دردسرهای متفاوت خانم سخنگو

در هفته‌ای که گذشت، انتقادات زیادی به «خانم سخنگو» شد. این انتقادات از هر دو جبهه اصلاح‌طلب و اصولگرا مطرح شد. تندروها را به شمار نمی‌آورم، به دلیل آنکه آنها از همان ابتدای تشکیل دولت حملات خود را نه‌تنها به خانم مهاجرانی، بلکه به سمت کل دولت روانه کرده‌اند.

فاطمه مهاجرانی، اولین زنی است که در جایگاه سخنگویی دولت قرار گرفته است و این یکی از وعده‌های پزشکیان بود که زنان در چینش کابینه و دولت سهمی داشته باشند. برای خانم سخنگو همین یک نکته کافی است تا او را بیش از دیگران در تیررس انتقادات قرار دهد؛ چه از سوی مخالفان به‌کارگیری زنان در مسئولیت‌ها و سمت‌های بالا که تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا یک زن را برای سخنگویی دولت نامناسب و ناتوان جلوه دهند و در این راه از به‌کارگرفتن توهین‌های جنسیتی نیز خودداری نخواهند کرد و چه از سوی منتقدان دولت، به دلیل آنکه جایگاه سخنگویی در تعامل مستقیم با رسانه‌هاست و در مقام پاسخ‌گویی است؛ همین بیرون از پرده بودنش آن را بیشتر سپر تیر منتقدان می‌کند. اما انتقادات هفته گذشته از جنس دیگری هم بود. به‌ویژه در شبکه‌های مجازی و در مواجهه با پاسخ خانم سخنگو درباره یکی از شعارهای انتخاباتی رئیس‌جمهور که شاید از ابتدای تشکیل این دولت بتوان گفت این سؤال پای ثابت همه نشست‌ها از خود رئیس‌جمهور تا دیگر اعضای دولت بوده است. بحث فیلترینگ و لایحه حجاب که مسعود پزشکیان در شعارهای انتخاباتی نه‌تنها مخالفت صریح خود را با آن اعلام کرد، بلکه وعده داد در صورت پیروزی آن را رفع کند. بدون‌شک بخش مهمی از سبد رأی‌دهندگان پزشکیان جوانان و از نسلی بودند که رفع فیلترینگ و موضوع حجاب برای آنها از اهمیت زیادی برخوردار بود. این اهمیت آن‌قدر بود که آنها را در اوج نا‌امیدی یک بار دیگر به پای صندوق رأی بکشاند. این شعارها همان‌قدر که برای پزشکیان رأی‌آور بود، پاشنه‌آشیل دولت او نیز محسوب می‌شود. سه ماه از روی‌کار‌آمدن دولت چهاردهم گذشته است. سه ماه زمان زیادی برای تحقق وعده‌های یک دولت نیست؛ کما‌اینکه هنوز در بسیاری از سمت‌ها در وزارتخانه‌ها و اداره‌ها مدیران دولت قبل با دیدگاه مربوط به آن دولت بر مسند امور هستند. نه‌تنها از آنها انتظار نمی‌رود گامی در راستای تحقق این شعارها بردارند، بلکه اگر سنگ‌اندازی نگوییم، قطعا مقاومتی در مسیر تحقق خواهند داشت. در‌این‌میان در هفته گذشته در نشست خانم سخنگو از او درباره موضوع حجاب و فیلترینگ سؤال شد که او در هر دو سؤال بر مواضع رئیس دولت در مخالفت با فیلترینگ و مخالفت با به‌کارگیری زور در موضوعات فرهنگی تأکید کرد؛ دو مسئله مهمی که هرگونه تغییر در آن همراهی کلیت نظام و نه‌تنها دولت را می‌طلبد. اما خانم سخنگو همه را برای تحقق این شعارها دعوت به «صبر» کرد. درست این واژه بود که فریاد اعتراض و انتقادات را در شبکه‌های اجتماعی بلند کرد و روزنامه‌ای را به دلیل کشیدن صبر ایوب، با شکایت دادستانی مواجه کرد. انتظار صبوری از اکثریت جامعه‌ای که اتفاقا در تمام این سال‌ها فقط «صبر» کرده‌اند و با «صبر» لبریز‌شده در نا‌امیدی به امید روزنه‌گشایی هرچند کوچک یک بار دیگر به پای صندوق رأی آمده‌اند، نتیجه‌ای جز دلسردی و ریزش بدنه همراه ندارد. گرچه مسعود پزشکیان هنوز قانون حجاب مصوبه مجلس را ابلاغ نکرده است و همچنان مقاومت می‌کند، اما انتظار جامعه فراتر از این مقاومت‌ها و دیدن اقدام عملی در تحقق شعارهای انتخاباتی است. اینجا دیگر انتخاب واژه‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. افکار عمومی نشان داده به‌شدت حساس است و به‌سرعت آماده نشان‌دادن واکنش منفی است. ماه‌عسل دولت چهاردهم رو به اتمام است. مسعود پزشکیان دولت خود را در شرایطی آغاز کرد که بحران‌های پی‌در‌پی کشور را تهدید می‌کند. اکنون بیش از هر زمان دیگری به وحدت و وفاق داخلی نیاز است اما به شرطی که سهم بزرگی از جامعه، صبوری در همه مسائل نباشد.