اندوه از مهاجرت جوانان

چند روز پیش «ژاله آموزگار» در نشستی که برای یادبود دهمین سالگرد درگذشت دکتر محمدابراهیم باستانی‌پاریزی برگزار شده بود، حضور داشت؛ اما آنچه سخنان او را این‌بار متفاوت کرد، بغض و اندوه او از این میزان مهاجرت جوانان است. او در بخشی از سخنانش که در خبرآنلاین منتشر شده است، گفت: «دلم می‌گیرد وقتی می‌بینم بهترین جوانان سرزمین من، به دلایلی که من و شما خوب می‌دانیم، شتابان راهی غرب‌اند و غربت و دیگر خاطره‌ای برای آیندگان این سرزمین بر جای نمی‌گذارند. نسیم‌ها دل‌شان از این سرزمین می‌گیرد و گون‌ها بسته‌پا با حسرت به کوچ آنها می‌نگرند! کاش این‌طور نبود و کاش این‌طور نباشد. کاش مادرانه و پدرانه می‌توانستیم آنها را در آغوش خود جای دهیم و شیره جان‌مان را تقدیم آنها کنیم و در این خاک نگه‌شان داریم تا آنها هم مانند امثال باستانی‌پاریزی خاطره‌ساز این آب و خاک شوند. جوانان عزیز با تمام وجودم درک‌تان می‌کنم و افسوس می‌خورم». او همچنین ادامه داد: «ما بد یا خوب، بجا یا نابجا با تجلیل از بزرگان مرتب در حال تجدید خاطراتی از آنها هستیم. برای اینکه کسی تبدیل به خاطرات دلپذیر بشود و به‌حق، نه تشریفاتی و فرمایشی در مقام تجلیل قرار بگیرد، باید شرایطی داشته باشد و خدمتی انجام دهد؛ اثری بر جای بگذارد و خودی نشان دهد. آیا شما جوانان عزیز خاطره به جای خواهید گذاشت؟ کاری درخور می‌کنید که نسل بعد از شما بتواند تجلیل‌تان کند؟».

چندی پیش سیدرضا صالحی‌امیری، وزیر پیشین فرهنگ، گفته بود: «براساس آخرین نظرسنجی‌ها، تمایل مردم به مهاجرت به 60 درصد رسیده و تمایل به مهاجرت در دانشجویان در سال 1401 به 67 درصد رسیده است. 60 درصد اشاره‌شده صالحی‌امیری معادل 48 میلیون نفر است! روایت صالحی‌امیری را می‌بینید و می‌شنوید». از سویی دیگر به نظر می‌رسد موج مهاجرت به دانش‌آموزان رسیده است. فرشاد فتوت، معاون امور ارتباطات صندوق نوآوری و شکوفایی، با اشاره به برگزاری برنامه راهیان پیشرفت برای دانش‌آموزان گفت: «اردوهای پیشرفت را در صندوق نوآوری و شکوفایی آغاز کردیم، دانش‌آموزان اکنون در لبه پرتگاه مهاجرت قرار دارند و خانواده‌ها از اکنون در حال بستن چمدان برای رفتن آنها از کشور هستند؛ اما تجربه نشان داده است وقتی از اتفاقات خوب مانند توسعه کشور آگاه می‌شوند، تمایل آنها برای ماندن در کشور افزایش می‌یابد؛ چون می‌دانند بعد از دانشگاه امکان رشد و شکوفایی برای آنها وجود دارد».

کشف جدید برای جوانی

پژوهشگران احتمالا یک لایه به پیچیدگی‌های این راز که «رژیم غذایی چگونه بر پیری تأثیر می‌گذارد؟» اضافه کرده‌اند. طبق بررسی‌های یک پژوهش جدید مشخص شده است که محدودیت دریافت کالری چگونه روی تلومرها (بخش‌هایی از پایه‌های ژن که به‌عنوان محافظ انتهای کروموزوم عمل می‌کنند) اثر می‌گذارد. پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا نتایج مطالعه خود را منتشر کرده‌اند. آنها متوجه شدند افرادی که کالری دریافتی خود را محدود کرده بودند، تلومرهای خود را با نرخی متفاوت با گروه کنترل (که محدودیت دریافت کالری نداشتند) از دست می‌دادند. پس از تعداد دفعات تکثیر کافی، کلاهک محافظ تلومری به‌کلی ناپدید می‌شود. پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا به بررسی اثر محدودیت کالری روی طول تلومرها پرداختند. طول تلومرها می‌تواند مشخص کند که رژیم غذایی چه تأثیری بر سرعت پیری دارد. از آنجایی که طبق نتایج پژوهش‌های گذشته، محدودیت کالری، عمر حیوانات را افزایش می‌دهد، آنها انتظار داشتند بتوانند نشان دهند که محدودیت کالری چگونه باعث کاهش سرعت پیری در انسان‌ها می‌شود. شرکت‌کنندگان این پژوهش قرار است به مدت ۱۰ سال تحت بررسی قرار بگیرند. نتایج تا به اینجا مبهم هستند و بازه زمانی پژوهش برای نتیجه‌گیری قطعی کافی نیست. بااین‌حال، پژوهشگران می‌گویند که محدودیت دریافت کالری می‌تواند فوایدی قطعی داشته باشد؛ ازجمله کاهش کلسترول مضر، کاهش فشار خون و کاهش سوخت‌وساز بدن.