هدف بلندپروازانه دولت ترامپ برای اخراج مهاجران غیرقانونی
سودای اخراج یک میلیون نفر در سال
هم‌زمان با تلاش‌های تهاجمی دولت ترامپ برای اخراج هرچه بیشتر مهاجران در اولین سال بازگشت او به کاخ سفید، یک عدد بلندپروازانه در گفت‌وگوهای خصوصی مدام تکرار می‌شود: یک میلیون نفر. این را چهار مقام فعلی و سابق فدرال با اطلاع مستقیم از برنامه‌ها می‌گویند.
شرق: هم‌زمان با تلاش‌های تهاجمی دولت ترامپ برای اخراج هرچه بیشتر مهاجران در اولین سال بازگشت او به کاخ سفید، یک عدد بلندپروازانه در گفت‌وگوهای خصوصی مدام تکرار می‌شود: یک میلیون نفر. این را چهار مقام فعلی و سابق فدرال با اطلاع مستقیم از برنامه‌ها می‌گویند.
اخراج یک میلیون مهاجر در یک سال، ظاهرا از تمام آمارهای پیشین فراتر خواهد رفت؛ بالاترین رکورد تاکنون، مربوط به دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما با بیش از ۴۰۰ هزار نفر در سال بوده است. اما مقامات که به شرط ناشناس‌ماندن درباره این هدف با واشنگتن‌پست صحبت کرده‌اند، می‌گویند تیم ترامپ نحوه شمارش این اعداد را فاش نمی‌کند. تحلیلگران می‌گویند با توجه به بودجه، سطح نیروها و این واقعیت که بیشتر مهاجران حق دارند پیش از اخراج از کشور در دادگاه حاضر شوند، آمار موجود این هدف را غیرواقع‌بینانه، اگر نگوییم غیرممکن، نشان می‌دهد.
استراتژی‌ها و تردیدها
به گفته دو نفر از این مقامات فعلی و سابق، استیون میلر، مشاور کاخ سفید، تقریبا به صورت روزانه با مقامات وزارت امنیت داخلی و دیگر سازمان‌های فدرال در حال برنامه‌ریزی استراتژیک برای رسیدن به این هدف بوده است. یکی از استراتژی‌ها برای افزایش سریع آمار، یافتن راه‌هایی برای اخراج بخشی از 1.4 میلیون مهاجری است که حکم نهایی اخراج دارند اما نمی‌توان آنها را اخراج کرد؛ زیرا کشورهای مبدأ آنها حاضر به پذیرش‌شان نیستند.
دو مقام رسمی می‌گویند دولت در حال مذاکره با حدود ۳۰ کشور است تا اخراجی‌هایی را که شهروند آن کشورها نیستند، بپذیرند. در یک سند دادگاهی اخیر، دولت اعلام کرد امیدوار است «هزاران» مهاجر را به این مقاصد، که به عنوان کشورهای ثالث شناخته می‌شوند، بفرستد. اگرچه دولت‌های پیشین سال‌ها تلاش کرده‌اند افراد را به کشورهای ثالث اخراج کنند، اما این بلندپروازانه‌ترین تلاش تاکنون خواهد بود؛ زیرا ترامپ سعی دارد بزرگ‌ترین عملیات اخراج داخلی در تاریخ ایالات متحده را اجرا کند. مقامات پیش از این اخراج افراد به کشورهایی که شهروند آنجا نیستند، از جمله مکزیک، کاستاریکا و پاناما را آغاز کرده‌اند. دست‌کم یک مهاجر نیز در این ماه به رواندا فرستاده شد، هرچند این امر پس از مذاکرات گسترده بین وکلای او و دولت بایدن انجام شد.
کوش دسای، سخنگوی کاخ سفید، به سؤالات درباره هدف دولت پاسخ نداد، اما در ایمیلی گفت دولت ترامپ از رأی‌دهندگان مأموریت دارد تا مدیریت دولت بایدن در زمینه امنیت مرزی و اجرای قوانین مهاجرت را اصلاح کند. او گفت: «تمام دولت ترامپ برای تحقق این مأموریت همسو هستند، نه برای اهداف دلخواه، و با رویکرد فراگیر دولتی برای تضمین اخراج انبوه و کارآمد بیگانگان غیرقانونی تروریست و جنایتکار».
چالش‌های پیش‌رو
ترامپ در کارزارهای انتخاباتی گفته بود می‌خواهد «میلیون‌ها» مهاجر را اخراج کند و جی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور، سال گذشته گفت می‌توانند با یک میلیون نفر شروع کنند. اما اعداد خودشان نشان می‌دهد که این کار به این سادگی نیست. بیشتر ۱۱ میلیون مهاجر بدون مدرک در ایالات متحده، از جمله مجرمان، حق دارند پیش از اخراج در دادگاه مهاجرت حاضر شوند و با توجه به حجم پرونده‌های معوقه فعلی، رسیدگی به آنها ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد.
مقامات دولت ترامپ با فرستادن صدها بازداشتی به یک زندان غول‌پیکر در السالوادور و پایگاه دریایی گوانتانامو در کوبا، نمایشی به راه انداخته‌اند، اما اینها فقط بخش کوچکی از کسانی هستند که به طور غیرقانونی در کشور حضور دارند. به گفته سه مقام سابق، مقامات همچنان با موانع مالی و قانونی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند و انتقادات تقریبا دائمی از سوی کاخ سفید، روحیه افسران مهاجرتی را که با تمام توان کار می‌کنند اما به طور فزاینده‌ای نسبت به دستیابی به اهداف بلندپروازانه تردید دارند، تضعیف کرده است. یکی از مقامات سابق فدرال درباره افسرانی که دستورات کاخ سفید را اجرا می‌کنند، گفت: «آنها به شوخی می‌گویند: ما باید به یک میلیون اخراج برسیم. این هدف آنهاست».
یافتن 1.4 میلیون نفری که حکم اخراج قطعی دارند نیز دشوار است، علی‌رغم تلاش همه‌جانبه چند سازمانی که FBI، اداره مبارزه با مواد مخدر (DEA)، اداره الکل، دخانیات، سلاح گرم و مواد منفجره (ATF) و سایر سازمان‌ها را برای کمک به افسران مهاجرت در بازداشت و اخراج مهاجران به خدمت گرفته است. مقامات دولت ترامپ از کنگره خواسته‌اند لایحه بودجه بزرگی را برای گسترش اجرای قوانین مهاجرت تصویب کند. حتی اگر کنگره لایحه‌ای را تصویب کند، مقامات باید افسران بیشتری استخدام، قراردادهای بازداشتگاه امضا و پروازهای چارتر را مدیریت کنند. دوریس مایسنر، کمیسر سابق مهاجرت و عضو ارشد مؤسسه سیاست‌گذاری مهاجرت، یک اندیشکده در واشنگتن، گفت: «این کلیدی نیست که بتوانید به‌سادگی روشن کنید. فرایند اخراج زمان‌بر است».
پیگیری آمار رسمی اخراج دشوار است؛ زیرا دولت ترامپ انتشار گزارش ماهانه دقیق دفتر آمار امنیت داخلی در مورد فعالیت‌های اجرای قوانین مهاجرت را متوقف کرده است. این دفتر مستقل که بودجه آن توسط کنگره تأمین می‌شود، از قبل از روی کار آمدن ترامپ، گزارش اجرائی منتشر نکرده است، در عوض، آمار موجود از سوی منصوبان سیاسی ارائه می‌شود که جزئیات دقیقی ارائه نمی‌دهند.
تریشیا مک‌لاگلین، سخنگوی وزارت امنیت داخلی، گفت تا اواخر ماه مارس، افسران بیش از ۱۰۰ هزار مهاجر را اخراج کرده‌اند، هرچند بعدا توضیح داد این آمار ترکیبی از دستگیری‌های مهاجرتی توسط اداره مهاجرت و گمرک (ICE) در داخل ایالات متحده و دستگیری‌ها توسط گمرک و حفاظت مرزی (CBP) است. دستگیری‌های CBP به طور تاریخی شامل افرادی می‌شود که در فرودگاه‌ها و مرزهای زمینی و دریایی ایالات متحده از ورودشان ممانعت به عمل آمده است. او گفت از آن زمان، آمار اخراج‌ها ۱۷ هزار نفر دیگر افزایش یافته است. مک‌لاگلین در بیانیه‌ای گفت: «این تازه شروع کار است. این اخراج‌ها حتی شامل تعداد بیگانگان غیرقانونی که خودشان کشور را ترک کرده‌اند، نمی‌شود».
یکی از دلایل عمده‌ای که دولت ترامپ احتمالا به هدف یک میلیون اخراج نخواهد رسید، کاهش شدید عبور غیرقانونی از مرزهاست که به طور سنتی بخش عمده‌ای از اخراج‌ها را تشکیل می‌داد. پس از اعزام صدها نیرو توسط ترامپ به مرز، عبور غیرقانونی در ماه مارس به کمی بیش از هفت هزار نفر کاهش یافت که پایین‌ترین میزان در دهه‌های اخیر است.
اخراج به کشور ثالث: راهکاری جنجالی
مایسنر از مؤسسه سیاست‌گذاری مهاجرت گفت تحلیل اولیه داده‌های موجود نشان می‌دهد دستگیری‌ها در داخل ایالات متحده به‌شدت افزایش یافته است، اما اخراج‌ها با این روند همگام نیستند. به نظر می‌رسد ICE در مسیر دستگیری نزدیک به ۲۴۰ هزار مهاجر در این سال مالی قرار دارد که بیش از دو برابر سال قبل است. اما مایسنر گفت این سازمان، با سرعت فعلی، حدود ۲۱۲ هزار نفر را اخراج خواهد کرد که کمتر از حدود 270 هزار اخراج در سال مالی گذشته است و بیشتر آنها پس از عبور غیرقانونی از مرز جنوبی دستگیر شده بودند.
تحلیلگران می‌گویند دستگیری‌ها به‌وضوح افزایش یافته و مراکز بازداشت تقریبا پر هستند؛ با بیش از ۴۷ هزار نفر در اواخر ماه مارس. اما پروازهای اخراج به طور معتدل‌تری افزایش یافته‌اند، از حدود ۱۰۰ پرواز در ژانویه به ۱۳۴ پرواز در مارس که حدود ۱۵ درصد بالاتر از میانگین شش‌ماهه قبلی است. تام کارت‌رایت، یک فعال حقوق مهاجران که پروازهای اخراج را ردیابی می‌کند، گفت: «برای رسیدن به یک میلیون اخراج، به یک افزایش عظیم نیاز است. اگر قرار است یک میلیون نفر را اخراج کنید... این افراد از کجا خواهند آمد؟ من نمی‌دانم این اعداد کجا هستند. نمی‌توانم آن را ببینم».
یافتن راهی برای فرستادن مهاجران به کشورهای ثالث می‌تواند یکی از راه‌های افزایش سریع آمار باشد، اما رویکرد عجولانه ICE باعث نگرانی فعالان حقوق بشر و برخی قضات فدرال شده است، به‌ویژه پس از آنکه افسران مهاجرت اعتراف کردند در ماه مارس، علی‌رغم حکم دادگاه مبنی بر ممنوعیت، به اشتباه مردی اهل السالوادور را به زندان غول‌پیکری در آن کشور اخراج کرده‌اند؛ زیرا او در آنجا تهدید به مرگ از سوی باندها شده بود. قضات فدرال در تگزاس و نیویورک تلاش‌های دولت برای استفاده از یک قانون مربوط به اختیارات زمان جنگ برای اخراج اعضای ادعایی باندهای ونزوئلایی بدون جلسه دادرسی را مسدود کرده‌اند. یک قاضی فدرال در بوستون نیز ماه گذشته دستور موقتی صادر کرد که مقامات را از اخراج مهاجران تحت قوانین عادی مهاجرت به کشوری که شهروند آن نیستند منع می‌کند، مگر اینکه ابتدا به آنها «فرصتی معنادار» برای درخواست حمایت بشردوستانه در ایالات متحده داده شود.
پس از حکم قاضی در بوستون، کریستی ال. نوئم، وزیر امنیت داخلی، یادداشتی به رؤسای سه آژانس اصلی مهاجرت صادر کرد و گفت پیش از اخراج فردی به کشور ثالث، افسران باید بررسی کنند که آیا «تضمین‌های دیپلماتیک» مبنی بر اینکه مهاجران در آنجا «مورد آزار و اذیت یا شکنجه قرار نخواهند گرفت» وجود دارد یا خیر. اگر ایالات متحده تضمینی نداشته باشد، افسران باید به مهاجر اطلاع دهند که به آن کشور اخراج خواهد شد و به او فرصت دهند تا این تصمیم را به چالش بکشد.
فردی که از اخراج به آن کشور ابراز ترس کند، برای بررسی به خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS)، آژانسی در داخل وزارت امنیت داخلی، ارجاع داده خواهد شد. نوئم نوشت این بررسی معمولا ظرف ۲۴ ساعت انجام می‌شود و ممکن است از راه دور اجرا شود. وکلای مهاجران می‌گویند ۲۴ ساعت زمان بسیار ناکافی برای به چالش کشیدن چنین اخراج‌هایی است. نوئم در این دستورالعمل گفت مهاجران باید ثابت کنند به احتمال زیاد در صورت اخراج، شکنجه خواهند شد. اگر نتوانند این را ثابت کنند، اخراج خواهند شد. اگر موفق شوند، ممکن است به دادگاه مهاجرت یا ICE ارجاع داده شوند یا ICE ممکن است کشور دیگری را برای اخراج انتخاب کند.
