مشارکت با جوامع محلی برای حفاظت از پارک ملی گلستان

ایرنا: مدیرکل حفاظت محیط زیست استان گلستان تأکید کرد: در حفاظت از پارک ملی گلستان به دنبال مشارکت جوامع محلی هستیم، بر این اساس تغییر نگرش در نحوه حفاظت از مناطق تحت مدیریت سازمان را در دستور کار داریم تا مردم هم از منافع آن بهره‌مند شوند. محمدرضا کنعانی اظهار کرد: باید از حفاظت به شیوه سنتی گذر کنیم و حفاظت با الگوی مشارکتی را مدنظر قرار دهیم. وی افزود: با توجه به اینکه پارک ملی گلستان در بین ۳۰۸ منطقه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قدیمی‌ترین منطقه است، از لحاظ تنوع زیستی در موقعیت ویژه‌ای قرار دارد، ذخیره‌گاه زیست‌کره محسوب می‌شود و در یونسکو هم ثبت شده است، الگوی مدیریت مشارکتی در این پارک را در دستور کار قرار داده‌ایم. مدیر کل حفاظت محیط زیست استان گلستان تأکید کرد: ما به دنبال ایجاد زمینه‌ای هستیم که جوامع محلی در حاشیه پارک ملی گلستان بتوانند بهره‌برداری و انتفاع پایدار از این پارک داشته باشند، بهره‌برداری پایدار کمک می‌کند که مردم خود را در بحث حفاظت شریک بدانند و تعارض ما با جوامع محلی کاهش می‌یابد. وی، شناسایی معیشت‌های پایدار، سبز و توسعه ظرفیت‌ها را از اهم برنامه‌‌های این اداره کل عنوان کرد و گفت: بر این اساس، چند کار به موازات هم در پارک ملی گلستان شروع شده است. در مرحله اول با تفاهم‌نامه‌ای که در سال ۱۳۹۸ با صندوق ملی محیط زیست منعقد کردیم، الگوی بهره‌برداری پایدار از چهار تفرجگاه در پارک ملی گلستان که به روش سنتی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند، تدوین شده است. هدف از این کار فراهم‌کردن امکان یک طبیعت‌گردی ضابطه‌مند و مسئولانه برای بازدیدکنندگان است. وی افزود: در خارج از محدوده پارک ملی گلستان نیز یک شرکت دانش‌بنیان مشغول احصای ظرفیت‌های صنایع دستی، محصولات غذایی، گردشگری و طبیعت‌گردی در ۱۳ روستای بلافصل با پارک در سه استان گلستان، خراسان شمالی و سمنان شده است تا این ظرفیت‌ها در قالب شرکت‌های تعاونی ساماندهی شوند. این کار به انتفاع پایدار مردم در جوامع محلی کمک و یک الگوی مدیریت مشارکتی را ارائه می‌کند. کنعانی اظهار کرد: امسال از محل اعتبارات ملی، قراردادی با دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی گرگان منعقد کردیم که الگوی مدیریت مشارکتی را برای پارک ملی گلستان تدوین کند. پارک ملی گلستان یا جنگل گلستان، منطقه حفاظت‌شده‌ای در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی است. این منطقه قدیمی‌ترین پارک ملی زیبای ثبت‌شده در کشور ایران و پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است که هزارو 350 گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری، از جمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت خود جای داده‌ است و به همین دلیل از سوی یونسکو به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌ است. این پارک از بهترین زیستگاه‌های پستانداران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز است و به‌ویژه به خاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است.