تأثیر مهران مدیری بر بازیکنان تیم ملی

«گل یا پوچ»؛ بازی قدیمی و محبوب که این روزها با شکل‌و‌شمایل جدیدتری وارد خانه و محفل ایرانی‌ها شده، رونق تازه‌تری گرفته و علاقه‌مندان خاص خودش را دارد. این بازی که با توجه به کار جدید مهران مدیری،‌ بین نسل‌های مختلف رواج پیدا کرده، تبدیل به سرگرمی جذابی برای بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران هم شده است. تا حدی که تعدادی از آنها را آن‌قدر غرق خودش می‌کند که ترجیح می‌دهند قریب به سه ساعت از زمان خودشان در پرواز را به انجام این بازی اختصاص دهند، به این امید که وقت بگذرد. گل یا پوچ که در اردوی تیم ملی طرفداران خاص خودش را دارد، در پرواز مستقیم تهران به بیشکک قرقیزستان هم دوباره سوژه داغی برای بازیکنان تیم ملی بود؛ بازی‌ای که البته در بین جوانان تیم ملی ظاهرا در مقایسه با قدیمی‌ترها، محبوب است. ماجرا مربوط به عصر روز شنبه است که قرار بود تیم ملی ساعت 17 به بیشکک پرواز کند. تیمی که به‌تازگی از پروازی طولانی و خسته‌کننده که قریب به هفت ساعت طول کشیده بود، از لائوس به تهران رسیده بود. ملی‌پوشان ایرانی برای برگزاری ششمین بازی‌شان از مرحله انتخابی جام جهانی به قرقیزستان سفر کردند و با توجه به اختلاف زمانی دو ساعت‌و‌نیمه، ساعت 11 شب به وقت قرقیزستان به بیشکک رسیدند. مسئولان فدراسیون پیش از این گفته بودند پرواز مستقیمی از تهران به بیشکک وجود نداشته و آنها در موارد مشابه، باید به ترکیه می‌رفتند و از آنجا دوباره با پروازی طولانی‌تر که دست بر قضا از آسمان ایران عبور می‌کرد، به بیشکک می‌رفتند. این بار اما بازیکنان تیم ملی در پروازی مستقیم از تهران راهی قرقیزستان شدند تا خستگی کمتری به جان بخرند؛ هرچند‌ واکنش آنها به همین پرواز هم متفاوت بود. چرا‌که تعدادی ترجیح دادند استراحت کرده، برای ساعتی بخوابند و تعدادی دیگر، که اتفاقا کم هم نبودند، ترجیح دادند با انجام بازی گل یا پوچ، خودشان را سرگرم نگه دارند تا به مقصد برسند.

ایران در شرایطی نهایتا به قرقیزستان رسید که با ویزای فرودگاهی وارد بیشکک شد. پیش‌تر در دهه 90 و در دولت حسن روحانی بود که طرفین برای لغو ویزای توریستی با یکدیگر به توافق رسیدند. آن روزها حسن روحانی خبر داده بود که لغو ویزا برای سفر ایرانی‌ها به قرقیزستان و برعکس، طی سه مرحله اجرا می‌شود که مرحله سوم آن مربوط به سفر توریستی مردم دو کشور می‌شود. موردی که شامل حال همراهان تیم ملی در این سفر شد و آنها هم با ویزای توریستی توانستند به همراه تیم ملی به بیشکک برسند.

ایران از سفر به پایتخت قرقیزستان هدف روشنی دارد: کسب سه امتیاز و برداشتن یک گام دیگر برای رسیدن به جام جهانی 2026. شاگردان امیر قلعه‌نویی که در هفته پنجم از مرحله نهایی انتخابی جام جهانی در دیداری دشوار از سد کره شمالی عبور کرده‌اند، حالا با کسب شش امتیاز دیگر، مجوز حضور در جام جهانی 2026 که قرار است به طور مشترک به میزبانی سه کشور آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار شود را کسب خواهند کرد. سه امتیاز از این شش امتیاز ممکن در جدال روز سه‌شنبه در سرمای بیشکک نهفته است. قرقیزستان در دیدار رفت که در ایران برگزار شد، تیم دست‌و‌پا‌ بسته‌ای نشان نداد و حسابی خط دفاعی ایران را تهدید کرد؛ با‌این‌حال، آنها در ادامه مسیر، روند درخشانی را که در جدال با ایران داشتند از دست دادند و این روزها در جدول گروه نخست شرایط چندان خوبی ندارند. شکست سنگین هفته قبل آنها مقابل امارات، شانس این تیم برای رسیدن به رتبه سوم جدول را کاهش داده، ولی از بین نبرده است. به همین دلیل است که آنها هم با انگیزه فراوانی، خاصه آنکه میزبان این جدال مهم هم به شمار می‌روند، مقابل تیم ملی قرار خواهند گرفت. طبیعی است که در آن بازی، خبری از لبخندهای پهن قرقیزها که هنگام ورود به بیشکک به رسم خوشامدگویی نثار بازیکنان تیم ملی شد و با شیرینی و کلاه سنتیِ قرقیزستان از آنها پذیرایی شد، نخواهد بود ولی واضح است که نباید شانس زیادی هم مقابل تیم ملی فوتبال ایران برای خودشان متصور باشند؛ تیمی که پر از ستاره نام‌آشنا در فوتبال آسیا و دنیا‌ست و البته‌ صدرنشین گروه نخست مرحله انتخابی به شمار می‌رود. از آن مهم‌تر اینکه به لحاظ آماری نیز دو تیم اصلا با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. ایران و قرقیزستان تابه‌الان پنج بار مقابل همدیگر صف‌آرایی کرده‌اند که سهم تیم ایران پنج برد است که تعدادی از آنها حسابی هم پرگل از آب درآمده است؛ از 7 بر صفر و 6 بر صفر تا 5 بر یک. با‌این‌حال، بازی رفت دو تیم که در فولادشهر برگزار شد، اگرچه با برتری خفیف یک بر صفر تیم ملی همراه بود و خفیف‌ترین برد ایران در تقابل‌های رودررو محسوب می‌شود،‌ زنگ خطر را به صدا درآورده است. زنگی که می‌گوید نباید این تیم سختکوش در عصر جدید را دست‌کم گرفت.