عسگرپور: چیزی که می‌ماند، قدرت سینما‌ست نه سمت‌های دولتی سینمایی

هم‌زمان با ۲۱ شهریور روز ملی سینما، برنامه «پاسداشت فرهنگی روز ملی سینما» با حضور جمعی از هنرمندان، منتقدان و مدیران فرهنگی در سرسرای سیف‌الله داد خانه سینما برگزار شد. عسگرپور با اشاره به کسانی‌که روز ملی سینما را از تقویم حذف کردند، گفت: «در دولت آقای احمدی‌‌نژاد این روز را از تقویم کشور حذف کردند، اما امروز متوجه شدم آقای شمقدری و سینما‌پرس روز سینما را تبریک گفته‌اند؛ روزی‌ که پیش‌تر همین‌ افراد آن را از تقویم حذف کرده بودند». او ادامه داد: «از همین‌جاست که ما می‌توانیم متوجه قدرت و هیمنه سینما شویم؛ یعنی چیزی که می‌ماند قدرت سینماست، نه سمت‌های دولتی سینمایی. بخشی از سینما تولید و نمایش فیلم است، اما بخش دیگر آن روز سینماست. به هر صورت ۱۲۷ سال از ورود دوربین به ایران گذشته و تشخیص داده شده این روز، روز سینما باشد و نام‌گذاری روزی برای سینما تصمیم درست و خوبی است». عسگرپور در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به وظایف خانه سینما گفت: «قصه پر‌غصه سینما در سال‌های اخیر از زاویه‌های مختلف طرح شده است. یکی از وظایف ذاتی خانه سینما در دوره‌های مختلف این بود که مسائل و مشکلاتی را که همکاران/اعضای صنوف با آن مواجه می‌شوند، بازتاب دهد. ممکن است در برخی از دوره‌ها این مشکلات در حوزه‌های فنی بوده باشد و در ‌دوره‌های دیگر مسائلی از جنس بازداشت اهالی سینما که در‌ سال‌های اخیر همه ما با آن مواجه شده‌ایم». او اضافه کرد: «بی‌گمان درباره مشکلاتی مانند ممیزی‌های بی‌جا تحت نام نظارت در چنین روزی حتما باید صحبت کنیم، اما به‌ نظرم آمد که امروز درباره موضوع دیگری صحبت کنم که خیلی جدی است ولی به دلایل شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کنونی کشورمان، چندان به آن توجه نمی‌شود. چیزی‌ که به نظرم بسیار اهمیت دارد، بروز تغییرات فزاینده تکنولوژیکی است که به شکل بسیار جدی، سریع و بی‌رحمانه رو به جلو می‌رود و کار خودش را انجام می‌دهد. بخشی از همکاران ما به‌ دلیل همین تغییرات سریع، تقریبا دیگر نمی‌توانند کار کنند، طوری که عده‌ای از همکاران‌مان فاقد شغل شده‌اند».

تب‌کردن برای تغییر تکنولوژی

عسگرپور در ادامه گفت: «حتما خاطرتان هست که ما در گذشته برای تغییرات تکنولوژی، دچار تب و لرز می‌شدیم، اما در شرایطی بود که باعث می‌شد این تب و لرزها خیلی آزاردهنده نباشد، بخشی از آن به‌ دلیل نگاه مجموعه حاکمیت به سینما بود و بخشی دیگر به جریان صنفی سینما مربوط می‌شد، مانند تبدیل نگاتیو به دیجیتال که برخی با این تغییر مخالفت می‌کردند».

رئیس هیئت‌مدیره خانه سینما در ادامه گفت: «امروز در خیلی از سالن‌های سینما اجزایی که باید کنار هم قرار بگیرند تا ما صدا و تصویر خوب و مناسب روز‌ داشته باشیم، کار نمی‌کنند؛ به‌ این دلیل که تکنولوژی به کشورمان ذره‌ذره وارد شده است و برخی هم از طریق کشورهایی آمده که صاحب اصلی آن تکنولوژی نبوده‌اند».

سلطه پلتفرم‌های خارجی بر محتوای صوت و تصویر داخلی

عسگرپور با اشاره به اهمیت توجه به پلتفرم‌ها گفت: «بخش زیادی از محتوایی که امروزه ایرانیان در حوزه صوت و تصویر از آن استفاده می‌کنند، در پلتفرم‌ها‌ست. البته منظورم پلتفرم‌های داخلی نیست. با اینکه در محافل حکومتی از پلتفرم‌های داخلی زیاد حرف زده می‌شود، اما سهم مصرف‌کننده ایرانی از آنها چندان زیاد نیست. بخش بزرگی از مصرف مردم ما از پلتفرم‌ها خارجی است؛ مانند اینستاگرام، یوتیوب، فیس‌بوک و موارد دیگر‌ که در کشورمان ممنوع هستند و به‌طور معمول قابل بهره‌برداری نیستند. بنابراین در صورت تداوم شرایط موجود، ما با ‌جریانی مواجه هستیم که شاید به‌‌زودی بخش بیشتری از همکاران ‌شغل‌ خود را از دست بدهند». او ادامه داد: «درحالی‌که در جهان، تکنولوژی مرتب‌ در حال تغییر و پیشرفت است، ما اینجا هنوز درگیر بررسی و حذف‌کردن فیلم‌نامه‌ها هستیم. وقتی هم که از مسئولان می‌پرسیم‌ در حوزه تکنولوژی چه رشدی کرده‌ایم؟ پاسخ می‌دهند‌ قبلا پنج نسخه از یک فیلم‌نامه به وزارت ارشاد ارسال می‌شد، اما الان فیلم‌نامه‌ها بارگذاری می‌‌شوند و این اوج پیشرفت ماست».

تکلیف دولت با سینما مشخص است

عسگرپور با اشاره به نقش دولت و سینماگران در کنترل مشکلات بیان کرد: «در برابر وضعیتی که گفتم، تکلیف دولت معلوم است؛ دولت یک رفتار سینوسی دارد، یک روز حالش خوب است و یک هفته حالش بد‌. ما دعا می‌کنیم روزهای بهتری را ببینیم. همواره نقاط عطفی ایجاد می‌شود که با خودمان می‌گوییم در این نقطه عطف حتما حال ما‌ بهتر می‌شود که ان‌شاءالله این اتفاق بیفتد. بااین‌حال‌ روی صحبت من با همکاران خودم در سینماست؛ ما باید بپرسیم ‌در صنف چه کاری می‌توانیم انجام بدهیم؟ انگار ما چاره‌ای نداریم که خودمان به‌ شکل جدی درباره این موضوعات نوین فکر کنیم و راه‌حل‌های آن را پیدا کنیم. اگر بخش فرهنگی حکومت قرار است برای ما استراتژی تعیین کند، باید حالا‌حالاها بنشینیم و منتظر کار آنان باشیم و شاید با توجه به کارنامه گذشته‌شان، به این جمع‌بندی برسیم که پیشرفت زیادی نیز قرار نیست اتفاق بیفتد».

تریبون‌های بین‌المللی را از دست داده‌ایم‌

عسگرپور درباره عقب‌ماندن از سینمای جهان نیز بیان کرد: «به‌زودی فاصله سینمای ما با جهان بسیار بیشتر از چیزی می‌شود که امروز‌ شاهد آن هستیم. باید بپذیریم فضای تولید، انتشار، نمایش و استفاده از محتوای صوتی و تصویری به‌طور کلی تغییر کرده است».

او درباره حذف‌شدن سینمای ایران از عرصه جهانی گفت: «به‌ مدد نامیمون نظارت‌های قوی، سینمای ما حضور بین‌المللی خود را از دست داد و تقریبا به سوی آن می‌رویم که تمامی تریبون‌های خودمان را در جهان از دست بدهیم».

رئیس هیئت‌رئیسه خانه سینما در ادامه گفت: «در روز سینما ما باید تبریک و شادباش بگوییم و قاعدتا نباید حرف‌های هولناکی زد، اما واقعیت جز این است؛ دوستانی که در مجامع بین‌المللی حضور دارند یا آنها را رصد می‌کنند، به خوبی می‌دانند که من چه می‌گویم. مواقعی که به مجمع عمومی اتحادیه تهیه‌کنندگان جهانی دعوت می‌شوم و می‌روم، آرام‌آرام این احساس بر من چیره شده که آنها دارند مریخی صحبت می‌کنند و احتمالا ما فعالان سینمای ایران به‌زودی متوجه بحث‌های جهان جدید نمی‌شویم. ما هنوز فکر می‌کنیم در تمام جشنواره‌های جهانی فیلم‌ها را روی پرده نشان می‌دهند، اما متوجه آن نمی‌شویم که بازار اقتصاد آن چطور کار می‌کند. ما مجبوریم به موضوع تکنولوژی‌های جدید در سینما به‌طور جدی فکر کنیم و امیدوارم تا خیلی دیر نشده بکوشیم تا از کاروان جهان زیاد عقب نیفتیم».