قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت:
معلوم بود گشت ارشاد به بحران می‌انجامد، به هوش زیادی نیاز نداشت!
قائم مقام حزب اتحاد ملت گفت: قانون حجاب و نحوه اعمال آن از طریق گشت ارشاد معلوم بود که به بحران می‌انجامد و اصلا به هوش زیادی نیاز نداشت که آن را بفهمد. اما گره خوردن حیثیت برخی جریان‌ها به آن، موجب مقاومتشان در برابر تغییر شد و نهایتا کشور را به آشوب و بحران کشانید.
به گزارش شبکه شرق، حسین نورانی‌نژاد قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت درباره ضعف‌های ما در نقاط بحران‌سازی که رهبری به آن اشاره کردند چیست؟ گفت: بسیاری از کشورها و ملت‌ها ممکن است رقبا یا دشمنانی داشته باشد. این مساله در منطقه مستعد بحران و تنش خاورمیانه طبعا شدیدتر هم هست و برای کشوری با سابقه گسترش حوزه نفوذ خود در خارج از مرزهای خود مانند ایران، باز به نحو مضاعف تشدید می‌شود.
بخش هایی از گفت و گوی نورانی نژاد را در ادامه می خوانید:
ما برخی از این ویژگی ها را نمی‌توانیم تغییر دهیم اما ایجاد عدالت، توسعه، عدم تبعیض، رضایت و مشارکت در بین شهروندان ایرانی به عنوان مانع اصلی مقابله با بدخواهی دشمنان، امری است که دست خودمان و مشخصا حاکمیت است.
اگر چهار عامل حاکمیت قانون به عنوان سیستم، دموکراسی به عنوان مکانیزم، حقوق بشر به عنوان محتوا و صلح به عنوان قالب رابطه در هر حکومتی رعایت شود و دولت ملی محقق باشد، راه چندانی برای نفوذ و مداخله بیگانه نمی‌ماند و تنوع قومی و مذهبی و فرهنگی هم نه تهدید، که یک فرصت برای تمرین افزایش مدارا در ایران خواهد بود.
مساله مهم این است که عرف جامعه از قوانین موجود در این حوزه جلوتر است و این مساله احساس تبعیض و نابرابری ناموجه را در بین اکثر زنان تشدید کرده و حتی مردان آزادی‌خواه و برابری‌خواه را هم نسبت به آن حساس کرده است. هنجار اجتماعی و فرهنگی از عرف جامعه برمی‌آید و اگر قانون مخالف این هنجار باشد، از طرف جامعه ناهنجاری برداشت می‌شود و حرمتش شکسته می‌شود.
تعبیر کم‌کاری تبلیغاتی و فرهنگی برای جا انداختن این قوانین هم به هیج وجه قابل قبول نیست. اتفاقا با تورم تبلیغ و توجیه برای جا انداختن باور و فرهنگ رسمی هم مواجه بوده‌ایم که خود به عامل جری‌تر کردن بخشی از جامعه بدل شده است.
مشکل نه در کم‌کاری که در تعارض بین قوانین غیر منعطف رسمی و فرهنگ مدارای واقعا موجود در جامعه است که نمی‌گذارد تعادل قابل دستیابی توسط خود مردم، پایدار بماند و با دخالت نابه‌جای قدرت، عامل تنش و اصطکاک شده است.
البته من عامل اعتقادی و مذهبی را موثرتر از عامل قومی می‌دانم. حداقل این که تبعیض قومی در قوانین ما تقریبا بروز و ظهور ندارد اما عدم توسعه متوازن بین مرکز و مناطق قومی را شاهدیم.
اصلاح رویکردی، اصلاح ساختار و قوانین از جمله راهکارهای کاهش نواقص موجود است. ایجاد عدالت و رضایت و حاکمیت ملی، دست خودمان است و هیچ دولت خارجی هم نمی‌تواند مانع آن شود.
قانون حجاب و نحوه اعمال آن از طریق گشت ارشاد معلوم بود که به بحران می‌انجامد و اصلا به هوش زیادی نیاز نداشت که آن را بفهمد. اما گره خوردن حیثیت برخی جریان ها به آن، موجب مقاومتشان در برابر تغییر شد و نهایتا کشور را به آشوب و بحران کشانید.
