نایبقهرمانی فوتسال ایران در آسیا؛ خوشحال یا ناراحت؟
تیم ملی فوتسال ایران شنبهشب در کویت و در دیدار نهایی جام ملتهای آسیا به مصاف ژاپن، جدیترین رقیبش در این قاره رفت و بازی را واگذار کرد.
تیم ملی فوتسال ایران شنبهشب در کویت و در دیدار نهایی جام ملتهای آسیا به مصاف ژاپن، جدیترین رقیبش در این قاره رفت و بازی را واگذار کرد. شاگردان وحید شمسایی که بخت اصلی قهرمانی در این دوره از رقابتها بودند در دیدار فینال غافلگیر شدند و پس از عقبافتادن از تیم ژاپن، توان برگشتن به بازی را در برنامههای تاکتیکی نشان ندادند. به این ترتیب، ایران در فینال شانزدهمین دوره این رقابتها با نتیجه 3 بر 2 مقابل ژاپن در دیداری دراماتیک که اشتباهات فردی هم در آن نقش داشت، بازی را واگذار کرد تا برای رسیدن به سیزدهمین عنوان قهرمانیاش در آسیا همچنان منتظر بماند. تیم ملی فوتسال ایران که در 15 دوره گذشته با 12 قهرمانی، قدرت بلامنازع آسیا نشان داده، در این دوره سعی داشت برای سیزدهمین بار جام را بالای سر ببرد که ناکام ماند. در ادوار برگزاری این رقابتها، قهرمانی هرگز از دست دو تیم ایران و ژاپن خارج نشده است؛ در همان سه دوره قبلی که ایران نتوانسته بود جام را بالای سر ببرد، ژاپنیها قهرمان شده بودند. این بار هم ساموراییها با ارائه یک برنامه تاکتیکی منظم و البته با آنالیز بهتر در مقایسه با تیم ملی ایران، جام قهرمانی را برای چهارمین بار بالای سر بردند. ژاپن حالا با چهار قهرمانی و پنج عنوان نایبقهرمانی، بعد از ایران، دومین تیم پرافتخار آسیا در رشته فوتسال محسوب میشود.
دلایلی برای خوشحالی
درست است که تیم ملی فوتسال ایران در شانزدهمین دوره جام ملتها توفیقی در کسب جام نداشت ولی دلایلی برای خوشحالی وجود دارد. مهمترین دلیل برای اینکه زیاد از این نایبقهرمانی ناراحت نشویم، پوستاندازی ملموس در تیم ملی است. درست است که ایران چهره سرشناسی همچون حسین طیبی را در ترکیب داشت ولی بازیکنان جوان زیادی در همین دوره فرصت بازیکردن را به دست آوردند و مشخص شد که دستکم از لحاظ پشتوانه، وضعیت برای فوتسال ایران در سالهای آتی چندان بد نیست. تیم جوانشده ایران اگر در فینال اندکی تجربه بیشتر داشت، خیالش بابت قهرمانی راحتتر میشد.
دیگر نکته امیدوارکننده در این جام، میل به پیروزی بازیکنان ایران آن هم با زدن گلهای زیاد بود. سخت است که تیم مدعی همیشه در یک سطح بازی کند ولی ایران در این دوره، منهای بازی فینال، تیمی حریص و سختکوش نشان داد که گویی چیزی به غیر از قهرمانی راضیاش نمیکند. تزریق چنین روحیهای به تیم همیشهمدعی کار چندان سادهای نبود. دیگر موضوعی که دوباره به کادر فنی برمیگردد آرامش مثالزدنی وحید شمسایی کنار زمین بود. او به دور از هیجانات کاذب سعی کرد به بهترین شیوه تیمش را مدیریت کند. شمسایی در این دوره از رقابتها با تغییرات اعمالشده، دست به ریسک زده بود ولی هیچکدام از این موارد باعث بههمخوردن آرامش او کنار زمین نشد. صحبتهای پخته او در کنفرانس خبری هم دیگر نشانی از آرامش مثالزدنی سرمربی ایران در این دوره از رقابتها بود.
دلایلی برای ناراحتی
عمدهترین دلیل برای ناراحتی از نایبقهرمانی ایران در جام ملتهای فوتسال آسیا ازدسترفتن عنوان قهرمانی است. حتی با وجود پوستاندازی، ایران به عنوان جدیترین گزینه قهرمانی باید خودش را برای هر سناریویی آماده میکرد. ایران در بازی فینال واکنش درخوری به عقبافتادن از ژاپن نداشت و نهایتا به بدترین شکل تنبیه شد. خوردن گلهایی که حاصل اشتباهات فردی است، مشخص میکند که این تیم تمرکز لازم برای بازیکردن در فینال رانداشته است.
دیگر نکته آزاردهنده درباره تیم ملی در این دوره از بازیها، عدم اصرار به پیادهشدن برنامههای تاکتیکی منظم در قالب حرکت تیمی است. شاید این مورد در مواجهه با تیمهای نه چندان سرشناس چندان خودش را نشان نداد ولی در مواجهه با تیم منظمی همچون ژاپن، مشخص شد که ایران برنامههای تاکتیکی متنوعی ندارد. تیم ملی در این دوره از بازیها بیشتر به توانایی فردی بازیکنان دل خوش کرده بود که سد بزرگی مثل دروازهبان ژاپن، مانع از محققشدن همین تواناییهای فردی به بهترین شکل ممکن شد. البته شاید هر تیم دیگری هم دو فوق ستاره فوتسال آسیا یعنی حسین طیبی و مسلم اولادقباد را در ترکیب داشت، باز محور حرکتهای تیم را روی بازی این دو چهره پیاده میکرد. ایران شاید در این دوره از بازیها دستش به عنوان قهرمانی نرسید ولی دو عنوان مهم فردی را درو کرد. مسلم اولادقباد در انتها با دریبلهای تماشایی و تأثیرگذارش به عنوان برترین بازیکن جام معرفی شد و حسین طیبی هم با زدن 10 گل، عنوان آقای گلی جام را درو کرد. این برای سومین بار است که حسین طیبی آقای گل فوتسال آسیا میشود؛ سه باری که البته دوبارش برای او با طعم تلخی همراه شده است. طیبی پیشتر در سال 2014 هم با زدن 15 گل عنوان آقای گلی در آسیا را به دست آورده بود ولی همان سال، ایران در فینال به ژاپن باخت تا طعم آقای گلی برای طیبی چندان شیرین نباشد. چهار سال بعد، سناریو برای حسین طیبی به بهترین شکل پیاده شد. او با زدن 14 گل در سال 2018 عنوان آقای گلی را به دست آورد و تیم ملی ایران هم در فینال ژاپن را برد و جام قهرمانی را بالای سر برد. این دوره هم که میزان گلزنی طیبی به شکل قابل توجهی کاهش یافته بود، خاطره تلخ هشت سال پیش، برای کاپیتان ایران دوباره تکرار شد. او دوست داشت بعد از شکستن طلسم سال 2018، این بار هم جایزه عنوان آقای گلی را با جام قهرمانی به تهران برگرداند که در انجام این کار ناموفق ماند. نکته درخورتوجه درباره دو بازیکن ایران که در زمره برترینها قرار گرفتند، اینکه هر دو در اسپانیا با یکدیگر همتیمی هستند.
شمسایی: میخواستیم جام را به مردم ایران تقدیم کنیم
سرمربی تیم ملی فوتسال میگوید تیمش با وجود نمایش فوقالعاده برابر ژاپن، قدر فرصتهایش را ندانست. وحید شمسایی، سرمربی تیم ملی فوتسال پس از بازگشت به ایران در جمع خبرنگاران در فرودگاه امام گفت: شرمنده مردم شدم. بازیکنان تلاش خود را انجام دادند. فکر نمیکردیم آن روی فوتسال به ضرر ما بچرخد. بازیکنان من تلاش خود را کردند و دوست داشتم با جام به فرودگاه بیایم اما قسمت ما نبود. او ادامه داد: در فینال هم فرصت گلزنی زیادی داشتیم اما در روز استثنائی دروازهبان ژاپن، توپهای ما به گل نرفت. عملکرد درخشانی داشتیم و دوست داشتم با جام درخشانتر شود اما قسمت نشد. دوست داشتم در این روزهایی که حال مردم ایران خوب نیست و اتفاقات سخت رخ میدهد، جام را تقدیم مردم کنم اما قسمت نبود. گلر دوم به علت مصدومیت دروازهبان اول در دیدار با ازبکستان، در برابر ما هم حاضر شد. برای من عجیب است که یک دروازهبان با یک بازی و پنج دقیقه بهترین دروازهبان آسیا میشود. تا شب قبل از بازی، سعید مومنی کاندیدای بهترین دروازهبان بود. اینکه دروازهبان خوب عمل کرد، ربطی به آنالیز آنها ندارد زیرا ما بارها خط دفاعی این تیم را شکستیم اما توپهایمان به گل تبدیل نشد. شمسایی درخصوص آینده گفت: بسیاری از بازیکنان ما تا سالهای سال میتوانند بازیکن تیم ملی باشند و اگر میخواهیم اقتدار ما بالا بماند، باید از همین امروز برنامهریزی کنیم تا تیم را به سرمنزل مقصود برسانیم زیرا از فردا هم دیر است. در رختکن به تاج گفتم که او باید این تصمیمها را بگیرد زیرا در دست فدراسیون است. سرمربی تیم ملی فوتسال درباره خلأ بازی دوستانه بزرگ تصریح کرد: آن سه، چهار بازی که در تایلند انجام دادیم، چشم ما را روشن کرد و تا فینال هم خوب بودیم و حتی در فینال هم میتوانستیم برنده باشیم. تعداد موقعیتهای زیادی داشتیم اما فرصت قهرمانی را از دست دادیم. وقتی در نشست پیش از بازی از کاپیتان ژاپن سؤال شد که چرا به عربستان باختند، پاسخ داد همیشه آن تیمی که بهتر بازی میکند، برنده نیست.