شروهخوانی در کوچه و جشنواره
ساعاتی بعد از انفجار در بندر شهید رجایی، برای این غم بزرگ، شروهخوانی در فستیوال کوچه برگزار شد. این همان چیزی است که فستیوال کوچه را با دیگر برنامههای موسیقی متفاوت میکند.


ساعاتی بعد از انفجار در بندر شهید رجایی، برای این غم بزرگ، شروهخوانی در فستیوال کوچه برگزار شد. این همان چیزی است که فستیوال کوچه را با دیگر برنامههای موسیقی متفاوت میکند. با غروب آفتاب و وزیدن نسیم گرم بندر بوشهر، صدای سنج و دمام در فضای مدرسه سعادت، محل برگزاری فستیوال کوچه پیچید و هر ضربه دمام، ضربانی از داغ و دریغ را در دل حاضران نواخت. مردم، دانشآموزان، معلمان و چهرههای فرهنگی بوشهر گرد آمدهاند؛ چهرههایی که در روشنای لرزان شمعها، خیره به آسمان و خاک، سوگوار جانهای پرکشیده بندرعباس بودند.
به گزارش خبرنگار ایرنا در میانه این فضای سرشار از اندوه، ناخدا ستوده برپا ایستاده و شروهای سوزناک میخواند؛ شروهای که هر واژهاش همچون زخم تازهای بر جانها مینشیند. صدای او درهمتنیده با کوبش دمامها، روح مجلس را به التهاب میانداخت؛ گویی بندر بوشهر نیز همصدا با بندرعباس، زخم حادثه را بر دل گرفته است. مدرسه سعادت که سالها پیش طلایهدار آگاهی و فرهنگ بود، با زبان سنج، دمام و شروه، به روایت درد مردم جنوب برخاست. در این آیین، رضا شریفیان، سیدروحالله صفوی و حیدر احمدی نیز در سوگ جانباختگان حادثه بندر شهید رجایی هرمزگان شروهخوانی کردند. این مراسم به سوگواری و همدلی با خانوادههای جانباختگان و آسیبدیدگان انفجار اختصاص یافت و ادای احترام به آنها بود.
شروه یکی از آوازهایی است که براساس سوگسرودها در مراسم عزا و ماتم بیشتر در مناطق روستایی استان بوشهر رایج بوده و از اینرو میتوان آن را از «موسیقی روستایی» به شمار آورد که امروزه یکی از شاخصههای موسیقی آوازی استان بوشهر محسوب میشود. برای این نغمه اشعار دوبیتی استفاده میشود که بیشتر از شاعران دوبیتیسرای جنوب هستند.
همچنین برنامههای دیگر شب دوم فستیوال کوچه، شب بلوچستان در کشتی گرندفری و حیدو هدایتی در سالن لیان با یک دقیقه سکوت به احترام جانباختگان بندر شهید رجایی بندرعباس آغاز شد.
تجزیه و تحلیل نمایش قلندرخونه از آثار ایرج صغیری، کارگردان بنام بوشهری تئاتر، یکی از برنامههای شب دوم فستیوال کوچه بود که توسط احسان عبدیپور در سالن لیان بوشهر برگزار شد.
نمایش قلندرخونه، تئاتر آیینی فاخر دهه ۵۰ و تنها تئاتری است که پیترو بروک، کارگردان بنام انگلیسی درباره آن مقاله نوشته است و در آن موسیقی، زبان و برخی رسوم و اندیشههای زیستبومی مردم بوشهر به چشم میخورد. شب دوم فستیوال کوچه تحتالشعاع انفجار بندر رجایی بود؛ اما این فقط در مورد فستیوال کوچه نبود، هنرمندانی که از سراسر ایران برای برگزاری هفدهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران به بندرعباس رفتند نیز همدردی خود را نشان دادند. کمتر از یک ساعت بعد از انفجار، هنرمندان موسیقی هم برای تغییر برنامهها اعلام آمادگی کردند و هم برای اهدای خون و همیاری با آسیبدیدگان.
دیروز اعلام شد حدود 25 نفر در انفجار کشته شدهاند، اما هر لحظه که ابعاد این انفجار مشخصتر میشود، تعداد کشتهشدگان نیز بیشتر میشود و بر تعداد 700 آسیبدیده این انفجار هم اضافه میشود. با تغییر برنامه فستیوال کوچه و جشنواره موسیقی نواحی، شاید مخالفان باور کنند که همه ما بخشی از ایران هستیم، همه ما همدرد یکدیگر هستیم و همه ما دلمان برای ایرانمان میسوزد.
دیدن تصاویر شروهزنی فستیوال کوچه و همینطور جشنواره موسیقی نواحی که در حال برگزاری است، دیدن زخمههایی که بر ساز میزنند و اشکها و دستههای سینهزنی، همه نشان از عزاداری مردم دارد. چه آن جمعیت که هرکدام به طریقی از گوشهای از ایران آمدهاند و چه هنرمندانی که از روستاها و شهرهای دور و نزدیک آمدهاند، همه از دیروز عزادارند. سازها بر مرگ عزیزان نواخته میشوند و دستههای سینهزنی در گوشه و کنار شکل گرفته و اشک و آه حاضران که بند نمیآمد. همه این صحنهها و لحظهها نشان میدهد ایران عزادار است.