«شرق» بررسی کرد: مکرون یا لوپن؟ آیا دولت آینده فرانسه مختصات خود را با دیپلماسی جهانی تغییر می‌دهد
«پاریس» در الیزه می‌ماند
مهم‌ترین و تأثیرگذارترین انتخابات در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا، امروز و در شرایطی برگزار می‌شود که اروپا و جهان دوره‌ای پرآشوب را سپری می‌کنند. با حمله روسیه به اوکراین و اشغال این کشور به دست نظامیان تحت فرمان ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم، مرزهای اروپا مورد حمله قرار گرفته و نظم نوینی را که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بر جهان حاکم بود، متلاشی کرده است.
مهم‌ترین و تأثیرگذارترین انتخابات در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا، امروز و در شرایطی برگزار می‌شود که اروپا و جهان دوره‌ای پرآشوب را سپری می‌کنند. با حمله روسیه به اوکراین و اشغال این کشور به دست نظامیان تحت فرمان ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم، مرزهای اروپا مورد حمله قرار گرفته و نظم نوینی را که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بر جهان حاکم بود، متلاشی کرده است. در چنین شرایطی، امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، برای تداوم ریاست‌جمهوری خود در دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه به رقابت با مارین لوپن و دیگر رقبا خواهد پرداخت. جنگ در اوکراین در بیش از یک ماه اخیر بحث غالب رسانه‌ها در فرانسه بوده و تا حد زیادی بر رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور سایه انداخته است. در این میان، مکرون متهم شده که از موقعیت خود به‌عنوان یک رهبر دوران جنگ و پیشتاز سیاست‌گذاری در اروپا در غیاب یک رهبر مقتدر در آلمان، از جنگ اوکراین برای اجتناب از رویارویی با رقبا و منتقدان خود استفاده کرده و هیچ بحث سیاسی جدی‌ای در کمپین انتخاباتی امسال میان مکرون و رقبایش شکل نگرفته است. مکرون تا هفته‌های گذشته خود را به‌عنوان گفت‌وگوکننده اصلی اتحادیه اروپا با پوتین مطرح کرده بود، اما رویکرد او مورد انتقاد بسیاری از‌جمله «ولودیمیر زلنسکی»، رئیس‌جمهوری اوکراین، قرار گرفته است؛ به این دلیل که وعده‌های توخالی روسیه مبنی بر صلح و تنش‌زدایی را تکرار می‌کرد. اما نمی‌توان رقابت مکرون با مارین لوپن، اصلی‌ترین رقیبش را نادیده گرفت. لوپن به‌عنوان رهبر جریان راست افراطی با پلتفرم ضد اتحادیه اروپا، ضد ناتو و طرفدار روسیه، مهم‌ترین مانع مکرون در مسیر تمدید پنج‌ساله ریاست‌جمهوری‌اش است. با‌این‌حال، با توجه به نظرسنجی‌ها، بعید به نظر می‌رسد که مکرون برای پیروزی دومرحله‌ای در انتخابات پیش‌رو مشکل چندانی داشته باشد. دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه امروز برگزار می‌شود و دو نامزد برتر دور اول، روز یکشنبه 24 آوریل در رقابت نهایی انتخابات حضور می‌یابند. رئیس‌جمهوری فرانسه از سوی مردم این کشور در یک انتخابات دو‌دوره‌ای انتخاب می‌شود. حضور دور اول برای همه نامزدها آزاد است؛ به شرطی که ۵۰۰ امضا از مقام‌های منتخب ملی یا محلی دریافت کرده باشند. اگر هیچ‌یک از نامزدها که در انتخابات امسال تعداد آنها 12 نفر است، اکثریت آرا را در دور اول به دست نیاورند (که معمولا چنین است)، پس از آن رأی‌گیری در دور دوم بین دو نامزد با بیشترین آرا انجام می‌شود. نامزدی که بیشترین آرا را در دور دوم کسب کند، تقریبا یک ماه بعد در مراسم تحلیف رسما رئیس‌جمهور فرانسه می‌شود. امسال قرار است مراسم تحلیف در تاریخ ۱۳ می۲۰۲۲ برگزار شود.
جایگاه فرانسه
فرانسه، کشوری با بیش از 67 میلیون نفر جمعیت، هفتمین اقتصاد بزرگ جهان، پربازدیدترین کشور جهان، یکی از پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و یک قدرت هسته‌ای است که یکی از اعضای مؤسس اتحادیه اروپا و محرک اصلی سیاست این بلوک به شمار می‌رود.
رئیس‌جمهور فرانسه باید به این کشور کمک کند تا دو نیرویی که در حال حاضر اروپا را تهدید می‌کنند، به عقب براند؛ تهاجم وحشیانه روسیه به اوکراین که میلیون‌ها نفر را در اروپا آواره کرده و بهبود اقتصادی پس از پایان همه‌گیری ویروس کووید19 که زنجیره تأمین را تحت فشار قرار داده است.
در‌حالی‌که جریان‌های راست‌گرا و محافظه‌کار در سال‌های اخیر تا حد زیادی نبردهای فرهنگی فرانسه را به سود خود به پایان رسانده‌اند، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد رأیدهندگان فرانسوی در حال حاضر عمدتا نگران افزایش هزینه‌های زندگی خود هستند. آنها با وجود آنکه دل خوشی از مکرون ندارند، او را به رقبایش ترجیح می‌دهند.
چه مکرون پیروز انتخابات باشد یا هر یک از رقبایش، رئیس‌جمهور بعدی فرانسه باید این نگرانی‌ها را در کنار دیگر چالش‌های بلندمدت در ذهن رأیدهندگان حل کند؛ انتقال به انرژی پاک، پایداری الگوی رفاهی سخاوتمندانه، نگاه منفی به مهاجران و تزلزل جایگاه برخی ایدئولوژی‌ها در این کشور. علاوه بر این، سرخوردگی گسترده از سیاست نیز به یکی دیگر از نگرانی‌ها تبدیل شده است؛ این نگرانی می‌تواند باعث ثبت کمترین میزان مشارکت رأیدهندگان انتخابات ریاست‌جمهوری در دهه‌های اخیر شود.
رؤسای جمهور فرانسه اختیارات بسیار خوبی دارند و برخلاف بسیاری از رهبران غربی، اختیاراتشان به‌شدت محدود‌نشده است. نخست‌وزیر بریتانیا یا صدراعظم آلمان از سوی احزابی که بیشترین کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارند انتخاب می‌شوند، اما رؤسای جمهور فرانسه مستقیما از سوی مردم و برای دوره‌های پنج‌ساله برگزیده می‌شوند.
کمی پس از انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه، مردم این کشور برای رأی‌دادن به نمایندگان مجلس ملی که دوره آن نیز پنج سال است، پای صندوق‌های رأی خواهند رفت. برگزاری هر دو انتخابات در یک چرخه پنج‌ساله، احتمال رأی‌دادن فرانسه به قانون‌گذارانی را افزایش می‌دهد که از رئیس‌جمهور تازه‌منتخب حمایت می‌کنند و این به آن معناست که رؤسای جمهور فرانسه مانند برخی دیگر از رهبران اروپایی نیازی به نگرانی درباره آشفتگی داخلی حزب یا انتخابات میان‌دوره‌ای ندارند.
نخست‌وزیر فرانسه، به‌عنوان رئیس دولت، مانند پارلمان نقش مهمی در نظم و نظام قانون اساسی دارد، اما رئیس‌جمهور که نخست‌وزیر را هم منصوب می‌کند، نقش پررنگ‌تری در تعیین دستور کار سیاسی و اقتصادی فرانسه دارد.
برتری مکرون در نظرسنجی‌ها
در انتخابات پیشین، لوپن نتوانست رأیدهندگان سایر نامزدها را به شیوه‌ای اساسی برای به‌چالش‌کشیدن مکرون به سوی خود جذب کند. با این وجود، این بار دو نامزد جناح راست، یعنی زمور و پکرس، وجود دارند که درست پس از او در نظرسنجی قرار دارند.
در صورت کشیده‌شدن انتخابات به دور دوم و حضور مکرون و لوپن، لوپن امیدوار است بتواند اکثر حامیان این دو نامزد را به سوی خود جذب کند. هرچند که باید گفت انتخابات هرگز به این سادگی نیست. زمور و لوپن رقبای سرسخت یکدیگر هستند و حامیان زمور ممکن است ترجیح دهند از لوپن حمایت نکنند. علاوه‌بر‌این مکرون با جذابیت گسترده خود در جذب رأیدهندگان میانه‌رو در فرانسه بسیار موفق بوده است. حامیان پکرس بیشتر تمایل دارند از مکرون حمایت کنند و نه از لوپن. همه شواهد به پیروزی احتمالی مکرون اشاره دارند؛ اما همه چیز می‌تواند در یک لحظه تغییر کند. هنوز می‌توان انتظار عرضه چیز‌های بیشتری از سوی نامزدهای ریاست‌جمهوری فرانسه را داشت.
مهم‌ترین نامزدهای انتخابات امانوئل مکرون
پنج سال پیش، امانوئل مکرون چهره تازه‌ای در صحنه سیاسی جهانی بود. او که یک بانکدار سابق و طرفدار ادغام اتحادیه اروپا بوده، در سال ۲۰۱۷ از ضعیف‌بودن مخالفانش و ابهام در موضع سیاسی خود سود برد. مکرون همچنین وزیر اقتصاد دولت فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور سابق فرانسه، بود. او مورد حمایت چهره‌های طیف سیاسی میانه‌رو قرار گرفت و رأیدهندگان با رویکرد عمل‌گرایانه او موافق بودند.
مکرون ۴۴ساله بسیار امیدوار است بار دیگر به این مقام انتخاب شود. اکثر نظرسنجی‌های مختلف نیز تاکنون او را پیروز نهایی انتخابات اعلام کرده‌اند؛ اما به قول خودش «هیچ چیز از قبل نوشته نشده است». مکرون در مدرسه ملی علوم اداری فرانسه تحصیل کرده است. این مدرسه که در سال ۲۰۲۱ منحل شد، به پرورش کارمندان عالی‌رتبه دولت می‌پرداخت و بسیاری از دولتمردان فرانسوی در جمهوری پنجم در این مدرسه تحصیل کرده‌اند. مکرون در سال ۲۰۱۷ در‌حالی‌که فقط ۳۹ سال داشت، در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه به پیروزی رسید و عنوان جوان‌ترین رئیس‌جمهور این کشور به او داده شد. پیش از او، ناپلئون بناپارت در سال ۱۸۴۸، وقتی ۴۰ساله بود در فرانسه به قدرت رسیده بود. براساس تحلیل‌ها و ارزیابی‌های منتشر‌شده، برنامه انتخاباتی مکرون در این دور از انتخابات نسبت به سال ۲۰۱۷، «لیبرال‌تر» شده و او خواهان آن است که «هرکس، کار بیشتر» انجام دهد. خطوط اصلی برنامه‌های مکرون بر تکمیل اصلاحات بازنشستگی شامل افزایش سن قانونی بازنشستگی به ۶۵ سال، استقلال بیشتر برای مؤسسات آموزشی و افزایش قدرت خرید مردم است. او پنج سال پیش در حالی به‌عنوان هشتمین رئیس‌جمهوری فرانسه پس از استقرار جمهوری پنجم انتخاب شد که در برنامه‌های خود بر نقش و قدرت اتحادیه اروپا تأکید زیادی می‌کرد. مکرون در جشن پیروزی به مناسبت انتخابش به‌عنوان رئیس‌جمهوری فرانسه با سرود اتحادیه اروپا که قطعه‌ای از سمفونی نهم بتهوون است در محوطه موزه «لوور» پاریس حاضر شد.
تأکید او بر نقش و قدرت اتحادیه اروپا چه به صورت نمادین و چه در برنامه‌هایش در حالی صورت می‌گرفت که بریتانیایی‌ها کمتر از یک سال قبل از آن به برگزیت رأی داده بودند. دونالد ترامپ نیز چند ماه قبل از انتخاب امانوئل مکرون در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پیروز شده بود.
رئیس‌جمهوری فرانسه اکنون در حالی اولین دوره پنج‌ساله حضورش در کاخ الیزه را به پایان می‌برد که ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را برعهده دارد.
هرچند ریاست فرانسه بر اتحادیه اروپا تحت‌الشعاع تهاجم نظامی روسیه به اوکراین قرار گرفته است؛ اما مکرون امیدوار است تا بتواند از این بحران نیز مانند بحران همه‌گیری کرونا برای پیشبرد برنامه‌هایش در اتحادیه اروپا بهره ببرد.
دستاوردها و ناکامی‌ها
یکی از اولین اقدامات مکرون در مقام رئیس‌جمهوری تغییر نام وزارت امور خارجه فرانسه به «وزارت اروپا و امور خارجه» بود. او با این حال نتوانست بسیاری از برنامه‌های بلندپروازانه‌اش برای اتحادیه اروپا را حداقل در نیمه اول دوره ریاست‌جمهوری‌اش پیش ببرد.
مذاکرات طولانی احزاب در آلمان برای تشکیل آخرین دولت ائتلافی آنگلا مرکل، صدراعظم سابق آلمان در سال ۲۰۱۷ یکی از موانع جدی پیش‌روی مکرون برای پیشبرد اهداف اروپایی خود بود. عدم آمادگی برلین برای تغییرات و اصلاحات در اتحادیه اروپا در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ نیز باعث شد مکرون تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا که در نهایت واکنش منسجم و هماهنگ رهبران اتحادیه اروپا را به دنبال داشت، دستاورد مشخصی در عرصه اروپایی نداشته باشد. دستاورد مهم امانوئل مکرون در دوره ریاست‌جمهوری‌اش در عرصه اروپایی جلب رضایت دولت آنگلا مرکل نسبت به برنامه احیای اقتصادی ۷۵۰ میلیارد یورویی اتحادیه اروپا بود. برلین تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا همواره با بدهی مشترک کشورهای عضو اتحادیه اروپا مخالفت می‌کرد.
رئیس‌جمهور کنونی فرانسه تا قبل از همه‌گیری کرونا اشاره چندانی به لزوم «استقلال راهبردی» اتحادیه اروپا نکرده بود. با این حال رقابت بین کشورهای عضو اتحادیه در روزهای اولیه شیوع کووید ۱۹ برای خرید ماسک و مواجهه بروکسل با کمبود برخی از کالاها، داروها و تجهیزات پزشکی باعث شد تا مکرون از سال ۲۰۲۰ به بعد از لزوم «استقلال راهبردی» اتحادیه اروپا سخن بگوید.
هواداران امانوئل مکرون خرید دسته‌جمعی واکسن‌های کرونا از سوی کشورهای عضو را یکی از نقاط قوت اتحادیه اروپا معرفی کردند. آنها اکنون هم‌زمان با تهاجم نظامی روسیه به اوکراین نیز با اشاره به این تجربه موفق از لزوم خرید دسته‌جمعی گاز از دیگر کشورها به جای روسیه سخن می‌گویند. با اینکه «استقلال راهبردی» از محورهای اولیه برنامه اروپایی مکرون نبود؛ اما سیاست خرید دسته‌جمعی واکسن یا گاز در نهایت هم‌راستا با سخنان سال ۲۰۱۷ رئیس‌جمهور فرانسه در دانشگاه سوربن است. او در آن سخنرانی گفته بود که امیدوار است کشورهای عضو اتحادیه بتوانند روزی به بودجه واحد، مقررات مالیاتی مشترک و برنامه دفاعی مشترک دست پیدا کنند. از بودجه واحد و مقررات مالیاتی مشترک این روزها کمتر سخن گفته می‌شود؛ اما پیشنهاد برنامه دفاعی مشترک کشورهای عضو اتحادیه اروپا به دنبال خروج نظامیان آمریکا از افغانستان در تابستان سال ۲۰۲۱ و تهاجم نظامی روسیه به اوکراین در ابتدای سال ۲۰۲۲ در کانون توجه‌ها قرار گرفته است.
مکرون پیش از تهاجم نظامی روسیه به اوکراین و در آستانه ریاست کشورش بر اتحادیه اروپا گفته بود که تمرکز پاریس در دوره شش‌ماهه ریاست بر اتحادیه بر روی امنیت و سیاست دفاعی خواهد بود. رئیس‌جمهوری فرانسه ضمن تأکید بر لزوم هماهنگی بیشتر کشورهای عضو اتحادیه اروپا در زمینه سیاست خارجی و دفاعی گفته بود: «ما باید از اروپایی که اعضایش در درون مرزها با یکدیگر همکاری می‌کنند به اروپایی برسیم که در سطح جهان قدرتمند و کاملا مستقل است، می‌تواند انتخاب‌هایش را خودش انجام دهد و سرنوشتش در دستان خودش است».
تهاجم نظامی روسیه به اوکراین تنها چند هفته پس از آغاز دوره ریاست فرانسه بر اتحادیه اروپا باعث شد تا آلمان به عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا در سیاست نظامی خود که میراث جنگ جهانی دوم بود تجدیدنظر کند. برلین بودجه‌ای ۱۰۰ میلیارد یورویی را در سال جاری به سرمایه‌گذاری در امور نظامی اختصاص داد و در نظر دارد از این پس دو درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف امور دفاعی کند.
با اینکه آلمان هم‌زمان تصمیم گرفت تا به جای جنگنده‌های اروپایی چند جنگنده آمریکایی «اف ۳۵» خریداری کند اما در مجموع تغییر رویکرد برلین در قبال امور نظامی هم‌راستا با اهدافی است که امانوئل مکرون دنبال می‌کند. از سوی دیگر حضور احزاب سبز و دموکرات آزاد (لیبرال‌ها) در دولت ائتلافی اولاف شولتس، صدراعظم آلمان طی چهار سال آینده می‌تواند به مکرون در صورت پیروزی در انتخابات پیش‌رو کمک کند. سیاست‌های اروپایی هر دو حزب سبز و دموکرات آزاد در مجموع هم‌راستا با بلندپروازی‌های رئیس‌جمهوری فرانسه است. با این حال یکی از چالش‌های پیش‌روی مکرون در صورت راهیابی مجدد به کاخ الیزه، متقاعدکردن دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا به همراهی با پاریس در زمینه لزوم استقلال این اتحادیه در زمینه امور دفاعی خواهد بود. شماری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا از جمله کشورهای شرق اروپا ممکن است برخلاف فرانسه تهاجم نظامی روسیه به اوکراین را دلیلی برای لزوم تکیه بیشتر به ناتو و چتر حمایتی آمریکا بدانند. آنها ممکن است با قرائت راهبردی امانوئل مکرون از تحولات چند هفته گذشته چندان همراهی نکنند.
مارین لوپن
با وجود شکست در دور دوم انتخابات در سال ۲۰۱۷، مارین لوپن همچنان دومین نامزد محبوب پس از مکرون است. او امیدوار است که این بار عملکرد بهتری داشته باشد. لوپن، یک وکیل سابق، حزب راست افراطی خود را در جهتی کاملا متفاوت از زمان رهبری پدرش «ژان ماری لوپن» سوق داده است. او نام این حزب را از «جبهه ملی» به «اجتماع ملی» تغییر داد و قصد دارد آن را به حزبی برای دورانی پوپولیستی تبدیل کند. مارین لوپن، رهبر حزب «اجتماع ملی»، که در رتبه دوم نظرسنجی‌ها (حدود ۲۰ درصد آرا در مرحله اول انتخابات) قرار دارد، دومین بخت انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه است. امیدواری لوپن در شرایطی است که از زمان ژاک شیراک، دو رئیس‌جمهور بعدی فرانسه فقط یک دوره در این مقام بودند.
مارین لوپن ۵۳ساله که از ۲۰۱۱ رهبری حزبش را در دست گرفته، در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۲ نیز نامزد شده بود، اما در همان مرحله اول شکست خورد. دختر ژان ماری لوپن در سال‌های اخیر با فاصله‌گرفتن از پدرش، به هواداران خود افزوده و اکنون حتی برخی نظرسنجی‌ها احتمال پیروزی او را در دور دوم انتخابات مطرح می‌کنند. او که شغل اصلی‌اش وکالت است، مدت زیادی نماینده فرانسه در پارلمان اروپا و همچنین اکنون نماینده پارلمان فرانسه است. از محورهای اصلی برنامه‌های اقتصادی او، کاهش مالیات بر ارزش‌افزوده به ۵.۵ درصد برای برق، گاز و سوخت است. لوپن همچنین خواستار برگزاری یک همه‌پرسی برای محدودکردن مهاجرت به فرانسه و همچنین ارائه یک لایحه به منظور مبارزه با اسلام‌گرایی شده است. لوپن برخلاف پنج سال پیش که از خروج فرانسه از حوزه یورو دفاع می‌کرد اکنون دیگر چنین پیشنهادی را مطرح نمی‌کند. با این حال او همچنان در برنامه خود پیشنهادهایی علیه اتحادیه اروپا در قالب کنونی آن ارائه کرده است. یکی از اصلی‌ترین پیشنهادات نامزد حزب «اتحاد ملی» ثبت ارجحیت قوانین فرانسوی بر مقررات اتحادیه اروپا در قانون اساسی فرانسه است. این طرح در روابط فرانسه با اتحادیه اروپا چالشی مشابه مناقشه اخیر بین بروکسل و ورشو ایجاد خواهد کرد.
یکی دیگر از طرح‌های مارین لوپن تغییر معاهده شنگن است چراکه نامزد حزب «اتحاد ملی» از «کنترل دائمی مرزهای کشورها» در داخل اتحادیه اروپا دفاع می‌کند. مارین لوپن همچنین وعده داده است که پاریس در دوران ریاست‌جمهوری او از بازار مشترک انرژی در اتحادیه اروپا خارج خواهد شد. او از منتقدان توافق‌های تجاری اتحادیه اروپا با شرکای خود است و در نظر دارد محصولات کشاورزی را از مبادلاتی که مشمول این توافق‌ها می‌شود مستثنا کند.
مارین لوپن در مورد دیدگاهش درباره اتحادیه اروپا می‌گوید مدافع اتحادیه‌ای است که کشورهای عضو می‌توانند تا حدی که خودشان تعیین می‌کنند با دیگر کشورهای عضو شریک شوند. این دیدگاه در عمل کاملا با رویکرد اتحادیه اروپا به شکل کنونی آن در تضاد است.
اریک زمور
زمور مجری سابق تلویزیون که به دلیل دیدگاه‌های به شدت ضد مهاجرتی‌اش به شهرت رسید اخیرا در نظرسنجی‌ها با کاهش محبوبیت مواجه شده، زیرا لوپن بار دیگر محبوبیتش افزایش یافته و محبوبیت مکرون در پی جنگ در اوکراین افزایش یافته است. زمور ۶۳ساله، روزنامه‌نگار سابق روزنامه فیگارو و شبکه سی‌نیوز، برای اولین بار نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شده است و برنامه‌های این نامزد انتخابات که از سوی منتقدانش به افراط‌گرایی متهم شده، بیشتر بر مسائل هویتی و ملی تأکید دارد.
او وعده داده مهاجرت در فرانسه را به «صفر» برساند و حجاب زنان در مکان‌های عمومی را ممنوع کند. همچنین به ازای تولد هر بچه در مناطق روستایی فرانسه، کمک‌هزینه ۱۰ هزار یورویی پرداخت کند. ورود اریک زمور به کمپین‌های انتخاباتی یک شروع خوب بود و از او به عنوان «پدیده» این انتخابات نام برده می‌شد. اما وقوع جنگ در اوکراین، کمپین انتخاباتی او را با مشکل مواجه کرد، زیرا اظهاراتش به نفع مسکو تلقی شد و همچنین موضع‌گیری‌اش درباره پناه‌جویان اوکراینی با واکنش منفی افکار عمومی روبه‌رو شد.
زمور از تعلیق عضویت این کشور در حوزه شنگن برای مقابله با موج ورود پناه‌جویان دفاع می‌کند. او گفته است که ایجاد گارد مرزی با توانایی نظامی برای مقابله با پناه‌جوها را دنبال خواهد کرد. او تأکید کرده است که در صورت پیروزی در انتخابات از صدور اجازه اقامت برای آن دسته از پناه‌جوها که به طور غیرقانونی در فرانسه به سر می‌برند جلوگیری خواهد کرد.
والری پکرس
این نامزد حزب راست میانه «جمهوری‌خواهان» با نبردی دشوار مواجه است. این حزب راست میانه به طور سنتی در سیاست فرانسه برای سالیان متمادی منحصرا با حزب چپ میانه سوسیالیست برای کسب قدرت رقابت می‌کرد. اما در حال حاضر هر دو حزب به حاشیه رانده شده و احزاب سیاسی تحت رهبری مکرون و لوپن جای آنان را گرفته‌اند. پکرس امیدوار است رأیدهندگان را از مرکز و راست میانه به یک ائتلاف محافظه‌کار جذب کند. با این حال، از آنجا که رأیدهندگان راست افراطی طرفدار لوپن و زمور هستند این ائتلاف با چالشی دشوار روبه‌روست. پکرس ۵۴ساله ثروتمندترین نامزد در میان نامزدهای انتخابات و همچنین، اولین نامزد زن جناح راست میانه فرانسه در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور است. او در زمان ریاست‌جمهوری هم‌حزبی‌اش نیکلا سارکوزی، وزیر بودجه بود و اکنون ریاست استان ایل دو فرانس به مرکزیت پاریس را بر عهده دارد.
بر اساس نظرسنجی‌ها میزان استقبال به پکرس از زمان پیروزی او در انتخابات درون‌حزبی تاکنون، روز به روز، کاهش یافته و به نظر می‌رسد برخی از رأیدهندگان که قبلا تمایل به او داشتند به سمت دیگر نامزدها به ویژه لوپن رفته‌اند.
با این حال، در صورت پیروزی پکرس در انتخابات ریاست‌جمهوری، دستمزد فرانسوی‌ها از همین تابستان به میزان سه درصد افزایش خواهد یافت و میزان مهاجرت به فرانسه نیز محدود خواهد شد. او در این زمینه از اجرای سیاست سهمیه‌‌بندی برای مهاجرت سخن گفته است. همچنین افزایش نیروگاه‌های هسته‌ای در فرانسه برای قطع وابستگی به انرژی‌های فسیلی در سال ۲۰۵۰ یکی دیگر از برنامه‌های این نامزد است. پکرس که در برخی نظرسنجی‌ها پس از امانوئل مکرون، مارین لوپن، ژان لوک ملانشون و اریک زمور در جایگاه پنجم قرار گرفته است از مخالفان پذیرش اعضای جدید در اتحادیه اروپاست. نامزد راست سنتی فرانسه همچنین تدابیری را برای افزایش کنترل مرزی در نظر دارد. نامزد حزب جمهوری‌خواهان در برنامه خود کاهش سهم فرانسه در بودجه اتحادیه اروپا را مطرح کرده است. او همچنین وعده داده است که تلاش خواهد کرد تا اتحادیه اروپا بتواند بر شرکت‌های بزرگ عرصه فناوری فشار بیاورد تا آنها مجبور به «همکاری با مقامات قضائی» کشورهای عضو اتحادیه شوند.
ژان لوک ملانشون
این چهره 70ساله چپ‌گرای افراطی و جنجالی با بهبود دیرهنگام وضعیت خود در نظرسنجی مواجه شده است، زیرا برخی از نامزدهای جناح راست شاهد تزلزل موقعیت خود در کمپین انتخاباتی هستند.
به گفته ملانشون، تورم و افزایش قیمت‌ها به بزرگ‌ترین مسئله‌ای تبدیل شده که مردم فرانسه امروز با آن مواجه هستند. سیاست‌های ملانشون شامل کنترل قیمت، ۳۲ ساعت کار در هفته و سن رسمی بازنشستگی ۶۰ سال است. اگر او به دور دوم راه یابد این اولین بار از سال ۲۰۱۲ خواهد بود که یک نامزد جناح چپ توانسته چنین موفقیتی را کسب کند. علیرغم افزایش اخیر اقبال از او، مفسران سیاسی در مورد توانایی او برای شکست‌دادن مکرون در دور دوم انتخابات تردید دارند.
او که سال ۲۰۰۸ حزب سوسیالیست فرانسه را ترک کرد، از آن پس هر دوره به طور مستقل در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه نامزد شده و مواضع سیاسی اقتصادی او از دید ناظران، «چپ رادیکال» ارزیابی شده است. ملانشون که مثل لوپن اکنون نماینده پارلمان فرانسه است، در روزهای اخیر با اقبال رأیدهندگان مواجه شده و آرای او در نظرسنجی‌ها بیشتر شده است. این نامزد چپ‌گرا مردم را فراخوانده که با رأی‌دادن به او از تکرار دوئل مکرون- لوپن در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری جلوگیری کنند. ملانشون همچنین منتقد جدی «جمهوری پنجم» است و بارها خواستار گذار به «جمهوری ششم» شده تا در آن، نظام سیاسی فرانسه بیشتر پارلمانی باشد و اختیارات بیشتری به نمایندگان پارلمان داده شود.
او همچنین در نظر دارد در صورت راهیابی به الیزه، یک فرمان اضطراری اجتماعی را در زمینه کنترل قیمت‌ها صادر کند و حداقل دستمزد در فرانسه را نیز افزایش دهد.
او برنامه خود در زمینه نقش فرانسه در اتحادیه اروپا را براساس اصل «سرکشی» در برابر بروکسل تنظیم کرده است. رهبر حزب «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» در برنامه انتخاباتی خود از خروج از معاهدات کنونی اتحادیه اروپا دفاع می‌کند تا معاهداتی جدید و «همخوان با فوریت‌های اقلیمی و اجتماعی» جایگزین آنها شود. ملانشون در نظر دارد این معاهدات جدید را در فرانسه به همه‌پرسی بگذارد. او به این ترتیب قصد دارد استقلال کشورها در زمینه تنظیم بودجه خود را بدون مقررات کنونی (به ویژه محدودیت در زمینه کسری بودجه به اندازه سه درصد تولید ناخالص داخلی) تضمین کند. اصلاح جایگاه بانک مرکزی اروپا، اتخاذ سیاست حمایت‌گرایی آب و هوایی و ایجاد انحصار دولتی در بخش‌های «راهبردی» اقتصاد از جمله پیشنهادات ملانشون در چارچوب برنامه‌اش برای تغییر معاهدات کنونی اتحادیه اروپاست.
