اساس تغییرات در حوزه‌ زنان، در داخل است

شرق: حالا چند روزی از ماجرای اخراج کشور از کمیسیون مقام زن سازمان ملل می‌گذرد؛ ماجرایی که حداقل بین برخی از فعالان این حوزه بحث‌برانگیز شد، برخی از این موضوع ابراز نگرانی کردند و برخی هم بر این باور بودند که عضویت در این مجامع در این سال‌ها تفاوت خاصی در روند وضعیت زنان نداشته؛ موضوعی که مینا جعفری به آن اشاره می‌کند و تأکید دارد که همیشه مطالبات داخلی کشور بوده که به تغییر در قوانین منجر شده و این ماجرای اخراج از کمیسیون بیشتر وجه بین‌المللی داشته تا اینکه در وضعیت زنان داخل کشور تأثیر داشته باشد. مینا جعفری، وکیل پایه‌یک دادگستری و عضو کانون وکلای مرکز، درباره ماجرای اخراج ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل و تأثیر آن بر وضعیت حقوقی زنان داخل کشور، به «شرق» می‌گوید: به طور کل، این عضویت‌ها در مجامع و نهادهای بین‌المللی، چه بخواهیم و چه نخواهیم در حوزه‌های فعال تأثیر خواهد داشت؛ اما فکر می‌کنم در مسئله زنان به طور خاص، سیاست‌های کلی خیلی اثرگذارتر است تا عضویت ما در مجامع بین‌المللی، چون پیش‌از‌این هم در کمیسیون مقام زن بودیم؛ اما می‌دیدیم یک‌سری قواعد و آیین‌نامه و بخش‌نامه‌ها و حتی قوانینی تصویب می‌شد که خیلی به نفع زنان نبود یا عقب‌گرد در این حوزه بود. این وکیل ادامه می‌دهد: الزاما عضویت در این مجامع بین‌المللی حوزه زنان تأثیرگذار نخواهد بود، من فکر می‌کنم این مجامع بیشتر در وجه بین‌المللی کشور تأثیرگذار است تا اثرگذاری بر روی فعالیت فعالان داخل کشور. او در پاسخ به اینکه تصویب لایحه حمایت از حقوق زنان که سال‌ها محل بحث بوده، آن هم بعد از اعلام خبر اخراج ایران، آیا به این موضوع ارتباطی داشته یا نه؟ می‌گوید: باید علت این موضوع را از کمیسیون اجتماعی پرسید؛ چون درست فردای آن روز که ایران از این کمیسیون اخراج می‌شود، این لایحه که سال‌ها در حال خاک‌خوردن بوده و خیلی از فعالان حوزه زنان به دلیل فرزندکشی، زن‌کشی و مسائل دیگر تأکید داشتند تا این قانون زودتر تصویب شود، فردای همان روز تصویب می‌شود. این موضوع جالب توجه است و برای ما مهم است. حالا تا جای ممکن منع خشونت علیه زنان به لحاظ قانونی مورد حمایت قرار گرفته؛ اما این را که واقعا تأثیر اخراج از کمیسیون سازمان ملل بر این موضوع بوده یا نه، نمایندگان باید جواب دهند و من نسبت به این موضوع توضیحی نمی‌توانم بدهم. جعفری اضافه می‌کند: بالاخره مهم این است که یک قانون بازدارنده وجود داشته باشد و به نظرم پشت سر این ماجرا که چه اتفاقاتی می‌افتد، اهمیت ندارد. از نظر من که در حوزه زنان کار می‌کنم، مهم این است که یک قانون بازدارنده‌ و حمایتی از زنان وجود داشته باشد و راستش را بخواهید، حواشی آن خیلی برای من بشخصه اهمیتی ندارد. او با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر که اخبار مربوط به خشونت علیه زنان بیشتر رسانه‌ای شده و واکنش‌برانگیز بوده، مطالبات داخلی بوده که بر آن تأثیر داشته، تصریح می‌کند: دقیقا مطالبات بر این مسائل تأثیرگذار است و برای همین می‌گویم عضویت در چنین کمیسیون‌هایی بیشتر از بعد وجه بین‌المللی اهمیت دارد و درخواست‌های داخلی در تغییر قوانین مهم است. سالانه در آن کمیسیون کشورها گزارش می‌فرستند و هرچه قوانین پیشرو داشته باشیم، جایگاه ما در آن کمیسیون بهتر خواهد بود و از این نظر تأثیرگذار است؛ ولی تا الان تغییرات بیشتر براساس خواسته‌های داخلی بوده و نه اینکه آنجا دیکته کند کشورها فلان کار را انجام دهند و برای کشور ما هم این‌طور نبوده و تأکید دارم بیشتر تغییرات در قوانین به دلیل مطالبات داخلی کشور خودمان بوده است؛ ولی به لحاظ وجه بین‌المللی هرچه قوانین پیشرو و حمایتگرانه داشته باشیم، برای ما بهتر خواهد بود. او ادامه می‌دهد: الان هم که دیگر در این کمیسیون عضو نیستیم و قوانین داخلی ملاک ما خواهد بود. حال این را که عضویت در چنین کمیسیونی در سال‌های اخیر چقدر بر وضعیت زنان اثر داشته، نمی‌دانم و حتما باید از افرادی که در دوره‌های مختلف آنجا عضویت داشتند، پرسید. من به‌عنوان یک حقوق‌دان این نظر را دارم که تا موضوعات داخلی نباشد، تغییرات رخ نمی‌دهد. در واقع مسائل داخل اهمیت بیشتری نسبت به این کمیسیون‌ها دارد.