|

ابهامات و دغدغه‌هایی پیرامون کارنامه یک‌ساله ششمین دوره شورای اسلامی شهر تهران

شورای ششم به دنبال چیست؟

از زمان آغاز به کار شورای ششم شهر تهران تاکنون، به جز یک مورد توییت درخصوص انحرافات شهرسازی، قضاوتی درخصوص وعده‌ها، برنامه‌ها و اعلام مواضع شورای ششم و شهرداری تهران، نداشته‌ام.

شورای ششم به دنبال چیست؟

محمد  سالاری-رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای پنجم تهران:‌ از زمان آغاز به کار شورای ششم شهر تهران تاکنون، به جز یک مورد توییت درخصوص انحرافات شهرسازی، قضاوتی درخصوص وعده‌ها، برنامه‌ها و اعلام مواضع شورای ششم و شهرداری تهران، نداشته‌ام. چراکه بر این باورم، ارزیابی درست و منصفانه از عملکرد یک نهاد عمومی مانند مدیریت شهری تهران، به فرصتی نزدیک به یک سال نیاز دارد اما حال که در روزهای پایانی یک‌سالگی مدیریت شهری دوره ششم قرار داریم، ضرورت دارد بخشی از دغدغه‌ها درخصوص کارنامه این دوره مطرح شود.

و اما سؤال این است که شورای ششم به دنبال چه بوده و به دنبال چیست؟

در ارزیابی کارنامه یک‌ساله شورای ششم شهر تهران،‌ این سؤالات، ابهامات و دغدغه‌ها مطرح است:

   آیا شورای ششم در جایگاه نظارتی خود، به نحوی عمل کرده است که شهردار منتخب، مدیران شهری و اجرائی وی، تحت نظارت‌پذیری شورا باشند و پاسخ‌گو؟ آنچه از جلسات شورا و سایر محافل و از زبان اعضای شورا برمی‌آید، نشان از پیاده‌نظام بودن و دنباله‌روبودن شورای شهر در قبال شهردار است.

   شورای ششم، در مقام نهاد مقرره‌گذار، قانون‌گذار و سیاست‌گذار، در یک سال گذشته کدام قوانین و مصوبات اعم از ارائه طرح‌ها در صحن یا الزام شهرداری به ارائه لایحه که معطوف به اولویت‌ها و وعده‌های این شورا باشد را به قانون و مصوبه لازم‌الاجرا تبدیل کرده است؟ نتیجه بررسی‌ها گویای این است که عمده تصمیمات صحن ادامه طرح‌ها و لوایح دوره  قبل است.

   شورای ششم با وجود اینکه از یک لیست انتخاباتی و جناح سیاسی اصولگرا، اداره امور شهر را بر عهده گرفته، آیا از انسجام درونی در پیشبرد رویکردهای معطوف به مصلحت عمومی شهر برخوردار است؟ آنچه از موضع‌گیری‌ها و خروجی‌های جلسات برمی‌آید، جواب منفی است.

   شورای ششم درخصوص رویکرد‌ها و اولویت‌های اعلامی مانند شفافیت، هوشمندسازی و مبارزه با فساد که در رسانه‌ها نیز منعکس شده، چه کرده است؟ آنچه بازخورد این روزهاست بسیار نگران‌کننده است.

   شورای ششم که بارها مخالفت خود را با سیاست شهرنفروشی شورای پنجم اعلام کرده و این استراتژی دوره پنجم را موجب کاهش رونق ساخت‌وساز و ایجاد مشکل برای مردم دانسته است،‌ تاکنون برای رونق‌بخشی به حوزه ساخت‌وساز چه کرده است؟ آمارها و مستندات و فضای حاکم بر شهر،‌ نشان از افت قابل توجه میزان ساخت‌وساز نسبت به روزهای ابتدایی شروع به کار این شورا دارد.

   شورای ششم که متأسفانه بارها مخالفت خود را با لغو مصوبه برج‌باغ توسط شورای پنجم اعلام کرده و بارها نیز در این خصوص موضع‌گیری داشته است، آیا در راستای تحقق همین وعده خود، راه به جایی برده است؟ آنچه مسلم است، مقاومت جامعه مدنی، جامعه حرفه‌ای و دوستداران محیط زیست خوشبختانه تا به حال مانع از تحقق این آرزو شده است.

   اعضای شورای ششم در ایام انتخابات و پس از آن، بارها وعده آغاز مگاپروژه‌ها، تداوم بزرگراه‌سازی‌های باقی‌مانده و توسعه حمل‌ونقل عمومی را داده‌اند و حتی شهردار منتخب، در یک ادعای رسمی مدعی اتمام همه خطوط مترو طی چند سال آینده شده است. حال که به یک‌سالگی شورا رسیدیم کدام بخش کوچک از یک بزرگراه یا یک مورد مگاپروژه و چندده متر خط مترو ساخته شده است، البته نگارنده اعتقاد دارد با وضعیت منابع درآمدی شهرداری، تحقق این وعده‌ها امکان‌پذیر نیست.

   اعضای شورای ششم در ایام انتخابات و بعد از آن بارها شورای پنجم را متهم به عدم استفاده از ظرفیت تمام و کمال نهادهای مدنی شهر و شورایاری‌ها کرده است، اما اکنون که یک سال از عمر این شورا می‌گذرد به جز تعطیلی نهاد شورایاری و اقدام برای راه‌اندازی یک‌سری نظام‌نامه محله‌ای برای تسری‌دادن نگاه انتصابی در مقیاس محلات، کار دیگری انجام شده است؟

   شورای ششم و شهردار منتخب بارها به دنبال ساخت چهار میلیون مسکن دولت سیزدهم، وعده احداث مسکن اجتماعی در شهر تهران و برطرف‌کردن مشکل مسکن را در این شهر وعده داده‌اند، تا به حال چه تعداد مسکن در راستای تحقق این وعده ساخته شده است؟ اگرچه به اعتقاد نگارنده، شأن شهرداری در این مسئله، تسهیلگری است و نه تصدی‌گری.

   شورای ششم و شهردار، بارها اعلام کرده‌اند که زمان صدور پروانه را به یک هفته یا یک ماه کاهش می‌دهند، سؤال اینجاست که مدت زمان صدور پروانه و گواهی‌های ساختمانی بیشتر شده است یا کمتر؟

   مدیریت شهری دوره ششم وعده داده بود که در ماه‌های اولیه فعالیت خود، معتادان متجاهر و متکدیان را از سطح شهر حذف می‌کند، با وجود ایراد اساسی که به این نگاه وجود دارد، آیا این وعده بعد از یک سال عملیاتی  شده است؟

هنوز ابهامات و دغدغه‌های زیادی درخصوص استراتژی مدیریت شهری دوره ششم وجود دارد، ‌از جمله اینکه به چه میزان در تبدیل شهر تهران به الگوی جهان اسلام موفق بوده‌اند؟ آیا ترجمان این فعالیت‌ها صرفا در برگزاری یک‌سری مراسم در هیئت‌های انقلابی، همایش عطر سیب و... محدود مانده است؟ و البته ده‌ها سؤال دیگر که فرصت برای مطرح‌کردن آنها در این مطلب نیست.

بر این اساس، بنده معتقدم شورای ششم، با وجود نیات خیری که قطعا برای کمک به شهر و شهروندان دارد و با وجود تلاش‌های فردی و موردی زیادی که داشته است با چالشی مهم روبه‌روست و آن هم سیاست‌گذاری منسجم، اولویت‌بندی برنامه‌ها و رسیدن به رویکردهای مشترک و معطوف به مصلحت عمومی است لذا ضرورت دارد با تمرکز بر این سؤال که «شورای ششم به دنبال چیست؟» استراتژی خود را برای اداره شهر مشخص کند.