چند ایده که جهان را بهتر کرد
در آستانه پایان سال 2022 شبکه خبری سیانان نیز در مراسمی قهرمانان سال را به انتخاب مردم معرفی کرد. در این مراسم که با حضور چهرههای شناختهشده برگزار شد، افراد مختلفی به خاطر ایدهها و تلاشهایشان برای بهبود زندگی دیگری مورد قدردانی قرار گرفتند.

در آستانه پایان سال 2022 شبکه خبری سیانان نیز در مراسمی قهرمانان سال را به انتخاب مردم معرفی کرد. در این مراسم که با حضور چهرههای شناختهشده برگزار شد، افراد مختلفی به خاطر ایدهها و تلاشهایشان برای بهبود زندگی دیگری مورد قدردانی قرار گرفتند. مجریان شانزدهمین مراسم سالانه «قهرمانان سیانان: ادای احترام به تمام ستارهها» آندرسون کوپر از سیانان و کلی ریپا از شبکه ایبیسی بودند که در موزه تاریخ طبیعی آمریکا برگزار شده بود. «آیدان ریلی» یکی از افرادی بود که در این مراسم مورد تحسین قرار گرفت؛ کسی که در ماههای اولیه همهگیری کووید19، مؤسسه غیرانتفاعی خود را راهاندازی کرد. آیدان و دوستانش از کاناپهای در کالج محل تحصیلشان و در اوج همهگیری کرونا، پروژه فارملینک را تأسیس کردند. این سازمان غیرانتفاعی مواد غذایی اضافی -که در غیر این صورت هدر میرفت- را از مزارع سراسر ایالات متحده جمعآوری و به افراد نیازمند اهدا میکردند. آنها فقط در دو سال بیش از 70 میلیون پوند مواد غذایی را جابهجا کردند. «دبورا واینز» فرد دیگری بود که یک شرکت غیرانتفاعی برای خانوادههای دارای فرد اوتیمسی برای افراد محروم شیکاگو تشکیل داد. آنها به بیش از چهارهزار خانواده برنامهنویسی و راهنمایی ارائه کردند. اما دو نوجوان که تغییراتی را به وجود آوردند، به عنوان «عجایب جوان 2022» مورد قدردانی قرار گرفتند؛ «روبی چیتسی»، یک نوجوان 15ساله کمپینی را با عنوان «سه آرزو برای ساکنان روبی» راهاندازی کرد. از این طریق او اقلام شخصی را به ساکنان خانه سالمندانی اهدا میکند که در آرزوی آن بودند و امکان تهیهاش را نداشتند. «سری نیهال تامانا» نیز یک نوجوان 13ساله است که طرح «بازیافت باتری من» را راهاندازی کرد که باتریهای مستعمل را از اکوسیستم چرخه زباله خارج میکرد. «نلی چبوی» 29ساله، دیگر فردی بود که برای ایجاد آزمایشگاههای کامپیوتری برای دانشآموزان کنیایی تلاش کرده بود. او در سال 2019 از شغل پرسود مهندسی نرمافزار دست کشید و مؤسسه غیرانتفاعی خود را راهاندازی کرد تا به هزاران دانشآموز در سراسر روستای کنیا امکان دسترسی به رایانههای اهدایی را بدهد و از این طریق فرصتی برای آیندهای روشنتر آنها فراهم کرده است. او که خود در روستایی در کنیا و در فقر بزرگ شده در این مراسم گفت: «من درد فقر را میدانم. هنوز فراموش نکردم که شبها معدهام از گرسنگی درد میکرد» او با کوشش توانسته بود در سال 2012 بورسیه تحصیلی کامل را برای کالج آگوستانا دریافت کند و هیچ تصوری از کامپیوتر و لپتاپ نداشت ولی فقط با یک دوره کوتاه برنامهنویسی، مسیر زندگیاش تغییر کرد. او گفت: «زمانی که علم کامپیوتر را کشف کردم، عاشق آن شدم. من میدانستم که میتوانم قابلیتهایش را به جامعه خود بیاورم، حالا از دیدن بچههای هفتساله که تایپ میکنند، احساس موفقیت میکنم؛ چون میدانم خودم کمتر از پنج سال پیش تایپکردن را یاد گرفتهام». زمانی که او فعالیت در صنعت نرمافزار را آغاز کرد، بهزودی متوجه شد که رایانهها پس از هر ارتقای زیرساخت، دور ریخته میشوند و در کنیا، کودکانی مانند او وجود دارند که حتی نمیدانند رایانه چیست؛ بنابراین در سال 2018 او شروع به حملونقل رایانههای اهدایی به کنیا کرد؛ درحالیکه آنها را با چمدان شخصی خود حمل میکرد و هزینههای گمرکی و مالیات را نیز خودش پرداخت میکرد. او به خاطرهای اشاره کرد و گفت: «یکبار در چمدانهایم 44 رایانه را به کنیا بردم». یک سال بعد او شغلش را ترک کرد و مؤسسهاش را راهاندازی کرد. آنها این لپتاپها را قبل از ارسال به کنیا پاکسازی و بازسازی میکنند و آنها را به مدارس ارسال میکنند؛ مدارسی که دانشآموزان چهار تا 12 ساله کلاسهای روزانه و فرصتهای مکرر برای یادگیری از متخصصان را دریافت میکنند و مهارتهایی را به دست میآورند که به بهبود آموزش آنها کمک و آنها را برای مشاغل آینده آماده میکند. این سازمان درحالحاضر به 10 مدرسه خدماترسانی میکند. آنها امیدوارند اولین دانشآموزانی که با کمک مؤسسه آنها فارغالتحصیل شوند، بتوانند بهصورت آنلاین شغلی پیدا کنند؛ زیرا میدانند چگونه برنامهنویسی، طراحی گرافیک و بازاریابی انجام دهند. «نلی چبوی» در این مراسم صدهزاردلار به همراه کمکهای مالی چنددههزاردلاری برای مؤسسهاش دریافت کرد. افراد دیگر منتخب نیز هرکدام جایزه 10هزاردلاری دریافت کردند.