحنه‌ای کند. حتی افرادی همچون نازنین کیوانی که در زمره بازیگران شناخته‌شده سینمایی نیز بودند، اولین تجربه تئاتری‌شان را توانستند به شکلی در شازده کوچولو داشته باشند که بعد از آن، راه حضور در تئاتر برایشان هموار شد. حیدری که طی این سال‌ها پیوسته در حوزه تئاتر، سینما و موسیقی توأمان فعالیت داشته است، در «شازده کوچولو» نیز بار دیگر ثابت کرد توان بهره‌گیری از بازیگرانی را دارد که تقریبا همگی آنها هرگز تجربه اجرای صحنه‌ای را نداشتند و در بازه سنی 10 تا 66 سال بودند. شاید برای تمام آنهایی که در ایران در هوای هنر نفس می‌کشند، احساس اینکه هنوز فضاهایی هست که می‌توانند کار کنند، دیده و شنیده شوند، پرورش پیدا کنند و روی مهم‌ترین صحنه‌های این مملکت ظاهر شوند، بیشتر از هر زمان دیگری اتفاقی است امیدبخش. امید به روزگاری که در آن، امیدواری از مشکل‌ترینِ کارها بود. اما تماشای نور شادی و امید در چشمان کودکان، نوجوانان و جوانانی که باورمندی آنها را به صحنه آورده و در بالاترین سطح ممکن می‌ایستند، قدرتمند ساز می‌زنند، می‌خوانند و چشم در چشم تماشاگر دیالوگ‌هایشان را با موزیکالیته درست اجرا می‌کنند، انصافا تماشایی است.
