نگاهی به شکایت خارجیها پس از ترک فوتبال ایران
فوتبال ایران در سالهای اخیر خسارت مالی زیاد و هنگفتی بابت فسخ قرارداد ناگهانی برخی مربیان و بازیکنان خارجی و شکایت آنها به فیفا برای دریافت غرامت و جریمه پرداخت کرده است. مربیان و بازیکنان خارجی و ماجراهای پس از فسخ قرارداد آنها و غرامتهایی که با شکایت به فیفا طلب میکنند، تبدیل به یکی از معضلات فوتبال ایران شده است.
فوتبال ایران در سالهای اخیر خسارت مالی زیاد و هنگفتی بابت فسخ قرارداد ناگهانی برخی مربیان و بازیکنان خارجی و شکایت آنها به فیفا برای دریافت غرامت و جریمه پرداخت کرده است. مربیان و بازیکنان خارجی و ماجراهای پس از فسخ قرارداد آنها و غرامتهایی که با شکایت به فیفا طلب میکنند، تبدیل به یکی از معضلات فوتبال ایران شده است.
معضلی که در دو دهه اخیر سبب شده پروندههای زیادی از شکایت خارجیها در فیفا برای ایران باز شود و پولهای هنگفتی بابت این قراردادها به حساب آنها واریز شود. پرونده ویلموتسگیت و ضررهای مالی که با توجه به فسخ قرارداد این سرمربی بلژیکی به فوتبال ایران تحمیل شد، از جمله پروندههای پرسروصدای سالهای اخیر بود. البته این مشت، نمونه خروار است و در دهه ۸۰ که ورود پولهای بیضابطه به فوتبال و باشگاهها سرعت گرفت، چنین ضرر و زیانهای مالیای را مجموعه ملی و باشگاهی فوتبال ایران بارها تجربه کرده است.
به گزارش ایرنا، با وجود پروندههای زیانبار مالی در دو دهه گذشته، به نظر میرسد راه و مسیر چنین قراردادهای خسارتباری در فوتبال ایران بسته نشده و همچنان در فصلهای اخیر هم شاهد تکرار این معضل بودهایم. البته این در شرایطی است که فدراسیون فوتبال دو سال پیش با اصلاح شرایطی که بازیکنان و مربیان خارجی برای حضور در تیمهای کشورمان باید داشته باشند، سعی در این داشت از ورود خارجیهای بیکیفیت که گاهی با رقمهای چندبرابری با یکی از باشگاهها قرارداد میبستند، جلوگیری کند.
بااینحال تاکنون برای جلوگیری از ضررهای مالی ناشی از قراردادهای یکطرفه که بهنفع بازیکن یا مربی تنظیم شده است، تدبیری خاصی انجام نشده و همین مسئله سبب شده خطر تکرار اتفاقاتی مانند ویلموتسگیت همواره بیخ گوش فوتبال ایران باشد؛ پرداخت جریمههای مالی سنگین به مربیان و بازیکنان خارجی در دهههای اخیر در لیگ ایران در شرایطی است که همواره باشگاهها از کمبود بودجه و مشکلات مالی گلایه دارند. چنین محدودیتهایی سبب شده محکومشدن در پرونده شکایت مربیان و بازیکنان خارجی به پرداخت رقمهای هنگفت، مصائب مالی باشگاهها را دوچندان کند و لیست بدهیها و طلبکاران را طولانیتر کند.
برای توقف این چرخه پُرخسارت، فدراسیون فوتبال باید با آموزش باشگاهها در نوشتن قراردادهای بینالمللی، مدیران باشگاهها را با آخرین تغییرات و شکل نوشتن قراردادها براساس منافع باشگاه، آشناتر کند. بااینحال در ضرر و زیان مالی هنگفتی که برخی مربیان و بازیکنان خارجی به باشگاهها تحمیل میکنند، میتوان رد پای دلالان را نیز دید. دلالانی که در قالبهای مختلف، همواره سعی کردهاند بیشترین استفاده از یک قرارداد به حسابشان واریز شود. جولان دلالهایی که علاوهبر قالب مدیر برنامه، بعضا در لباس مربی و مدیر هم دیده میشوند، در دو دهه اخیر بیشتر از هر زمانی شده است.
نقش این دلالان در فسخ قرادادهای هدفمند و با برنامه که منجر به دریافت غرامت سنگین و همچنین مبلغ کل قرارداد با وجود حضوری کوتاهمدت در تیمهای ایرانی میشود، پررنگتر از هر از زمانی است. البته انفعال فدراسیون فوتبال در نظارت بر قراردادها و همچنین سوءمدیریت مدیران باشگاه در عمل به مفاد قرارداد و وجود بندهای شائبهدار در قراردادها، از دیگر عواملی است که سبب شده فوتبال ایران به بهشت مربیان و بازیکنان خارجی برای کسب درآمدهای هنگفت تبدیل شود.
بااینحال فوتبال ایران که در محاصره کمبودهای مالی و بودجهای نسبت به رقبای آسیاییاش قرار دارد، باید یک جا روند خسارتبار قراردادهای شائبهدار با مربیان و بازیکنان خارجی را متوقف کند تا هر بار با فسخ قرارداد یک مربی یا یک بازیکن خارجی، نگرانی درباره پرداخت جریمه و محکومیت در فیفا، مدیران و هواداران باشگاهها را هراسان نکند. برای توقف این چرخه پُرخسارت، فدراسیون فوتبال باید با آموزش باشگاهها در نوشتن قراردادهای بینالمللی، مدیران باشگاهها را با آخرین تغییرات و شکل نوشتن قراردادها براساس منافع باشگاه، آشناتر کند. آنها همچنین باید علاوهبر رصد رفتار دلالان، سطح نظارتیشان را نیز بر قراردادها افزایش دهند تا راههای سوءاستفاده بازیکنان و مربیان خارجی بسته شود.