چالش‌های بخش خصوصی
روزگار غریبی است. در این دنیای شتابان، جایی که چالش‌ها روز به روز غیرخطی‌تر می‌شوند و فرصت‌ها همچون نسیمی زودگذر می‌وزند و از دسترس دور و دورتر می‌شوند، یک حقیقت بی‌چون‌و‌چرا بیش از پیش هویداست: تنها از طریق همگرایی، همفکری و بهره‌گیری از شایستگان می‌توان میراثی را ماندگار کرد و به قله امید و بلندی رسید.
رامین خسروخاور
روزگار غریبی است. در این دنیای شتابان، جایی که چالش‌ها روز به روز غیرخطی‌تر می‌شوند و فرصت‌ها همچون نسیمی زودگذر می‌وزند و از دسترس دور و دورتر می‌شوند، یک حقیقت بی‌چون‌و‌چرا بیش از پیش هویداست: تنها از طریق همگرایی، همفکری و بهره‌گیری از شایستگان می‌توان میراثی را ماندگار کرد و به قله امید و بلندی رسید. آری امروز که اقتصاد جهان با سرعتی بی‌سابقه در حال تغییر و تحول است، بخش خصوصی همچون قلب تپنده می‌تواند نقش محوری در خلق ارزش، بهره‌وری، اشتغال‌زایی و خلاقیت و نوآوری داشته باشد. این بخش، نه‌تنها موتور محرکه رشد اقتصادی بلکه بسترساز رفاه عمومی و ثبات اجتماعی است. با این حال، امروز چالش‌های بی‌شماری مسیر بخش خصوصی را ناهموار کرده‌اند؛ از فراوانی مقررات و پیچیده‌بودن آنها تا سیاست‌های ناکارآمد و انواع محدودیت‌ها، دیده‌نشدن‌ها و باورنداشتن به این بخش. در صورتی که بخش خصوصی با بهره‌گیری از خلاقیت، چابکی و جسارت می‌تواند در رشد و توسعه کشور نقش‌آفرین باشد، آنچه امروز بیش از هر چیز نیازمند آن هستیم، شنیده‌شدن، دیده‌شدن، باور‌داشتن و حمایت عادلانه است. ما بر این باوریم که تعامل سازنده میان دولت و بخش خصوصی، نه‌تنها به نفع کارآفرینان و سرمایه‌گذاران بلکه ضامن پیشرفت ملی است. رفع موانع، ایجاد ثبات در قوانین، تسهیلگری فرایند و پذیرش نقش بخش خصوصی در تصمیم‌گیری، ضرورتی انکارنشدنی است. امروز بیش از هر زمانی دیگر نیازمند طرحی نو و روشی متفاوت از گذشته هستیم. آری امروز بیش از هر زمانی نیاز است نهال امید را پرورش دهیم و صخره دشواری را با کوشش و همت از سر راه برداریم و با درایت و تدبیر بستری فراهم کنیم که در آن نوآوری‌ها شکوفا شوند، اشتغال رونق یابد و چرخ‌های اقتصاد با سرعت مستمر و ثبات بیشتری به حرکت درآید. و این ممکن نیست جز با درک مشترک از درد مشترک و تفاهم بر سر راه مورد قبول دولت و بخش خصوصی.
