دیگر تمایلی به سرمایه‌گذاری در فیلم‌های اجتماعی وجود ندارد
جابر قاسمعلی فیلمنامه‌نویس با اشاره به اینکه ۳ فیلمنامه آماده تولید دارد گفت که سینمای ایران در ژانرهای مختلف با مشکل تامین بودجه مواجه است.
به گزارش شرق ، جابر قاسمعلی فیلمنامه‌نویس و منتقد سینما درباره فیلمنامه‌های آماده خود توضیح داد: من اکنون فیلمنامه «رافا» را نوشته و آماده دارم که قرار بود دوستی به نام رضا توفیق‌جو آن را بسازد اما متاسفانه قبل از اینکه این پروژه به مرحله پیش‌تولید برسد به دلیل تامین نشدن بودجه متوقف شد. فضای این فیلمنامه سایکودرام و شخصیت اصلی آن یک زن به نام رافا است.
او افزود: فیلمنامه دیگری به نام «رستگاری در برف» را نیز آماده دارم که قرار است دوست دیگری به نام محسن ارشدی که فیلم اولش است آن را بسازد. آن پروژه هم برای ساخته شدن دنبال سرمایه است. این فیلمنامه هایپرلینک است و چند قصه در دل هم روایت می شوند. همچنین این قصه پس زمینه جنگ دارد.
این فیلمنامه‌نویس عنوان کرد: یک فیلمنامه دیگر به نام «شب گرگ و میش» نوشتم که کاملا فضای جنگی دارد و تهیه کننده آن پژمان لشگری پور است که آن پروژه هم به دلیل برخی مخالفت ها از سوی ارگان سفارش دهنده متوقف شده است.
قاسمعلی با اشاره به اینکه اکنون مشکل اساسی سینمای ما تامین سرمایه است، گفت: قاعدتا مسئولان سینمای ایران باید در سال‌های پیش‌رو تغییر رویه دهند. فیلم کمدی از پیش فروشش تضمین شده است به همین دلیل بخش خصوصی با خیال راحت پای تولید این فیلم‌ها می آید. اما از فیلم های اجتماعی یا ملودرام و جریان اصلی سینما حمایتی صورت نمی‌گیرد زیرا بخش خصوصی از پیش فکر می کند که این فیلم ها در گیشه نمی فروشند. درنتیجه اکنون گیشه سینمای ما با انباشتی از فیلم‌های کمدی مواجه است. مخاطب نیز پس از مدتی از تماشای این آثار خسته می‌شود زیرا تنوع ژانر لازم است.
وی ادامه داد: این مسائل نشان می‌دهد که ما نیازمند سیاست گذاری درست در سینما هستیم و باید تعادلی در تولید و اکران فیلم‌ها حفظ شود و مردم بتوانند راحت فیلمی را که می خواهند انتخاب کنند زیرا مخاطبان نیاز دارند که فیلم کودک، تریلر، فیلم اجتماعی و ... ببینند.
قاسمعلی در پایان تصریح کرد: در حال حاضر برخی نسبت به وضعیت فیلمنامه، کارگردانی و ... در سینما انتقاد می‌کنند اما به نظرم درست نیست زیرا فیلم‌های متنوعی تولید نمی شود و سینما در انحصار ژانر خاصی قرار دارد و ما در گونه های دیگر سینما فیلمی نمی بینیم یا بسیار کم هستند. زمانی باید نسبت به وضعیت فیلم‌ها انتقاد کرد که فیلم های مختلفی ساخته شود و ما بتوانیم مخاطب را آسیب‌شناسی کنیم.
