نفرین شده‌اید!

شبکه شوتایم که گویا از روزهای اوج آن سال‌ها می‌گذرد، این هفته با یک سریال بسیار ویژه به عرصه دنیای سریال‌های تلویزیونی بازگشته است. از همان زمانی که خبر رسید اما استون قرار است در سریال «نفرین» (The Curse) بازی کند، توجه‌ها به این سریال جلب شد. سریالی که نیتان فیلدر و بنی سفدی هم به عنوان سازنده و بازیگر در آن حضور دارند. سریالی که شوتایم آن را با همکاری استودیوی ای-۲۴ تولید کرده است.

سریال «نفرین» به عنوان یک کمدی سیاه از ژوئن تا اکتبر 2022 فیلمبرداری شد و پخش آن در تاریخ 10 نوامبر 2023 در شبکه شوتایم و به صورت استریم در پارامونت+ آغاز شده است. این سریال نکات ویژه کم ندارد. از اما استون که پس از «مجنون» (Maniac) به یک سریال تلویزیونی پیوسته تا نیتان فیلدر که نوشتن و بازی در این سریال او را تبدیل به یک بازیگر متفاوت کرده است.

اما استون در سال‌های اخیر در سینما و تلویزیون خوش درخشیده و یکی از مهم‌ترین نامزدهای بردن اسکار بهترین بازیگر زن برای فیلم «چیزهای بیچاره» (Poor Things) است. اما استون که هم‌اکنون 35 سالگی را می‌گذراند، در «نفرین» نقشی را بازی می‌کند که شاید در نظر اول چندان سخت نباشد. اما شکل پیش‌برد داستان در این سریال به صورتی است که شخصیت ساده و صمیمی او در نگاه اول به شدت پیچیده می‌شود. این پیچیدگی به گونه‌ای به چشم می‌آید که استون در همین اپیزود اول مسیر را به سمتی روانه می‌کند که دیوانگی محض درون سریال را نمایش بگذارد.

نیتان فیلدر و بنی سفدی که تمام اپیزودهای این سریال 10 قسمتی را نوشته‌اند، یک ایده ساده دارند.  داستان این سریال در مورد زوجی به نام ویتنی با بازی استون و اشر با بازی فیلدر است که در شبکه اچ‌جی‌تی‌وی برنامه‌سازی می‌کنند اما موفق به جذب بیننده نمی‌شوند.    

هر چند که تازه یک اپیزود از سریال «نفرین» پخش شده و تنها می‌توانیم به معرفی آن مشغول شویم، اما همین تک اپیزود نشان می‌دهد که با یک کمدی سیاه به معنای واقعی کلمه روبه‌رو هستیم. سریال فضای زندگی یک زوج جوان را تصویر می‌کند که زندگی عجیب و پر از هیاهویی دارند. آنها با پوشش برنامه‌سازی به دنبال مقاصد دیگری هستند اما آنچه این سریال را تبدیل به یک سریال متفاوت کرده سبک رابطه آنها با یکدیگر است. داستان این زوج از قضا مانند بسیاری دیگر از سریال‌های تلویزیونی مطرح شده به عنوان یک کمدی سیاه، برپایه یک خانواده یهودی می‌گذرد.    

یکی از ویژگی‌های این سریال که در همین اپیزود ابتدایی به خوبی دیده می‌شود، بازی متفاوت بازیگران آن است. استون، فیلدر و سفدی با شناسایی دقیق موقعیت‌های کمدی و شخصیت‌پردازی درست همه آن‌چه در این بین لازم را انجام می‌دهند. استون پیش‌تر به مجله «اینترویو» درباره فیلدر گفته بود: «او بازیگر بسیار خوبی است؛ واقعاً من را شگفت‌زده کرد. به یاد می‌آورم که چند روز صحنه‌ای را تماشا می‌کردم که در آن بازی نمی‌کردم. با اشتیاق به او پیام دادم و گفتم: «یکی از بهترین بازیگرانی هستی که به عمرم دیده‌ام.» بازیگر بسیار خوبی است و یک استعداد ذاتی در سریال «نیتان برای شما»  و «تمرین» (The Rehearsal)؛ اما او نقش خودش را بازی می‌کند. و در عین حال، بازیگری می‌کند.»

سه اپیزود اول این سریال اولین بار در جشنواره نیویورک اکران شده و اپیزودهای چهارم تا دهم همزمان با پخش تلویزیونی در سینماهای اف‌ال‌سی (Film at Lincoln Center) به نمایش در می‌آیند. این سریال به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه یک نفرین، روابط زوجی را که به تازگی ازدواج کرده‌اند، مختل می‌کند. زیرا آنها سعی می‌کنند در حین بازی در برنامه جدید و مشکل‌ساز خود با نام «Flipanthropy»، بچه‌دار شوند.

این سریال هم‌اکنون در وب‌سایت جمع‌آوری نقد روتن تومیتوز، 89 درصد از 37 نقد، با میانگین امتیاز 8.8 از10 مثبت هستند. منتقد روتن تومیتوز درباره در این سریال می‌نویسد: «یک ازدواج شرورانه و ناراحت‌کننده از حساسیت‌ها بین ناتان فیلدر و بنی سافدی، با بازی استادانه‌ اما استون که همه چیز را به هم گره می‌زند، نفرین بینندگان را وادار می‌کند به همان اندازه به هم می‌پیچند.» میانگین امتیاز 75 از 100، بر اساس 28 منتقد، نشان‌دهنده «بررسی‌های عموماً مطلوب» درباره این سریال است.

اما آن‌چه که درباره سریال «نفرین» به طرز عجیبی در همین اپیزود ابتدایی به چشم می‌آید این است که مخاطب عام سریال‌های تلویزیونی احتمالا آن را به این سادگی قبول نخواهد کرد. «نفرین» یک سریال خاص است و زبان بیان دیالوگ‌ها و شکل جلو رفتن اتفاقات داستانی هم دقیقا همین خاص بودن را به رخ می‌کشد. اگر قبلا و در سریال‌های تلویزیونی سازندگان اندکی هم به مخاطب ساده می‌گرفتند، اینجا و در «نفرین» این ساده‌سازی جایی ندارد. سازندگان کمدی سیاه خود را بر اساس یک زندگی عجیب بنا کرده‌اند. زوج جوانی که در خانه شیشه‌ای یا خانه‌های غیرفعال زندگی می‌کنند، دم از اخلاقیات می‌زنند، روابط ویژه و متفاوتی با هم دارند و نکاتی را به میان می‌آورند که در جهان سریال‌های تلویزیونی در سال‌های اخیر کمتر مانند آن را سراغ داریم. شاید اینجا بد نباشد سری به منتقد گاردین بزنیم که بر خلاف ما هر 10 اپیزود را دیده است. او معتقد است دیدن نفرین بسیار ناراحت‌کننده است و تا آنجا پیش می‌رود که اشاره کند تماشای هر یک از 10 اپیزود آن که اکثر آنها به یک ساعت می‌رسد، تقریباً به طور منحصر به فردی ناخوشایند است: «اینکه بگویم به عنوان یک تجربه سرگرمی از آن لذت بردم، دروغ است. وحشتناک و دردناک است. با این حال، همچنین مبتکرانه، تحریک‌آمیز، به‌طور عجیبی مسحورکننده و کاملاً متفاوت از هر چیز دیگری است که امسال در تلویزیون خواهید دید. تقریباً تضمین شده است که به یک اندازه مورد علاقه و نفرت قرار می گیرد.» و این همه آن چیزی است که با تماشای همین یک اپیزود هم از این سریال دریافت خواهید کرد. داستان عشق، دروغ، وفاداری، کلاهبرداری، عدم اعتماد و همه مضامینی که افراد می‌توانند با آن درگیر باشند در «نفرین» مورد توجه واقع شده اما آن‌چه روند داستان را پیش می برد یک نفرین ساده است.

جهان این سریال سیاه و تاریک به گونه‌ای که می‌توان حتی دست از پیشنهاد دادن آن برای تماشا هم کشید اما نمی‌توان دوباره به این نکته تاکید نکرد که «نفرین» یکی از متفاوت‌ترین سریال‌های سال است.