دانش‌آموزان، مرزهای کنشگری سیاسی را جابه‌جا کردند

هرچه از انسداد در سیاست‌ورزی، افکار، اندیشه و عمل برخی کهنه‌سیاست‌مداران جریانی خاص گفته می‌شود، نباید از ایفای نقش بازیگران نوظهور عرصه سیاست‌ورزی در سال گذشته یعنی نوجوانان و دانش‌آموزان غافل شد.

نوجوانان و جوانانی که با وجود آنکه هرگز در بازتعریف آینده توسعه سیاسی جدی گرفته نشدند و تقریبا دنیایشان طوری دیگر تعریف می‌شد، تصویری از جوان ایرانی ترسیم کردند که متفاوت از برداشت سیاست‌مداران و جامعه‌شناسان سیاسی کشور بود. کنش سیاسی با حضور پررنگ نوجوانان در پاییز گذشته در حال پوست‌اندازی است و گویی مکتبی جدید وارد ادبیات سیاسی ایران خواهد شد که مطالبه‌خواهی دانش‌آموزان آن را پایه‌گذاری کرده است؛ دانش‌آموزانی در برابر مدعیان کار‌کشته سیاست‌ورزی، مرزهای کنشگری را جابه‌جا کردند.

نوجوانانی که نشان دادند آن‌قدرها هم سرگرم بازی و لذت‌جویی، آن‌گونه که جامعه‌شناسان آنها را در چارچوب‌بندی شناخت نه‌چندان دقیق خود قرار می‌دهند، نبوده‌اند و تعریفی جدید از خط قرمز برای خود دارند و در شرایطی خاص، چنان پای آرمان خود ایستادند که حتی به گفته ضرغامی، بازجوها هم در درک آنها وامانده بودند.

در‌حالی‌که نسل فعلی دانش‌آموزان متهم به کم‌دانشی و دور‌بودن از دغدغه‌های اجتماعی، محیط‌زیستی و... همیشه در سیبل سرزنش‌ها قرار داشته است، یکباره برای دادخواهی در پرونده دختری که فقط شنیده بودند در بازداشت گشت ارشاد فوت کرده است، هفته‌ها در خیابان‌ها به اعتراض ماندند.

آنها تنها قشری از معترضان جوان ایرانی در چهار دهه گذشته بودند که این‌گونه تصویری از خود به‌جا گذاشتند‌. اینکه موافق یا مخالف نگرش سیاسی و اعتراضی آنها باشیم، چیزی از نقش‌آفرینی آنها در فضای سیاسی ایران کم نخواهد کرد. گام بلند این نوجوانان در پویایی جامعه سیاسی، در فضایی کاملا متفاوت از آنچه از دنیای آنها ترسیم می‌شد، ایجاب می‌کند که برای رسیدن به شناختی دقیق و به دور از قضاوت‌های غرض‌ورزانه و جانبدارانه با تفسیری درست از کنشگری اجتماعی و سیاسی این نسل به بحث و بررسی کارشناسی نشست.

از این روحیه چه خوشمان بیاید و چه ناراضی باشیم، نمی‌توانیم چشمان‌مان را روی تأثیرگذاری نسل نوجوان بر سیاست‌ورزی نوین ایران ببندیم.