آیا قالیباف کاندیدای نظام است؟
قالیباف، توهم کاندیداهای نظام است که مطرح کردنش یک هدف دارد: «کاهش مشارکت و نتیجتا، معلوم بودن نتیجه انتخابات.»
به گزارش شبکه شرق، هنوز از بیانات رهبر انقلاب که میزان مشارکت، مهم‌تر از نتیجه انتخابات است، بیش از ۱۰ روز نمی‌گذرد. اگر این امید رهبری محقق شود، مفهوم کاندیدای نظام، یک بار دیگر هوا می شود و قالیباف هم می‌رود پی کارش!
«محمد مهاجری»در مطلبی، به این پرسش پرتکرار این روزها پرداخته که «آیا «محمدباقر قالیباف» کاندیدای نظام است؟» و نوشته است: «اینک در انتخابات ۱۴۰۳، باز هم قالیباف برای چهارمین بار به میدان آمده و بعضی تحرک‌ها می‌خواهد به این شائبه و شایعه دامن بزند که او همچنان کاندیدای نظام است... فشار به جلیلی برای کناره‌گیری به نفع او، در این راستاست.»
«محمد مهاجری» در این خصوص نوشت:
«شاید نخستین بار موضوع «کاندیدای نظام» در انتخابات ۷۶، به میان آمد. جریان راست آن روز، به گونه‌ای برخورد کرد که آقای ناطق نوری، کاندیدای نظام است. سیدمحمد خاتمی اما به راحتی توانست او را شکست دهد.
در سال ۱۳۸۰، دکتر احمد توکلی وارد عرصه شد. خاتمی این بار هم از سد کاندیدای نظام عبور کرد.
در سال ۱۳۸۴، کاندیداهای اصولگرا متعدد بودند اما لقب کاندیدای نظام را محمدباقر قالیباف کسب کرد اما نتوانست رئیس جمهور شود.
در سال ۱۳۸۸، گفتند احمدی نژاد کاندیدای نظام است و البته رای آورد.
در سال ۱۳۹۲، قالیباف باز هم در خلعت کاندیدای نظام وارد شد و انتخابات را به حسن روحانی باخت.
در سال ۱۳۹۶، قالیباف با مرحوم رئیسی وارد میدان شدند و گفته شد هر دو کاندیدای نظام هستند. چند روز مانده به انتخابات، قالیباف به فرموده کنار کشید و لقب کاندیدای نظام در رئیسی منحصر شد. او هم پاستور را به حسن روحانی وانهاد و رفت.
در ۱۴۰۰، ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار شدند تا مرحوم ابراهیم رئیسی را کاندیدای نظام معرفی کنند. برای نخستین بار این شائبه همیشگی به واقعیت نزدیک شد و او توانست در غیبت و ردصلاحیت رقبای مشهور، رئیس جمهور شود.
اینک در انتخابات ۱۴۰۳، باز هم قالیباف برای چهارمین بار به میدان آمده و بعضی تحرک‌ها می‌خواهد به این شائبه و شایعه دامن بزند که او همچنان کاندیدای نظام است... فشار به جلیلی برای کناره‌گیری به نفع او، در این راستاست.
قالیباف لابد فکر می‌کند بدهی نظام جمهوری اسلامی به او، مبنی بر رئیس‌جمهور شدنش، دارد نقد می‌شود!
ترکیب کاندیداهای اصولگرای تاییدصلاحیت‌شده که هم‌ردیف با او در مناظره می‌نشینند نیز، او را امیدوار می‌کند. تقریبا همه قدکوتاه تر از اویند. قالیباف جوری حرف می‌زند که مصداق ضرب‌المثل «آسه برو، آسه بیا» ست. درگیر نمی‌شود. فقط حرف خودش را می‌زند که دست بر قضا، نه نکته درخوری دارد، نه وعده مهمی. ادای منتقدان را در می آورد اما به حدی لایتچسبک است که صدای یکی دو نامزد اصولگرای دیگر را هم درآورده....
واقعیت اما لزوما این نیست. همه فهمیده‌اند انتخابات ۱۴۰۰، یک اشتباه بزرگ بود. یکدست‌سازی و خالص‌سازی، باعث شد قد حاکمیت آب برود و ۱۴۰۳، فرصتی برای بازسازی است. اما نه به گونه‌ای که به ۷۶ و ۹۲ برگردد.
تیغ ردصلاحیت‌ها همچون سه سال پیش، نامزدهایی را که می‌توانستند طومار خالص‌سازان را در هم بپیچند، تایید نشد. اما نامزدی را در بین اصلاح‌طلبان تایید کردند که در ۱۴۰۰ رد شده بود!
لابد ارزیابی یکدست‌سازان این بود که با او (پزشکیان) می‌توان قصه یک تیر و دو نشان را تکرار کرد. یعنی اگر اصلاح‌طلبان پشتش درنیامدند که شکست می‌خورد و بازی تمام می‌شود. و اگر هم حمایتش کردند، به دلیل مشارکت پایین، می‌بازد و اصلاح‌طلبان با فن خود خاک شده‌اند و در نتیجه قالیباف به عنوان کاندیدای نظام رئیس‌جمهور می‌شود.
زمین بازی اما واقعا اینگونه است؟ شاید باشد اما این زنجیر یک حلقه مفقوده دارد و آن «کاندیدای نظام» است. کاندیدای نظام حتی اگر در ذهن بعضی‌ها یک واقعیت باشد، اما در عرصه عمل، بارها نقض شده و حاکمیت نشان داده که چنین نامزدی را یا ندارد یا اگر دارد، تا آخر پایش نمی‌ایستد. و قالیباف، توهم کاندیداهای نظام است که مطرح کردنش یک هدف دارد: «کاهش مشارکت و نتیجتا، معلوم بودن نتیجه انتخابات.»
هنوز از بیانات رهبر انقلاب که میزان مشارکت، مهم‌تر از نتیجه انتخابات است، بیش از ۱۰ روز نمی‌گذرد. اگر این امید رهبری محقق شود، مفهوم کاندیدای نظام، یک بار دیگر هوا می شود و قالیباف هم می‌رود پی کارش!»
