|

نرخ ناباروری ایران از میانگین جهانی بالاتر است

احمد وثوق، معاون خدمات تخصصی پژوهشگاه رویان می‌گوید: ۱۵ درصد از زوج‌ها در سطح جهان «ناباروری» را تجربه می‌کنند، آمار و ارقام از مشکل ناباروری سه‌میلیون‌و ۵۰۰ هزار زوج ایرانی حکایت می‌کند. نتایج برخی مطالعات بیانگر این است که میزان نرخ ناباروری در کشور از میانگین جهانی بالاتر است. اگرچه «مطالعات ناباوری» تمام نقاط کشور را پوشش نمی‌دهد اما با توجه به نتایج این مطالعات می‌توان گفت نرخ ناباروری در کشور بالاتر از نرم جهانی است.

نرخ ناباروری ایران از میانگین جهانی  بالاتر است

ایسنا: احمد وثوق، معاون خدمات تخصصی پژوهشگاه رویان می‌گوید: ۱۵ درصد از زوج‌ها در سطح جهان «ناباروری» را تجربه می‌کنند، آمار و ارقام از مشکل ناباروری سه‌میلیون‌و ۵۰۰ هزار زوج ایرانی حکایت می‌کند. نتایج برخی مطالعات بیانگر این است که میزان نرخ ناباروری در کشور از میانگین جهانی بالاتر است. اگرچه «مطالعات ناباوری» تمام نقاط کشور را پوشش نمی‌دهد اما با توجه به نتایج این مطالعات می‌توان گفت نرخ ناباروری در کشور بالاتر از نرم جهانی است.

عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه رویان ادامه داد: زوج‌هایی که از مشکلات ناباروری رنج می‌برند، در دو دسته ناباروری «اولیه» و ناباروری «ثانویه» قرار می‌گیرند. منظور از ناباروری اولیه این است که آنها هیچ فرزندی ندارند و منظور از ناباروری ثانویه این است که برای «فرزند دوم» تلاش می‌کنند اما با مشکل ناباروری مواجه می‌شوند.

وثوق با اشاره به جمعیت 3.5 میلیون زوج مبتلا به ناباروری اظهار کرد: با توجه به میزان شیوع ناباروری در کشور باید به‌طور جدی به حوزه درمان ناباروری ورود کرد و درمان ناباروری باید جزء اولویت‌های نظام سلامت محسوب شود و به اقدمات ویژه نیاز دارد.

او تصریح کرد: مراکز جهاد دانشگاهی که در حوزه درمان ناباروری فعالیت می‌کنند، می‌توانند نیمی از مراجعات درمان ناباوری را تحت پوشش قرار دهند. پژوهشگاه‌های «رویان» و «ابن‌سینا» و سایر مراکز درمان ناباوری جهاد دانشگاهی که در استان‌های مرکزی، کرمانشاه، خوزستان، قزوین، قم و لرستان فعالیت می‌کنند، قادر به پوشش ۵۰‌درصدی مراجعات درمان ناباوری هستند. درمان ناباروری از توانمندی‌های جهاد دانشگاهی به حساب می‌آید و در این زمینه می‌تواند به نظام سلامت کمک کند.

معاون خدمات تخصصی پژوهشگاه رویان ادامه داد: پوشش ۵۰ درصدی درمان ناباوری در کشور توسط جهاد دانشگاهی، مستلزم حمایت‌های لازم از سوی سیاست‌گذاران حوزه سلامت و حاکمیت است. حمایت‌های مورد‌نیاز شامل تأمین نیروی انسانی، تجهیزات و اعتبارات لازم است. انتظار داریم اعتبارات مورد ‌نیاز در چارچوب مقررات و تعرفه‌ها پرداخت شود که بتوانیم خدمات خود را استمرار دهیم و پذیرای زوج‌های نابارور باشیم.

او درباره سهم پژوهشگاه رویان در اجرای قانون «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» نیز اظهار کرد: پژوهشگاه رویان می‌تواند در سه حوزه به تحقق اهداف «برنامه جامع جمعیت» کمک کند. توسعه میزان فعالیت‌های پژوهشگاه رویان، اولین زمینه فعالیت این مجموعه به‌منظور تحقق اهداف برنامه جامع جمعیت به حساب می‌آید.

دکتر وثوق درباره توسعه فعالیت‌های پژوهشگاه رویان در راستای برنامه جامع جمعیت توضیح داد: توسعه برنامه‌های پژوهشگاه رویان با دو رویکرد محقق می‌شود؛ نخست اینکه مراکز جدید در استان‌های کشور ایجاد کنیم و پذیرای زوج‌های نابارور باشیم. همچنین با افزایش ظرفیت مراکز موجود می‌توانیم زوج‌های بیشتری را تحت پوشش خدمات درمانی قرار دهیم.

عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه رویان ادامه داد: تمام اقداماتی که در دستور کار قرار می‌دهیم، در راستای کسب سهم بیشتر در حوزه درمان ناباروری است. جهاد دانشگاهی آماده است مدیریت حوزه درمان ناباوری را بر عهده بگیرد. اگر مدیریت درمان ناباروری به جهاد دانشگاهی واگذار شود، توانایی داریم که این حوزه از سلامت را به‌طور کامل مدیریت کنیم. این متخصص درباره رویکرد دوم پژوهشگاه رویان در ارتباط با تحقق برنامه جامع جمعیت گفت: «حفظ باروری»، دومین رویکرد پژوهشگاه رویان در ارتباط با برنامه جامع جمعیت است. در‌حال‌حاضر، برنامه‌هایی به‌منظور حفظ توان باروری زوج‌ها انجام می‌دهیم و این موضوع را به طرق مختلف انجام می‌دهیم. وثوق درباره اقدامات پژوهشگاه رویان به‌منظور حفظ توان باروری زوج‌ها گفت: گاهی اوقات ابتلا به یک بیماری می‌تواند زمینه‌ساز ناباروری شود یا باروری یک فرد را به خطر اندازد. بنابراین پیش از اینکه اقدامات درمانی برای درمان بیماری انجام شود، می‌توان با اقداماتی توانایی باروری افراد را حفظ کرد؛ برای مثال، ذخیره‌سازی تخمک زنان یا اسپرم مردان به‌منظور حفظ باروری افراد انجام می‌شود. همچنین اگر افرادی که مبتلا به بیماری می‌شوند زوج باشند، می‌توان نسبت به حفظ جنین در محیط آزمایشگاهی برای آنها اقدام کرد. او با اشاره به «افزایش سن» و تأثیر این مؤلفه بر باروری گفت: بررسی‌ها بیانگر این است «سن ازدواج» و «فاصله میان ازدواج و فرزندآوری» افزایش یافته؛ در‌حالی‌که برخی از زنان و مردان ایرانی به موضوع فرزندآوری توجه می‌کنند. براین‌اساس زنانی که به محدوده ۳۵‌سالگی رسیده باشند و تصور می‌کنند که سن فرزندآوری آنها به خطر افتاده است، می‌توانند نسبت به حفظ باروری خود اقدام کنند.