نامه سرگشاده جمعی از استادان اخراجی و تعلیقی به رئیس‌جمهور
جمعی از استادان اخراجی و تعلیقی دانشگاه به رئیس‌جمهور نامه سر‌گشاده‌ای نوشتند
شرق: جمعی از استادان اخراجی و تعلیقی دانشگاه به رئیس‌جمهور نامه سر‌گشاده‌ای نوشتند که این نامه در ادامه می‌آید:
جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان با سلام؛ نظر به دستور اخیر شما به وزیر علوم، تحقیقات و فناوری مبنی بر بازگشت و ادامه کار استادان و دانشجویانی که به دلایل ناموجه، غیرقانونی و سیاسی از حقوق و فرصت‌های شهروندی خود محروم شده و در وضعیت اخراج، تعلیق، بازنشستگی و استعفای اجباری قرار گرفته‌اند، نکاتی را خدمت شما عرض می‌کنیم: با وجود دستور صریح شما، هنوز سازوکار روشنی درباره بازگشت استادان اخراجی به دانشگاه اعلام نشده و اقدام مؤثری در این مورد صورت نگرفته است.
قرائن و شواهد موجود حکایت از موانعی دارد که سد راه بازگشت این افراد به دانشگاه شدهاند. ما جمعی از استادان اخراجی، خواهان اظهارنظر روشن و اقدام قاطع در این مورد هستیم تا روشن شود آیا اراده‌ای واقعی در کار است یا صرفا با بازگشت تعدادی انگشت‌شمار قرار است این موضوع مورد بهره‌برداری تبلیغاتی قرار گیرد!
در حافظه تاریخ بماند که مسئولانی بودند که استادان دانشگاه را به جرم سعادت‌خواهی، راست‌گویی و احساس مسئولیت اجتماعی از حق طبیعی و اولیه کارکردن باز داشتند. آنچه به ناروا بر ما گذشته است، محصول سازوکار غیر‌علمی و غیرشفاف تعیین صلاحیت عمومی و تبدیل وضعیت و تفتیش عقاید است. بخش اصلی مسئله وجود قوانین و مقررات ناقض «آزادی آکادمیک» است که در سال‌های اخیر به تصویب رسیده است به گونه‌ای که عملا نهاد دانشگاه و مجموعه علمی و اداری آن تبدیل به اپراتور برخی نهادها برای گزینش و تعیین صلاحیت اعضای هیئت علمی شدهاند! آنچه تحت عنوان «قانونی‌بودن» اخراج استادان مطرح می‌شود، محصول این سازوکار شبه‌‌قانونی ناسالم و غیر‌مسئولانه است. پیداست که قانون در صورتی محترم است که حافظ حقوق انسانی همه شهروندان بوده و در تضاد با اصل بی‌طرفی و عدالت به‌مثابه انصاف نباشد. این‌چنین «قانون‌گذاری» اقتدارگرایانه و ناعادلانه‌ای ریشه فساد و ناکارآمدی در دانشگاه است. بدیهی است که بازگشت استادان دگراندیش و منتقد در شرایطی ممکن و مطلوب است که شاهد تغییری در این سازوکار ناسالم باشیم. ما همچنان از حق انسانی و شهروندی خود برای اظهارنظر، نقد حکمرانی و تعهد به مبانی علمی و دانشگاهی که راست‌گویی، تفکر انتقادی و زیستن در دایره حقیقت است، دفاع کرده و حق اعتراض و انتقاد مردم از حاکمان را یک اصل بنیادین و خدشه‌ناپذیر می‌دانیم.
در این زمینه خواستار آنیم تا ضمن جبران حق و حقوق تضییع‌شده استادان اخراجی، بدون تشریفات اداری و بوروکراتیک فرسایشی امکان «حضور مجدد همه آنها» در دانشگاه فراهم شود. تقاضا داریم ضمن حفظ حرمت و کرامت اعضای هیئت علمی دانشگاه، از سرگردانی‌های بی‌حاصل اداری و اخذ تعهدهای عقیدتی و سیاسی ممانعت شود. همچنین به‌عنوان بخشی از بدنه انسانی دانشگاه «خواهان بازگشت بی‌قید‌و‌شرط همه دانشجویان اخراجی و تعلیقی و دلجویی از آنها» هستیم. امید است که با تغییر نگرش و اصلاح ساختارها و موانع موجود شاهد اعتلای جایگاه دانشگاه و نیروی انسانی آن باشیم. راستی آور که شوی رستگار/ راستی از تو ظفر از کردگار.
امضا‌کنندگان: دکتر مرتضی نعمتی، هیئت علمی دانشگاه چمران اهواز-دکتر حسن باقری‌نیا، هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری-دکتر ابوالفضل شایان، هیئت علمی دانشگاه جهرم-دکتر بهروز چمن‌آرا، هیئت علمی دانشگاه کردستان-دکتر آمنه عالی، هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی-دکتر سید‌جواد امامی، هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت-دکتر حمیده‌سادات خادمی، هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی-دکتر احمد رحیمی، دانشگاه فردوسی و دانشکده فنی شهید منتظری مشهد-دکتر ابوالقاسم رحیمی، هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری-دکتر زهرا خشک‌جان، هیئت علمی دانشگاه باهنر کرمان-دکتر محمد سلطانی‌رنانی، هیئت علمی دانشگاه اصفهان-دکتر مهشید گوهری، دانشگاه فردوسی مشهد.