شجاعت در برابر ادامه محدودیت‌ها
دو سال از حضور طالبان در کشور افغانستان می‌گذرد و این کشور اکنون تحت قدرت امارت اسلامی اداره می‌شود. در چند روز گذشته به مناسبت این حضور و تغییراتی که در این کشور رخ داده است، رسانه‌های مختلف ویژه‌نامه‌های مختلفی منتشر کرده‌اند و درصدد بررسی و تحلیل عملکرد طالبان و رابطه آنان با جهان برآمده‌اند.
مریم حسینی: دو سال از حضور طالبان در کشور افغانستان می‌گذرد و این کشور اکنون تحت قدرت امارت اسلامی اداره می‌شود. در چند روز گذشته به مناسبت این حضور و تغییراتی که در این کشور رخ داده است، رسانه‌های مختلف ویژه‌نامه‌های مختلفی منتشر کرده‌اند و درصدد بررسی و تحلیل عملکرد طالبان و رابطه آنان با جهان برآمده‌اند.
در این میان، زنان بیشترین آسیب را از حضور آنان در این کشور دیده‌اند. آن‌طور که شفقنا گزارش کرده است «محمد صادق عاکف»، سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر دولت طالبان در افغانستان اعلام کرد: «مردان اگر صورت زنان را در اماکن عمومی بتوانند ببینند، زنان ارزش خود را از دست می‌دهند».
به گزارش آرتی، این مقام طالبان افزود: «نمایان‌شدن چهره زنان احتمال بروز فتنه را افزایش می‌دهد. رهبران کشور اتفاق نظر دارند که زنان باید هنگام خروج از منزل، صورت‌شان را بپوشانند».
عاکف تصریح کرد: «بسیار بد است که زنان بدون حجاب در برخی اماکن دیده شوند. رهبران ما متفق‌القول هستند که صورت زنان باید پوشیده بماند. این‌طور نیست که صورت‌شان آسیب ببیند، بلکه زنان ارزش دارند و این ارزش با نگاه‌کردن مردان به آنها کاهش می‌یابد. خداوند به زنان با‌حجاب حرمت عطا کرده و این ارزشمند است».
این مسئول وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان اظهار کرد: «ما در فعالیت خود با هیچ مانعی روبه‌رو نیستیم و مردم از اقدامات ما حمایت می‌کنند».
وی تصریح کرد: «مردم خواهان اجرای شریعت در اینجا هستند و اکنون شریعت اجرائی می‌شود. همه تصمیمات بر مبنای احکام شرعی اسلام است و طالبان چیزی به آن اضافه نکرده است». طالبان اعلام کرده عدم پایبندی زنان به حجاب اسلامی به شکل مورد نظر می‌تواند دلیلی بر ممانعت از حضور آنها در اماکن عمومی باشد.
پیش از این، یکی از مسئولان وزارت آموزش عالی طالبان گفته بود دانشگاه‌های افغانستان آماده نام‌نویسی مجدد از دانشجویان دختر است، اما زمان و سازوکار این امر را باید رهبر طالبان مشخص کند.
این درحالی است که شرایط برای زنان در افغانستان روز‌به‌روز سخت‌تر می‌شود. رسانه‌ها و بنیادهای مختلف از یک تحقیق گزارش داده‌اند که طبق آن طالبان در دو سال اخیر سه‌هزار‌و ۳۲۹ مورد نقض حقوق بشر انجام داده‌اند. این گروه تاکنون به بدرفتاری، شکنجه، بازداشت، شلاق‌زنی و قتل گروه‌های مختلف اجتماعی اقدام کرده‌اند. در این میان، وضع محدودیت‌های هر‌روزه بر زنان و دختران باعث شده است آنان اسیر محدودیت‌های بیشتری شوند. تاکنون طالبان حق پوشیدن لباس و پوشش، کار، دسترسی به آموزش و آزادی گشت‌وگذار زنان را از آنان سلب کرده است. یکی از اتفاقاتی که در دو سال گذشته رخ داده، این است که صدها گزارش از کشته‌شدن و خشونت علیه زنان توسط طالبان یا افراد ناشناس منتشر شده است.
با‌این‌حال، زنان افغانستان سعی کرده‌اند در برابر این محدودیت‌ها بایستند و تسلیم نشوند و هر‌قدر که محدودیت‌ها بیشتر می‌شود، آنها منسجم‌تر و آگاهانه‌تر قدم و قلم برمی‌دارند تا برای حل بحران تلاش کنند و در واقع نمی‌خواهند افغانستان آینده را بدون زنان تصور کنند.
آن چیزی که ما از زنان افغانستان در دو سال گذشته شاهد بودیم، این است که آنان با شجاعت و شهامت خواسته‌های خود را پیگیری کرده‌اند؛ هرچند در این راه زندان شدند یا کتک خوردند. آنان توانسته‌اند حرکت‌های متعدد اعتراضی را راه‌اندازی کنند و تلاش کرده‌اند تا روایت‌‌های عدالت‌طلبی‌شان در جهان منعکس شود.
زنانی که ناگزیر بوده‌اند در مقابل خشونت هر‌روزه مقاومت کنند و سعی می‌کنند هنوز برای زندگی بهتر تلاش کنند. سؤال مهمی که در این میان مطرح می‌شود، این است که چرا مردان برابری‌خواه، روشن‌نگر و انسان‌گرا متحدانه با زنان افغانستان علیه این بی‌عدالتی مبارزه نمی‌کنند و کمتر در کنار آنها هستند؟ هرچند در مواردی آنان نیز در تظاهرات‌‌ها و اعتراض‌ها شرکت کرده‌اند.
