درباره نمایشگاه رودررو از مجموعه هنری جلیل خسروشاهی )مجموعه‌دار هنری( به کیوریتوری سارا حسینی
مجموعه‌داری هنری و نمایش آثار مجموعه‌دار
مجموعه‌داری هنری امری نوظهور در عرصه هنری ایران است و به‌جز مواردی خاص، سابقه آن به حدود دو یا سه دهه می‌رسد اما در سال‌های اخیر خوشبختانه شاهد افزایش گرایش به مجموعه‌داری هستیم که امری مثبت برای هنر ایران است؛ چراکه گردآوری آثار هنری در سطوح مختلف اهمیت شایان توجهی دارد و یاری‌رسان جنبه‌های فرهنگی، شخصی، تاریخی و حتی مالی جامعه خواهد بود.
رزا متین‌فر
مجموعه‌داری هنری امری نوظهور در عرصه هنری ایران است و به‌جز مواردی خاص، سابقه آن به حدود دو یا سه دهه می‌رسد اما در سال‌های اخیر خوشبختانه شاهد افزایش گرایش به مجموعه‌داری هستیم که امری مثبت برای هنر ایران است؛ چراکه گردآوری آثار هنری در سطوح مختلف اهمیت شایان توجهی دارد و یاری‌رسان جنبه‌های فرهنگی، شخصی، تاریخی و حتی مالی جامعه خواهد بود. انتخاب و خرید آثار هنری ابتدا امری عمیقا شخصی است و به افراد اجازه می‌دهد تا خود را با اشیایی احاطه کنند که احساساتشان را برمی‌انگیزد، تفکر انتقادی را تحریک می‌کند و خلاقیت را برمی‌انگیزد. برای بسیاری، داشتن هنر منبع شادی و الهام است و زندگی آنها را به شیوه‌های عمیقی غنی می‌کند. اما از طرفی هنر می‌تواند سرمایه‌گذاری ارزشمندی باشد. بازار هنر انعطاف‌پذیری و پتانسیل بازده مالی قابل توجهی را در طول زمان نشان داده است. علاوه بر این، جمع‌آوری آثار هنری از طریق فروش گالری‌ها، حراج‌ها، نمایشگاه‌های موزه و گردشگری مرتبط با مقاصد هنری به اقتصاد کمک می‌کند. می‌توان گفت کلکسیونرها نقش اساسی در حفظ آثار هنری، تضمین حفاظت و دسترسی به آنها را برای نسل‌های آینده ایفا می‌کنند. در نتیجه حمایت از مجموعه‌داری امری ضروری در عرصه هنرهای تجسمی است. در راستای پرداختن به موضوع مجموعه‌داری و حمایت از آن، نمایشگاهی متفاوت با عنوان «رودررو» از مجموعه هنری جلیل خسروشاهی (مجموعه‌دار هنری) به کیوریتوری سارا حسینی از 17 تا 28 آذر در محل باغ‌موزه هنر ایرانی برگزار شد. این نمایشگاه در عین سادگی، ویژگی‌های د‌رخور توجهی داشت؛ چراکه با حذف واسطه، آثار مجموعه‌دار را به‌طور مستقیم به نمایش گذاشته بود و به‌نوعی مخاطب را با کلکسیونر روبه‌رو کرده بود؛ که نام «رودررو» در راستای همین هدف انتخاب شده بود. از طرفی «حسینی» در جهت تأکید بر رویکرد مجموعه‌داری و حفظ و نگهداری آثار، فضای موزه‌ای برای نمایش آثار در نظر گرفته بود. بیشتر آثار از هنرمندان جوان و فوق معاصر بودند و مجموعه‌دار کمتر شهرت یا سابقه هنرمند را مورد توجه قرار داده بود و علاقه به اثر و محتوای روشنفکری آثار را به‌عنوان عامل اصلی در انتخاب و خرید آثار در نظر گرفته بود. همچنین همراه با این نمایشگاه، نشستی برگزار شد که در آن فعالان هنر به بیان نظرات خود درباره مجموعه‌داری پرداختند و مفاهیم مفیدی را مطرح کردند. در کل، مجموعه‌داری هنری با حفظ، ترویج و تجلیل از تنوع و آفرینش هنری، نقشی محوری در شکل‌دهی جوامع، تقویت گفت‌وگو و امنیت مالی هنرمندان ایفا می‌کند. امید است که در آینده شاهد فعالیت‌ها و رویدادهای بیشتری در زمینه گسترش مجموعه‌داری باشیم.
