مدافعان سلامت را دریابید

‌هنوز هیچ‌کس جان‌فشانی و گذشت مدافعان سلامت و کادر درمان را در دوران همه‌گیری کرونا فراموش نکرده است. چه بسیار عزیزانی که در این راه جان گران‌بهای خود را فدای هم‌میهنان کردند و به‌عنوان شهدای مدافع سلامت آسمانی شدند. در همان دوران کرونا نیز پرستاران دغدغه و خواسته‌هایی داشتند که به علت شرایط بحرانی جامعه سکوت کردند و به خدمت‌رسانی به مردم عزیز پرداختند. بعد از آن قول‌هایی برای ترمیم حقوق و مزایا و ارتقای کیفیت امکانات رفاهی و اجرای قانون تعرفه‌گذاری به پرستاران داده شد که به‌درستی اجرا نشدند.

چند روزی است که پرستاران در چند شهر ازجمله اراک برای پیگیری خواسته‌های خود دست به اعتراض و تحصن زده‌اند و اعتراض خود را به این‌ وسیله اعلام کرده‌اند. این اعتراضات اخیر پرستاران ریشه در مجموعه‌ای از مشکلات و نارضایتی‌های طولانی‌مدت دارد. دلایل اصلی این اعتراضات را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

• حقوق پایین و تناسب‌نداشتن با حجم کار: یکی از مهم‌ترین دلایل اعتراض پرستاران، پایین‌بودن سطح دستمزد آنها در مقایسه با حجم کاری سنگین و مسئولیت‌پذیری بالایی است که بر‌ عهده دارند. این موضوع به‌ویژه در مقایسه با دیگر مشاغل پزشکی و حتی دیگر مشاغل با مسئولیت مشابه، بسیار مشهود است.

• اضافه‌کاری اجباری و بدون پرداخت مناسب: بسیاری از پرستاران مجبور به انجام اضافه‌کاری‌های طولانی و بدون دریافت دستمزد مناسب هستند. این امر باعث خستگی مفرط، کاهش کیفیت خدمات و افزایش استرس در بین پرستاران می‌شود.

• اجرانشدن کامل قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری: قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری که مصوب شده است، به طور کامل اجرا نمی‌شود و پرستاران از مزایای آن به طور کامل بهره‌مند نمی‌شوند.

• کمبود نیروی انسانی: کمبود نیروی انسانی در بخش پرستاری‌ باعث افزایش بار کاری هر پرستار و کاهش کیفیت خدمات می‌شود.

• نبود امنیت شغلی: بسیاری از پرستاران با قراردادهای موقت کار می‌کنند و امنیت شغلی کافی ندارند.

• تجهیزات پزشکی نامناسب: در بسیاری از بیمارستان‌ها، تجهیزات پزشکی قدیمی و فرسوده است که باعث ایجاد مشکلات برای پرستاران و بیماران می‌شود.

• بی‌توجهی به مسائل رفاهی: پرستاران ‌ امکانات رفاهی مناسبی ندارند و این موضوع باعث کاهش انگیزه و رضایت شغلی در آنان می‌شود.

مسائل پرستاران می‌تواند به کاهش کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان‌ها منجر شود و نارضایتی پرستاران می‌تواند باعث افزایش نارضایتی عمومی از سیستم بهداشتی و درمانی شود. نکته تأمل‌برانگیز این است که ادامه این وضعیت می‌تواند باعث مهاجرت بیشتر پرستاران و کادر درمان به دیگر کشورها شود و به کمبود نیروی انسانی در بخش پرستاری بیفزاید.

دولت و وزارت علوم پزشکی باید به افزایش حقوق و مزایای پرستاران اقدام کنند تا این قشر زحمتکش از نظر اقتصادی تأمین شوند. همچنین باید اجرای کامل و دقیق قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری را عملیاتی کنند تا پرستاران از مزایای این قانون به طور کامل بهره‌مند شوند.

دولت باید برای تأمین تجهیزات پزشکی مناسب در بیمارستان‌ها اقدام کند و برای افزایش تعداد پرستاران و کاهش بار کاری هر پرستار برنامه‌ریزی کند. امنیت شغلی برای پرستاران و تبدیل قراردادهای موقت به دائم انجام شود و به مسائل رفاهی پرستاران توجه کرده و امکانات رفاهی مناسبی را برای آنان فراهم کنند و مهم‌تر از همه جامعه باید به پرستاران به‌عنوان قهرمانان سلامت احترام بگذارد و از آنان حمایت کند. رئیس دانشگاه علوم پزشکی اراک از واریز اعتباراتی از طرف وزارت به حساب دانشگاه علوم پزشکی و از ابلاغ پنج‌برابرشدن مبلغ اضافه‌کاری اجباری در هفته آینده خبر داد.

شاید اگر این گفته‌ها عملیاتی شوند، پرستاران گرامی با خاطری آسوده به خدمت‌رسانی خود ادامه دهند.