پاسخ توانیر به گزارش «شرق»

شرکت توانیر در واکنش به گزارش «کلاف سردرگم برق» که در تاریخ  17 دی 1403 منتشر شد، توضیحاتی را به روزنامه ارسال کرده است که در ادامه می‌خوانید:

17 مرداد 1403، اوج مصرف برق به عدد 79‌هزار‌و 872 مگاوات رسید تا رکوردی بی‌سابقه از اوج مصرف در صنعت برق ثبت شود؛ رکوردی که سبب شد شاخص اوج بار ایران در میان 140 کشوری که از نعمت برق بیش از 90 درصد برخوردار هستند، از 130 کشور بیشتر باشد. این آمار حکایت از آن دارد که با وجود گرمای بی‌سابقه در کشور، برق به‌ صورت حداکثری در تابستان تأمین شده است، اما آنچه سبب می‌شود این میزان تولید پاسخ‌گوی نیاز کشور نباشد، استفاده نادرست انرژی در بخش‌های مختلف است؛ به‌عنوان مثال در بخش خانگی به‌ صورت غیراصولی از کولرهای گازی در مناطق معتدل و سرد بهره گرفته شود، همچنین از کولرهایی استفاده می‌شود که استاندارد نیستند و راندمان پایینی دارند. در بخش صنعت نیز وضع بهتر از بخش خانگی نیست و نگاهی به آمار تولید ناخالص داخلی ایران و سوئیس در سال 2022 موضوع هدررفت انرژی در ایران را شفاف‌تر خواهد کرد. بر ‌اساس اطلاعات worldpopulationreview، مصرف برق صنایع ایران در یک سال کامل 2022 حدود 115 میلیارد کیلووات ساعت است، در‌حالی‌که مصرف برق همه مشترکان صنعتی، خانگی، کشاورزی و دیگر مصرف‌کنندگان برق کشور سوئیس در این سال معادل 58.4 میلیارد کیلووات ساعت است که این عدد معادل نصف مصرف برق صنایع بزرگ و مشترکان در شهرک‌های صنعتی ایران است. با این میزان مصرف برق بر ‌اساس آمار بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی سوئیس در این سال ۸۷۰ میلیارد دلار است. به عبارت دیگر، سوئیس با مصرف برقی معادل ۵۰ درصد مصرف برق صنایع ایران ۶.۷ برابر صنعت کشور تولید ناخالص داخلی دارد. البته برای اصلاح الگوی مصرف، وزارت نیرو برنامه‌های متعددی را در دستور کار خود قرار داده که اصلاح تعرفه‌ها به‌ صورت پلکانی در بخش خانگی، آن‌هم به‌‌گونه‌ای که سبب تشویق به کاهش مصرف شود و همچنین اجباری‌کردن استاندارد تولید کولر آبی با موتورهای BLDC و ارتقای استاندارد کولرهای گازی از آن جمله است. در بخش صنعت نیز راهکارهای خوبی در قانون پیش‌بینی شده است. بر ‌اساس ماده 3 قانون مانع‌زدایی از توسعه صنعت برق، تعرفه صنایع انرژی‌بر اصلاح و در آن پیش‌بینی شده به‌طور متوسط قیمت برق صنایع به نرخ هزینه تأمین برق یا معادل متوسط نرخ قراردادهای تبدیل انرژی (ECA) به‌علاوه هزینه ترانزیت و سوخت نیروگاهی محاسبه شود. همچنین بر ‌اساس ماده 4 همین قانون، صنایع انرژی‌بر کشور مکلف هستند با هماهنگی وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت نیرو، حداقل 9 هزار مگاوات نیروگاه حرارتی با بازدهی حداقل پنجاه‌و‌پنج درصد (۵۵%) و هزار مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر و پاک تا پایان سال ۱۴۰۴ از محل منابع داخلی خودشان احداث کنند. در صورت احداث‌نشدن، تأمین برق این صنایع در شرایط کمبود برق، در اولویت طرح‌های مدیریت مصرف برق وزارت نیرو قرار می‌گیرد.

افزون بر این موارد، صنعت برق برای عبور از ناترازی در تابستان 1404 نیز  14 مگاپروژه را تعریف و پیگیری می‌کند که احداث سه‌هزارو 629 مگاوات نیروگاه‌های جدید، 800 مگاوات نیروگاه‌های مقیاس کوچک، ارتقا و رفع محدودیت واحدهای نیروگاهی گازی و بخار موجود با ظرفیت دوهزارو 431 مگاوات و احداث چهارهزارو 800 مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر از‌جمله این اقدامات است.

در کنار این موارد باید به این مهم توجه داشت که دولت چهاردهم از ابتدای کار مبنای برنامه‌های خود را برنامه هفتم توسعه قرار داده است. بر‌اساس‌این تا پایان سال 1407 ظرفیت منصوبه نیروگاهی به 124 هزار مگاوات و ظرفیت منصوبه انرژی تجدیدپذیرها به 12 هزار مگاوات خواهد رسید. وزارت نیرو نیز همه تلاش خود را برای محقق‌کردن این برنامه به کار گرفته است. در صورت تحقق هدف‌گذاری‌هایی که در برنامه‌های توسعه می‌شود، کشور نه‌تنها در افق 1407، بلکه در افق‌های بلندمدت‌تر نیز با مشکل ناترازی انرژی روبه‌رو نخواهد بود.