ما هیچ، ما نگاه

آیا قرار است بدترین آماده‌سازی تاریخ برای حضور در جام جهانی را داشته باشیم؟ شاید شروع مطلب با چنین پرسشی غیرمنتظره به نظر برسد ولی وضعیت فوتبال ایران چنان آشفته است که اتفاقا فرصتی برای شگفتی هم باقی نمی‌ماند. ایران باید کمتر از 200 روز دیگر در جام جهانی قطر به میدان برود ولی برخلاف انتظار هیچ برنامه مشخصی برای آماده‌سازی در این مسیر وجود ندارد. می‌توان به مباحثی که پیش‌تر عنوان شده رجوع کرد و این مورد را به آشفتگی مدیریتی در فدراسیون فوتبال مرتبط دانست ولی عجیب آنکه دغدغه‌ای برای برطرف‌کردن مشکلات تیم ملی وجود ندارد! این تیم علاوه بر آنکه رقیبی را برای بازی‌های دوستانه ندارد، سرمربی‌اش را هم به مرخصی فرستاده و مشخص نیست چرا دراگان اسکوچیچ هم اصراری برای مشخص‌شدن وضعیت تیم ملی ندارد. برای این دوره از رقابت‌ها، برخلاف گذشته، فیفا‌یی‌ها متفاوت شده و تیم‌ها در دو بازه مشخص فرصت برگزاری بازی دوستانه خواهند داشت. در این مسیر دو بازه زمانی در خرداد و اواخر شهریور تعیین شده تا تیم‌های حاضر در جام جهانی بتوانند برابر رقبا به میدان بروند. تفاوت عمده این دو پنجره درنظرگرفته‌شده از سوی نهاد بین‌المللی برای فیفادی این است که تیم‌های اروپایی درگیر رقابت‌های خودی هستند و فرصت بازی دوستانه با آنها برای تیم‌هایی از قاره‌های دیگر در دسترس نخواهد بود. اینجاست که اهمیت بازی با تیم‌های آمریکایی و آفریقایی بیشتر به چشم می‌آید. با توجه به همین مقوله اهمال گسترده مسئولان فدراسیون فوتبال ایران آزاردهنده می‌شود. برخلاف تیم‌های ژاپن، کره‌جنوبی و عربستان که بازی‌های دوستانه پیش از حضور در جام جهانی را فیکس کرده‌اند، ایران هنوز رقیبی ندارد. موضوع وقتی بحث‌برانگیز می‌شود که در مقایسه با سه تیم مذکور، به طرز واضحی ایران عقب افتاده است.

ژاپن که در گروه پنجم جام جهانی باید به مصاف تیم‌های آلمان، اسپانیا و برنده پلی‌آف نیوزیلند و کاستاریکا برود، دست‌کم پنج بازی باکیفیت را در دستور کار قرار داده است. این تیم ابتدا 12 خرداد به مصاف پاراگوئه می‌رود و چهار روز بعد از برزیل پذیرایی می‌کنند تا پیش از جام جهانی و مصاف با دو تیم بزرگ گروه‌شان، تجربه دیداری بزرگ را داشته باشند. ژاپنی‌ها 20 خرداد مقابل غنا قرار می‌گیرند و چهار روز بعد به مصاف یکی از دو تیم شیلی یا تونس خواهند رفت. البته این تیم در تورنمنت چهارجانبه شرق آسیایی ماه بعد هم شرکت می‌کنند؛ مسابقاتی که با حضور آنها، کره‌جنوبی، چین و هنگ‌کنگ به انجام خواهد رسید. این بهترین فرصت برای بازیکنان داخلی ژاپن است تا بتوانند خود را به کادر فنی نشان دهند و جزء مسافران قطر نام خود را جای بدهند. دیدارهای ژاپن در این تورنمنت به این ترتیب است: هنگ‌کنگ (28 تیر)، کره‌جنوبی (2 مرداد) و چین (پنج مرداد). کره‌جنوبی هم برنامه درخور توجهی را تا پیش از پنجره دوم فیفا مقابل دیدگان خود می‌بیند. آنها تقریبا مشابه ژاپن، رقبای آمریکای‌جنوبی را هدف قرار داده‌اند. اروگوئه، یکی از رقبای کره‌جنوبی در گروه هشتم جام جهانی است. کره در تاریخ دوازدهم خردادماه مقابل برزیل صف‌آرایی می‌کند. چهار روز بعد پذیرای شیلی خواهند بود و بیستم خردادماه را با بازی مقابل پاراگوئه به اتمام می‌رسانند. کره‌‌ای‌ها، همان‌طورکه ذکر شد، به اتفاق ژاپن و دو تیم شرق آسیایی دیگر در تورنمنت چهارجانبه اواخر تیرماه و اوایل مردادماه شرکت می‌کنند. عربستان هم که باید در گروه چهارم به مصاف آرژانتین، لهستان و مکزیک برود، تدارک ویژه‌تری را برای بازی‌های دوستانه در دستور کار قرار داد‌اند. آنها به‌جای ماندن در خانه قصد کرده‌اند در هر دو پنجره فیفا، راهی اسپانیا شوند و در آلیکانته به انجام تمرینات خود بپردازند. اردوی عربستان حدفاصل 10 تا 19 خردادماه خواهد بود. سعودی‌ها در تاریخ‌های 15 و 19 خرداد به ‌ترتیب مقابل کلمبیا و ونزوئلا قرار می‌گیرند. این تیم در پنجره بعدی باید حدفاصل 26 شهریور تا پنجم مهر در اسپانیا خود را مهیای جام جهانی کند. شاگردان رنار ابتدا در تاریخ یکم مهرماه مقابل اکوادور قرار خواهد گرفت ولی از حریف بعدی آنها رونمایی نشده است. این تیم عربی توجه ویژه‌ای به تقابل با آرژانتین دارد و هر سه حریف ابتدایی‌اش نمایندگان منطقه آمریکای‌ جنوبی هستند. البته شباهت‌هایی بین فوتبال مکزیک و نمایندگان آمریکای‌ جنوبی وجود دارد.

با نگاهی به این شرایط، مسئولان فدراسیون فوتبال به دادن وعده و وعید بسنده کرده‌اند؛ آنها که روزگاری از بازی با برزیل و آرژانتین حرف می‌زدند، هنوز نتوانسته‌اند حتی دیداری با ونزوئلا فیکس کنند. به ‌این ‌ترتیب واضح است که اگر رقیبی درخور در مسیر جام جهانی مقابل ایران قرار نگیرد، نمی‌شود انتظاری از این تیم که در مقایسه با سایر تیم‌های آسیایی که در گروه ساده‌تری قرار گرفته‌اند، داشت.