تکاپوی استاندار روی خط وفاق
شنیده‌اید که می‌گویند مدیریت علم است این حرف‌ها، سخنی متین و فاقد معارض منتها به قول قدما شر در جزئیات پنهان می‌شود،چه کسی با چه عقیده، مرام و روشی مدیر باشد، در کدام مکتب مدیریتی طی طریق کرده باشد و بسیار ازاین‌دست جزئیات که هرکدام مثنوی هفتاد من کاغذ هست و خارج از این مقال.
فاطمه شفیعی-سردبیر ویژه نامه شرق اصفهان: شنیده‌اید که می‌گویند مدیریت علم است این حرف‌ها، سخنی متین و فاقد معارض منتها به قول قدما شر در جزئیات پنهان می‌شود،چه کسی با چه عقیده، مرام و روشی مدیر باشد، در کدام مکتب مدیریتی طی طریق کرده باشد و بسیار ازاین‌دست جزئیات که هرکدام مثنوی هفتاد من کاغذ هست و خارج از این مقال.
حق‌دارید بپرسید خب که چه! این روزها اصفهان مدیر جدیدی دارد، نه‌فقط شهر که استان پهناوری در مرکز کشور، چهار حوادث و به قول استخوان خردکرده‌ها میدان مین مدیران، مهدی جمالی نژاد هفته گذشته به مقام نماینده عالی دولت در استان اصفهان برگزیده شد و دفترودستک اش در معاونت عمران و توسعه امور شهری و روستایی را رها کرده تا به انتظام امور زادگاهش بپردازد.
بعضی‌ها می‌گویند جمالی نژاد با پذیرفتن پست استانداری در اصفهان ریسک بزرگی کرده و با توجه سوابق استانداران پیشین، چالش‌های عدیده و سامان نیافته، در کنار به پایان نرسیدن عمر طبیعی دولت پیشین به‌واسطه سانحه هوایی برای رییس جمهور فقید، بهتر بود در زمان دیگری راهی این استان می‌شد. از طرفی برنده انتخابات زودهنگام 1403، قطعا اصلاح‌طلب است و نامزد منتسب به طیف مقابل، نتوانست نظر مثبت رای دهندگان را جلب کند.
بااین‌حال جمالی نژاد اگرچه چندان در تعریف‌های رسمی، مدیری اصول‌گرا شناخته نمی‌شود اما او سال 1394 با توافق جبهه پایداری و سه عضو اصلاح‌طلب شورای چهارم بر سر برکناری سقایی نژاد، اصول‌گرای قدرتمند اصفهانی، به‌عنوان شهردار مطرح و انتخاب شد، در آن روزها اگرچه اکثریت ترکیب شورا در اختیار اصول‌گرایان سنتی و جبهه پایداری بود اما دولت اول حسن روحانی خود را مستحضر به حمایت اصلاح‌طلبان و اعتدالیون می‌دید که همین امر می‌توانست از عوامل تاثیرگذار بر تصمیم جبهه پایداری برای پیشنهاد کردن جمالی نژاد در صحن علنی شورای چهارم باشد.
طی سال حضور او، شهر اصفهان با تغییرات جالبی همراه شد، چهارباغ بالاخره پیاده راه شد و حضور رسانه‌ای پرحجم شهردار همراه سبک جدیدی از پرسونال برندینگ او، به شهروندان یادآوری کرد که در ساختمان سفید دروازه دولت کت تن چه کسی است( یا حداقل این‌طور برداشت کردند) درواقع سلوک شخصی و تکیه جمالی نژاد بر نُرم های نوین تبلیغات و ویژند( برند) سازی از شهرداری و شهردار توانست تا حدی چهره 12 ساله شهرداری را عوض کند.
با پیروزی قاطع لیست اصلاح‌طلبان در شورای پنجم عملا حتی اگر آن شورا یا دوستان وزارت کشوری هم تمایل و مصلحتی در ادامه حضور شهردار وقت داشتند، فشار بدنه حامی به‌خصوص اعضای ستاد انتخاباتی شهر امید اجازه چنین کاری نمی‌داد، البته نگارنده به خاطر دارد که شهردار وقت پیش از برگزاری انتخابات در اردیبهشت 1396 پیروزی قاطع اصلاح‌طلبان را پیش‌بینی کرده بود و به این لحاظ نتیجه حاصل‌شده برایش غریب نبود.
پس استاندار فعلی و شهردار وقت جایش را به فرماندار اسبق اصفهان، قدرت الله نوروزی داد در عین حمایت برخی از بدنه نخبگان برای ابقای جمالی نژاد، همان مسیری که این بار با پیروزی اصلاح‌طلبان به‌صورت دیگری قرار بر تحقق اش بود اما به مقصد نرسید.اما مسیر پیشین چه بود و چرا اجرایی نشد، برای درک بهتر اعوجاج انتصابات عمومی و سیاسی استان، بد نیست این را بدانید: زمانی ذاکر اصفهانی استاندار منصوب از سوی دولت دهم( دولت دوم محمود احمدی‌نژاد) پس از انتخابات 1392، در مذاکراتی که بعدها مضمون آن به گوش رسید، برای ماندن در پست استانداری اصفهان ولو چند ماه ابراز تمایل کرده بود و حاضر بود در این راه خواسته‌های معقول جریان پیروز را مدنظر قرار دهد، پیشنهادی که ظاهرا مورد موافقت قرار نگرفت هرچند در ادامه نظر اصلاح‌طلبان هم با آمدن زرگر پور اصفهانی ( اصول‌گرای معتدل و معاون آبِ وزارت نیرو) تامین نشد، همین مساله در سال 1394 با مختصر تغییراتی تکرار شد و به انتصاب نوروزی منتهی شد. بااین‌حال مسیر موجود در مرحله 1403 نتایجی مانند 1392 رقم زد و ناکامی حامیان اصلاح‌طلب را در پی داشت.
امروز اما جمالی نژاد سکان‌دار استانی است که هرروز با چالش‌های جدیدی مواجه می‌شود، بازنشر این چالش‌ها شاید چندان حاصلی نداشته باشد، ایشان به‌واسطه تجربه‌های پیشین، حضور در وزارت کشور، دسترسی به انواع آمارها و گزارش‌های محرمانه یا غیر محرمانه اما تخصصی، به‌طور اطلاعات بیشتری در اختیار دارد، می‌تواند مشاورانی امین و دلسوز برای خود برگزیند و همان‌طور که در شهرداری تا پاسی از نیمه‌شب گذشته در دفتر کارش حاضر بود،طی طریق کند!اما آیا بیدار ماندن و مجاهدت‌های شخصی می‌تواند گره از کار این استان که به‌واقع زیست‌گاه همه ما شهروندان و تکه‌ای از خاک مقدس ایران است، کافی به نظر می‌رسد؟ می‌توان انتظار داشت یک نفر به همراه چند مدیرکل کار بلد که اصلا هیچ سفارشی هم در برگزیدنشان تاثیر نداشته، به انتظام امور بپردازند و موفق بشوند!
متاسفانه پاسخ منفی است، یک نفر یا چند نفر با نیت‌های خوب و حتی تلاش‌های شبانه‌روزی، نخواهند توانست آواری که سال‌ها تلنبار شده را ظرف یک سال و دو سال سامان دهند، از سوی دیگر کار از برنامه‌ریزی، ارایه طرح و تصویب دستورالعمل‌های اداری نیز گذشته است، گفتاردرمانی معروف دکتر جمالی نژاد با آن خلق‌وخوی حسنه و گرامی هم تا یکجایی جواب می‌دهد، پس چاره چیست؟
