یک انتخاب و بالارفتن امید و روحیه
از روزی که دکتر پزشکیان پا به عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشت و در دوران 17روزه رقابت‌های انتخاباتی تا 8 تیر 1403 و حال که با موفقیت از دور اول انتخابات به مرحله دوم رقابت در 15 تیر 1403 می‌رود، در میان جوانان و تحصیل‌کرده‌های ایرانی موجی از اظهارنظر و بحث‌های گوناگون در مورد امروز و آینده ایران و به روشنی امید به یافتن راه‌حل دیده می‌شود.
مهدی زارع: از روزی که دکتر پزشکیان پا به عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشت و در دوران 17روزه رقابت‌های انتخاباتی تا 8 تیر 1403 و حال که با موفقیت از دور اول انتخابات به مرحله دوم رقابت در 15 تیر 1403 می‌رود، در میان جوانان و تحصیل‌کرده‌های ایرانی موجی از اظهارنظر و بحث‌های گوناگون در مورد امروز و آینده ایران و به روشنی امید به یافتن راه‌حل دیده می‌شود. دکتر پزشکیان گفت که بر دیدگاه‌های کارشناسی تکیه می‌کند و همین باعث شده تا گروه‌های مختلف نخبگان از دیدگاه خود به بررسی آنچه پیرامون خود مسئله با اولویت می‌پندارند، بپردازند. در همین مدت کوتاه سه‌هفته‌ای مشخص شده که چقدر دغدغه درمورد فردای میهن و مسائل آن وجود دارد و چه کارها که می‌توان و باید برای آینده ایران انجام داد. نبود و کمبود آب، خشک‌سالی، مسئله جمعیت و مهاجرت، چالش‌های محیط‌زیستی، مخاطرات طبیعی و ریسک سوانح مختلف و تاب‌آوری فیزیکی، اجتماعی- اقتصادی، روانی و نهادی-سازمانی، همگی از نکات مهمی هستند که از جوانان تا پیران تحصیل‌کرده و صاحب دانش در مورد آنها نظر و باورهای گوناگون دارند که باید به بحث گذاشته شود تا در مورد بخش‌های مختلف این مسائل بتوان راه‌حل‌های متناسب و بهینه یافت.
مردم هر روز با مشکلاتی مواجه می‌شوند و گاه مشکلات متعدد در طول روز چنان است که ترجیح می‌دهند آنها را به فراموشی بسپارند. با این حال، گاهی اوقات مشکلاتی که با آن مواجه می‌شویم، پیچیده هستند. یافتن راه‌حل برای این مشکلات بسیار به عزم و اراده و تصمیم‌گیری و مدیریت درست و بهنگام بستگی دارد. مسئله کمبود آب و آلودگی هوا در شهر‌های بزرگ ایران از این دسته مشکلات هستند. ابتدا باید مشکل را شناخت و سپس با یک دید راهبردی برای حل آن اقدام کرد. مطالعه فرایندهای حل مسئله انسان منجر به درک تجربه آگاهانه ما و پیشرفت در علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی شده است. اساسا بسیاری از علوم شناختی امروزه نشان‌دهنده مطالعاتی در مورد چگونگی تصمیم‌گیری و حل مشکلات به صورت آگاهانه و ناآگاهانه است. برای مثال، وقتی با حجم زیادی از اطلاعات مواجه می‌شویم، چگونه می‌توانیم درباره کارآمدترین روش مرتب‌سازی و تجزیه و تحلیل همه اطلاعات تصمیم‌گیری کنیم تا آنچه را که در جست‌وجوی بصری در روان‌شناسی شناختی می‌گردیم، پیدا کنیم. یا در شرایطی که یک ماشین به درستی کار نمی‌کند، چگونه می‌توانیم نحوه رسیدگی به موضوع را سازماندهی کنیم و بفهمیم که علت مشکل چیست. البته در همین حدود سه هفته، چیزی را دوباره به یاد آورده‌ایم و آن اینکه وقتی آحاد مردم یک جامعه احساس مؤثربودن بکنند و این حس با پاسخ مناسب حاکمیت تقویت شود، در آن صورت از موضع انفعالی به تدریج خارج می‌شوند و خود در تعریف مشکل و شکل‌دادن آن به صورت یک مسئله اقدام خواهند کرد. فقط یک مسئله مهم به قول استاد شفیعی‌کدکنی آن است که در یکی از کلاس‌هایشان فرمود – و نگارنده فایل صوتی آن کلاس را شنید و آموخت- «تمام مللی که پیشرفت کرده‌اند، روحیه‌شان باعث آن بوده نه ثروتشان». در این سه هفته به وضوح روحیه‌مان بهتر شده و امیدوار شده‌ایم.
