|

مروارید

با افزایش سن، لنز طبیعی چشم دچار کدورت و سختی می‌شود. تغییرات مرتبط با سن در لنز طبیعی چشم با یک بیماری شایع همراه است که آب‌مروارید یا کاتاراکت نام دارد.

با افزایش سن، لنز طبیعی چشم دچار کدورت و سختی می‌شود. تغییرات مرتبط با سن در لنز طبیعی چشم با یک بیماری شایع همراه است که آب‌مروارید یا کاتاراکت نام دارد. در آب‌مروارید با کدورت لنز، فرد شفافیت تصویر را از دست می‌دهد و غالبا با شکایت از کاهش کیفیت دید دور مراجعه می‌کند. به شرط یک معاینه کامل و حصول اطمینان از سلامت سایر نقاط چشم و فشار چشم و...، برای آب‌مروارید امکان جراحی وجود دارد و اتفاقا یکی از شایع‌ترین عمل‌های جراحی در عالم پزشکی است که طی آن لنز کدر خارج و لنز مصنوعی در چشم گذاشته می‌شود. شیوع بالای آب‌مروارید در سن بالا و ذات فراگیر آن، از این بیماری پناهگاهی برای فرار از بی‌کاری و رکود شغلی و اقتصادی چشم‌پزشکان ساخته و برای بیماران به سرنوشتی محتوم تبدیل شده که دیر یا زود به‌مثابه نسل‌های گذشته باید به جراحی آن تن دهند. باز خدا را شکر نسبت به دستمزد جراحی، عمل آب‌مروارید استرس بالایی به جراح وارد می‌کند و اصطلاحا خیلی اوقات به‌صرفه نیست؛ وگرنه شاهد انجام آن به دست اقشار مختلف جامعه در واحد‌های مختلف صنفی بودیم و صبح‌ها با پیامک «عمل آب‌مروارید در محل، به شرط چاقو، دو‌طرفه یک جلسه 10‌دقیقه‌ای، زیر قیمت بازار» از خواب بیدار می‌شدیم. به‌جز در چند مورد استثنائی، تعیین زمان جراحی آب‌مروارید در بسیاری از اوقات بر عهده خود بیمار است و این تصمیم‌گیری نیازمند ارائه اطلاعات صحیح از جانب پزشک است. فرد باید بداند اگر دید نزدیک افت کرده ولی دید دور خوب است، به احتمال زیاد به پیرچشمی دچار شده و عمل جراحی آب‌مروارید به وی کمکی نمی‌کند. همچنین اگر دید دور افت کرده و این افت دید پس از یک معاینه درست به آب‌مروارید منتسب شده، بهتر است جراحی زمانی صورت گیرد که کاهش دید فرد با امور روزانه زندگی‌اش تداخل می‌کند و بدیهی است که تعیین این موضوع با خود بیمار است نه پزشک. اشاره به خطر تبدیل آب‌مروارید به آب سیاه از روش‌های رایج مورد استفاده برای ترغیب بیمار به جراحی است که باید خاطرنشان کرد سناریو مزبور در پی یک آب‌مروارید بسیار شدید با کاهش دید درخور توجه بروز می‌کند، اساسا شیوع بالایی ندارد و بروز آن نیازمند زمان زیادی است و فردی که دید دور خوبی دارد و کار و زندگی‌اش راه می‌افتد، لزومی ندارد از ابتلا به آب سیاه در زمینه آب‌مروارید در طول دو هفته آینده‌(!) بترسد. کسی که عمل جراحی آب‌مروارید می‌شود باید بداند در روش معمول و با لنز‌های معمولی، پس از عمل دید نزدیک مناسبی نخواهد داشت و وابسته به عینک نزدیک خواهد بود. اگر هم بخواهد از لنز‌های چندکانونه داخل‌چشمی برای برخورداری از دید هم‌زمان دور و نزدیک استفاده کند، باید مراقب باشد اولا طعمه یک بازی اقتصادی نشود، دوما به غیر از آب‌‌مروارید یک چشم بی‌نقص و ایدئال داشته باشد و سوما با چالش‌های آن قبل از عمل آشنا شود و در مورد امکان عدم تحمل این لنز‌ها با وی مشاوره شود. جمله آخر اینکه عمل آب‌مروارید به قیمت مناسب و با کیفیت خوب و درصد خطای پایین در بسیاری از مراکز چشم‌پزشکی دولتی در حال انجام است و جا‌انداختن این موضوع برای بیمار که عمل آب‌مروارید با لنز آمریکایی (!؟) فقط در مراکز خصوصی با هزینه بالا قابل انجام است، در بیشتر اوقات صحیح نیست.